کتاب جدید لاریسا سورکووا - روانشناسی برای کودکان

پدر و مادرم روانشناس هستند. من خودم واقعاً نمی فهمم این به چه معناست ، اما همیشه برای آنها سرگرم کننده است. ما همیشه به چیزی می رسیم: قرعه کشی ، بازی ، پاسخ به س questionsالات مختلف با هم ، و آنها همیشه از من می پرسند که من چه فکر می کنم.

در حقیقت ، وقتی روانشناسان در خانه شما زندگی می کنند ، راحت است. روی آنها آزمایشات خود را در مورد فرزندپروری انجام دادم! جالب هست؟ حالا من همه چیز را به شما می گویم! فقط فکر نکنید که فرزندپروری چیزی در مورد غذا است (من در مورد کتلت و شیرینی به شما نمی گویم). اینها قوانین نحوه رفتار با بزرگان است تا آنها آنچه را که شما می خواهید انجام دهند. باحاله ، ها؟

بعضی اوقات حالم بد می شود. به خصوص اگر به اندازه کافی نخوابیده باشم ، مریض هستم یا وقتی آلینا چیزی غم انگیز به من گفت. آلینا دوست من از کلاس است که من او را دوست دارم و هیچ توجهی به من نمی کند.

گاهی اوقات فقط در تعطیلات به آلینا می روم تا فقط صحبت کنم و او در کنار دختران می ایستد و فقط با آنها صحبت می کند و حتی به من نگاه نمی کند. یا نگاه می کند ، اما بینی اش چروکیده یا می خندد. بعضی اوقات نمی توانید این دختران را درک کنید!

خوب ، در چنین لحظاتی ، من می خواهم کسی به من دست نزند ، من فقط دوست دارم روی تخت دراز بکشم ، کاری انجام ندهم ، آب نبات یا بستنی بخورم و تمام روز تلویزیون تماشا کنم. احتمالاً این اتفاق برای شما هم می افتد؟

و در اینجا دروغ می گویم ، هیچ کس را اذیت نمی کنم ، و این زمانی است که مادرم شروع به آزردن من می کند: "استیوپا ، برو بخور!" ، "استیوپا ، اسباب بازی ها را بردار!" ، "استیوپا ، با خواهرت بازی کن!" ، "استیوپا ، با سگ قدم بزنید! "

اوه ، من به او گوش می دهم و هربار فکر می کنم: خوب ، آیا او واقعاً آنقدر بزرگسال است و واقعاً نمی فهمد که من اکنون برای او وقت ندارم. اما بیشتر اوقات دلم برای همه "استیوپا" او تنگ می شود. گوش ناشنوا باشید و عکس العمل نشان ندهید. سپس او ناراحت می شود ، شروع می کند به گفتن چیزی در مورد تجربیات خود ، در مورد اینکه چگونه او را ناراحت می کنم ، و اینکه چگونه او برای خوردن غذا خوشحال می شود. من مکالمات آنها را با پدر می شنوم و می دانم که کتاب های هوشمند به آنها یاد می دهد که چنین صحبت کنند ، که آنها همیشه می خوانند. اما اگر همه روشهای آنها جواب ندهد ، ما می جنگیم. من می توانم عصبانی شوم ، فریاد بزنم ، گریه کنم و حتی در را بکوبم.

مامان و بابا هم همین کارو میکنن سپس هریک از ما ناراحت می شویم و هنوز می توانم مجازات شوم.

اما من در حال حاضر در کلاس اول هستم و می دانم چگونه صحیح دعوا کنم تا شکنجه نشوم و مجازات نشوم. الان بهت میگم!

- وقتی حال بدی دارید ، این را به مادر خود بگویید! صبح همین جا بیدار شوید و بگویید: "مامان ، من ناراحتم ، حالم خوب نیست." سپس او سر شما را می زند ، حتماً بپرسید چه اتفاقی افتاده است ، شاید به شما ویتامین خاصی بدهد. ما این ویتامین ها را "اسید اسکوربیک" می نامیم. در راه مدرسه ، می توانید با مادر خود صحبت کنید ، و این باعث می شود معده شما بسیار گرم شود! من واقعاً عاشق این مکالمات با مادرم هستم.

- اگر در یک روز مرخصی ناراحت هستید ، زودتر با مادر و پدرتان بخوابید! این باعث می شود همه روحیه خوبی داشته باشند!

- اگر چنین شد که والدین شروع به فحش دادن کردند ، به آنها بگویید: "بس کن! به من گوش دهید - من یک انسان هستم و همچنین می خواهم صحبت کنم! "

و ما در خانواده خود کارت قرمز داریم! وقتی کسی بد رفتار می کند ، می توانید این کارت را به او نشان دهید. این بدان معنی است که او مجبور است سکوت کند و تا 10 بشمارد. این بسیار راحت است تا مادر به شما فحش ندهد.

من یک راز دیگر می دانم: در سخت ترین لحظه نزاع ، بیا و بگو: "مامان ، من خیلی دوستت دارم!" - و به چشمانش نگاه کن او قطعاً دیگر نمی تواند قسم بخورد ، من بارها آن را چک کردم. در واقع ، والدین افرادی هستند که باید مدام با آنها صحبت کنید. شما فقط همه چیز را به آنها می گویید - و آنها خوشحال هستند و به آنچه می خواهید می رسید. من اکیداً به شما توصیه می کنم سعی کنید قبل از فریاد یا گریه چیزی به آنها بگویید. می توانید با ساده ترین کار شروع کنید: "بیا صحبت کنیم!"