بله ، قبل از تولد فرزندمان به ما گفته شده بود که زندگی هرگز مانند قبل نخواهد بود. بله ، ما قبلاً آن را درک کرده بودیم ، زیرا شخص جدید یک واقعیت جدید است. اما هنوز شگفتی هایی وجود داشت.
با ظهور نوزاد در خانواده ، زندگی روزمره بسیار تغییر می کند. و در حال حاضر ما در مورد وسایل داخلی جدید صحبت نمی کنیم: یک تخت کودک ، یک صندوق کشویی ، یک صندلی بلند و غیره. من در مورد آنچه ما برعکس باید از آن خلاص می شدیم صحبت می کنم: برای همیشه یا برای مدتی. همانطور که معلوم شد ، برخی از وسایل خانه با یک کودک در حال رشد در راه نیست.
کابین دوش با وان. او سالها وفادارانه به ما خدمت کرد. ما مطمئن بودیم که بهترین گزینه را برای خود پیدا کرده ایم. و حتی در دو ماه اول پس از تولد پسرش ، همه چیز خوب بود.
"هوشیار شدن" زمانی اتفاق افتاد که زمان انتقال از حمام نوزادان به حمام معمولی فرا رسید. این به طرز فجیعی ناخوشایند به نظر می رسید. دیواره جانبی بسیار بالا پالت. 20 دقیقه استحمام برای کودکان - دو روز کمردرد. عدم توانایی ، به دلیل فلپ های پلاستیکی ، برای رسیدن سریع به انتهای مختلف حمام. آب بسیار آهسته جمع آوری شد. لوله کش یک حرکت درمانده انجام داد: بالاخره ، اول از همه ، این یک دوش است. و به عنوان کابین خلبان کاملاً کار می کرد. اما یک روز فوق العاده صبر ما تمام شد و کابین را با یک حمام معمولی جایگزین کردیم.
گیاه داخلی. هوای زیبا و فوق العاده او دو سال با ما بزرگ شد و تقریباً به دو متر رسید. در حالی که پسر در حال کندن خاک از گلدان خود بود ، ما هنوز تحمل کردیم. وقتی شروع به یادگیری ایستادن روی پای خود کرد ، صبر بالا رفت. برگهای پهن پائین کف دست ، میله های کششی کامل در چشمان او بودند. و اگر آنها را قطع کند خوب است ، این نیمی از مشکل است. اما چند بار من یک گلدان گرفتم که درخت نخل به معنای واقعی کلمه میلی متر از سر یا پای او فاصله داشت. وزن آنجا بسیار مناسب است ، دردناک و آسیب زا خواهد بود. در آپارتمان یک اتاقه مکان دیگری برای کارخانه وجود نداشت. مجبور شدم آن را در دستان خوب کنار بگذارم.
درب کابینت آشپزخانه گوشه ای. مانند گیاه ، برای چانه زانو ایده آل است. و معلوم شد که سوار شدن روی آن تا زمانی که مادرم نبیند بسیار جالب بود. شوهر سه بار در را به جای خود پیچید تا از آن خسته شد. در نتیجه ، کابینت گوشه ای به یک قفسه گوشه باز تبدیل شد. به هر حال ، ما آن را دوست داشتیم.
کاناپه. درد من! مبل مورد علاقه ، که نمی تواند بسیاری از "شگفتی" کودکان را تحمل کند. در پایان عمر ، حتی خشک شویی نمی تواند با عطرها کنار بیاید. و نیازی نیست در مورد پوشک های ضد آب به من بگویید. بچه ها ، آنها می دانند که جالب هستند زیرا هرگز نمی دانید جت به کجا برخورد می کند. مال من تک تیرانداز بود - حتی پشت کاناپه هم متوجه آن شد.
به هر حال ، مبل بعدی نیز آن را گرفت. اما در حال حاضر از نشانگرها. همانطور که معلوم شد ، قلم نوک کودکان ، که از لحاظ تئوری ، باید از همه چیز شسته شوند ، حتی با یک حلال نمی توانند از روی مبل چرمی شسته شوند. و اسفنج ملامین نیز قلم توپ نمی گیرد.
میز قهوه روی چرخ. او با آرامش در نزدیکی مبل زندگی می کرد تا اینکه برخلاف میل خود تبدیل به وسیله نقلیه شد. از مبل به سمت میز بالا بروید (آنها در یک سطح بودند) ، با پای خود بیشتر فشار دهید و بغلتانید. در بهترین حالت ، داخل دیوار ، در بدترین حالت ، داخل کمد. بعد از اینکه میز با کودک روی آن تقریباً وارد تلویزیون شد ، آنها تصمیم گرفتند سرنوشت را وسوسه نکنند.
تصاویر پس زمینه. البته نه برای خلاص شدن از شر ، بلکه تا حدودی دوباره چسباندن. ظاهراً پسر برنامه ریزی کرده بود که تعمیرات را حتی زودتر از ما انجام دهد ، زیرا او آنها را به شیوه ای متوقف کرد. و روی ضایعات ، به هر حال ، او کشید. همه چیز همان است که باید باشد.
تصویر ما فکر می کردیم که پسرش ابتدا او را پاره می کند. نه ، او در دوران نوزادی و دوره سه ساله را با آرامش سپری کرد. اما پس از آن کودک تصمیم گرفت به مادرش کمک کند و چند بار با یک پارچه خیس روی او رفت. مرسی پسرم!
میز آرایش. شاید از شرش خلاص نشده بودم اما ، با حرکت به یک آپارتمان جدید ، او آن را نگرفت. از بالا به پایین آن را با برچسب چسباندید-توله سگ های گشت ، Robocars ، Fixiki ، Barboskins ... ما باید به تولیدکنندگان ادای احترام کنیم ، آنها چسب با کیفیت بالا دارند ، معلوم شد که این حمله را نمی توان از بین برد.