مکانیسم های حفاظت روانی از شخصیت افراد

در این مقاله به بررسی مکانیسم‌های محافظت روانی از فرد و به طور کلی برای چه چیزی می‌پردازیم. از این گذشته، آنها در هر یک از ما حضور دارند و در واقع نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند - آنها از روان در برابر اثرات نامطلوب محیط خارجی محافظت می کنند.

اطلاعات

خود این مفهوم در سال 1894 توسط زیگموند فروید معرفی شد. او بود که متوجه شد طبیعی است که انسان برای کاهش اضطراب و احساس ناامنی، واقعیت را تحریف کند. بر این اساس، دفاع روانی علاوه بر کارکرد اصلی، به تنظیم رفتار نیز کمک می کند. با شرایط جدید سازگار شوید، با استرس کنار بیایید و تضادهای شخصی درونی را به حداقل برسانید و احتمالاً از بین ببرید.

آنها ذاتی نیستند. حتی در دوران کودکی، نوزاد سبک‌های واکنش به محرک‌های مختلف والدین و افراد مهم را به خود اختصاص می‌دهد. او همچنین سبک های خود را در ارتباط با وضعیت خانواده ایجاد می کند تا بتواند چیزی به دست آورد یا حتی زنده بماند و خود را نجات دهد. در برخی موارد، آنها واقعاً یک عملکرد محافظتی انجام می دهند. اما اگر فردی شروع به "آویزان شدن" به یکی از گونه ها کند، بر این اساس، زندگی او به تدریج فرو می ریزد.

زیرا پاسخ یک طرفه به موقعیت های مختلف بسیار محدود کننده است و ارضای نیازها را غیرممکن می کند. و استفاده از چندین مورد به طور همزمان فقط فرآیند درک و یافتن راه های دیگر برای رسیدن به آنچه می خواهید را پیچیده می کند.

انواع حفاظت روانی

خروج

یعنی فرآیندی که در آن تمام اطلاعات ناخواسته، اعم از افکار، احساسات یا اعمال، اعم از خود شخص و دیگران، به سادگی فراموش می شود. اگر بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، پس این نشان دهنده یک مؤلفه کودکی شخصیت است. به جای اینکه با چیزی ناخوشایند روبرو شود، ترجیح می دهد آن را از حافظه خود حذف کند.

در مورد موقعیت های آسیب زا، برای اطمینان از ایمنی فرد، سرکوب چنین راه نجاتی است. در غیر این صورت، بدون آن، ممکن است فرد نتواند با شدت احساسات کنار بیاید. چرا، حداقل، به یک اختلال روانپزشکی دست خواهد یافت، و به عنوان حداکثر - زندگی خود را خواهد گرفت. بنابراین، جزئیات برخی موقعیت‌ها که برای روان انسان غیرطبیعی است، از خودآگاه به ناخودآگاه منتقل می‌شود.

با گذشت زمان، پس از به دست آوردن قدرت و شروع به کار روی خود، فرد این فرصت را پیدا می کند که قطعات تروما را "بیرون بکشد" تا از آن عبور کند و آن را رها کند. در غیر این صورت در هر فرصتی خود را احساس می کند. شکستن در رویا، توجه به کمک بیماری ها، ترس های جدید و اضطراب دائمی همراه.

غالباً افراد در مواردی که مرتکب اعمالی می شوند که به خاطر آنها شرمنده می شوند، به این مکانیسم متوسل می شوند، احساساتی را تجربه می کنند که باعث خجالت و مانند آن می شوند. جالب ترین چیز این است که شخص واقعاً صمیمانه به یاد نمی آورد که چه اتفاقی افتاده است.

انکار

فرد یا از باور چیزی که باعث اضطراب یا درد زیاد و غیره می شود امتناع می ورزد یا سعی می کند شرایط حاکم را اصلاح کند و در نتیجه واقعیت را تحریف کند. به عنوان مثال، اگر مادری از مرگ غم انگیز و غیرمنتظره نوزادش مطلع شود، حتی با داشتن شواهدی از مرگ او در دستانش، از باور این موضوع امتناع می ورزد. او به هر فرصتی برای رد این واقعیت می چسبد.

این به این دلیل است که منابع بدن برای کنار آمدن با این واقعیت کافی نیست. برای به حداقل رساندن خطر زندگی او باید فرصتی برای درک تدریجی آنچه اتفاق افتاده فراهم شود. بنابراین معمولاً همسران یا شوهران به خیانت نیمه دوم اعتقاد ندارند. آنها با دقت سعی می کنند تمام لحظات آشکار و جنایت آمیز خیانت را نادیده بگیرند.

با تحریف واقعیت، انکار این واقعیت، کنار آمدن با طیفی از احساسات به وجود آمده برای آنها آسان تر است. اما در سطح ناخودآگاه همه چیز را کاملاً درک می کنند، اما از اعتراف آن می ترسند. به هر حال، این مکانیسم نقش خوبی در رشد کودک دارد. به عنوان مثال، اگر والدین در حال طلاق هستند و مادر در مورد پدر بد می گوید، انکار راهی عالی برای حفظ رابطه با او است، حتی اگر مادر حق با او باشد.

سرکوب

یک فرد سعی می کند افکار مزاحم و احساسات ناخوشایند را نادیده بگیرد و توجه خود را به محرک های دیگر تغییر دهد. در این مورد، اضطراب پس زمینه است، به نظر می رسد که فرد به یک چیز علاقه مند است، اما احساس می کند که هنوز چیزی اشتباه است.

گاهی اوقات چنین محافظت روانی ظاهر می شود زیرا محیط اجتماعی ابراز هیچ احساسی را نمی پذیرد، به همین دلیل است که آنها باید به اعماق خود "هل" شوند. به عنوان مثال، یک توله اجازه ندارد خشم خود را نشان دهد. پس از همه، "آنچه مردم می گویند"، "خجالت آور است"، و غیره. اما اگر او آن را تجربه کند، و در بیشتر موارد کاملاً درست، چه چیزی برای او باقی می ماند؟ درست است، سرکوب کنید.

فقط این بدان معنا نیست که ناپدید شده است، فقط با گذشت زمان، او می تواند "به طور تصادفی" بازوی خود را بشکند. یا به یک بچه گربه صدمه می زند، یا ناگهان به مامان بدگویی می کند و با یکی در حیاط دعوا می کند.

طرح

شخص هر گونه افکار، عواطف و خواسته هایی را که در خود رد می کند به شخص دیگری نسبت می دهد و معتقد است که آنها منفی هستند، از نظر اجتماعی محکوم می شوند و غیره. در افرادی که نمی دانند چگونه نیازهای خود را تشخیص دهند بیشتر قابل توجه است. آنها از دیگری مراقبت می کنند، گویی کمبود مراقبت از خود را جبران می کنند.

فرض کنید یک مادر گرسنه کودک را مجبور به خوردن ناهار می کند، بدون اینکه فکر کند که آیا او در حال حاضر می خواهد غذا بخورد یا خیر. به هر حال، مظاهر فرافکنی گاهی اوقات کاملاً متناقض است. افرادی که دیدگاه های بیش از حد محتاطانه نسبت به زندگی دارند، افراد اطراف خود را مشغول می دانند. و در واقع نمی توانند بپذیرند که نیازهای جنسی آنها افزایش یافته است…

فرافکنی می تواند نه تنها لحظات و ویژگی های منفی، بلکه مثبت نیز باشد. بنابراین افراد دارای عزت نفس پایین، دیگران را تحسین می کنند و معتقدند که خودشان قادر به چنین دستاوردها و جلوه هایی نیستند. اما اگر بتوانم چیزی را در دیگری متوجه شوم، آن را نیز در اختیار دارم.

بنابراین، اگر همه اطرافیان شیطان هستند، ارزش این را دارد که در حال حاضر در چه وضعیتی هستم؟ اگر کارمندی بسیار زنانه و زیبا با حسادت است، شاید بهتر باشد به خودتان نگاه کنید تا مزایای خود را کشف کنید؟

تعویض یا انحراف

از ویژگی های مظهر خم شدن این است که انسان به دلیل شرایط مختلف و تجربیات درونی نمی تواند مستقیماً نیاز خود را اعلام کند، آن را برآورده کند و ... . چرا او راهی برای درک آن به روش های کاملاً متفاوت، گاهی متناقض، پیدا می کند.

اغلب موارد مشاهده شده زمانی است که فرصتی برای ابراز خشم به رئیسی که ناعادلانه از پروژه انتقاد کرده یا پاداش را محروم کرده است وجود ندارد. چرا یک شی کمتر خطرناک انتخاب می شود، به عنوان مثال، همسر یا فرزندان. سپس با سوء استفاده از آنها، تسکین مختصری را تجربه می کند، اما رضایت خیالی و موقتی خواهد بود، زیرا در واقع مخاطب تجاوز تغییر کرده است.

یا زنی که توسط شوهرش رها شده است، شروع به توجه حداکثری به بچه ها می کند، گاهی اوقات با عشق خود "خفه می شود" ... به دلیل ترس از طرد شدن، آن مرد به دختری که دوست دارد در قرار ملاقات صدا نمی کند، بلکه مست می شود، او را می گیرد. احساس می کند یا با دیگری، کمتر «خطرناک» می رود…

در مواقعی که نیاز به حفظ خود وجود دارد به طور منطقی استفاده می شود. نظارت و آگاهی از این مکانیسم به منظور انتخاب مسیرهای آسیب زا به سادگی مهم است. به عنوان مثال، اگر کارمندی نسبت به مدیر خشم خود را ابراز کند، خطر بیکار ماندن او را تهدید می کند، اما همسر با فرزند نیز گزینه ای نیست، راحت تر است که با کیسه بوکس از شر پرخاشگری خلاص شوید. بله، فقط در شب دویدن در محل برای از بین بردن استرس.

منطقی سازی

اغلب توسط افرادی استفاده می شود که در کودکی به آنها آموزش داده نشده بود که احساسات خود را تشخیص دهند. یا شاید آنقدر قوی و آسیب زا هستند که تنها راه رهایی از آن بی احساسی و تبیین عقلانی برخی خواسته ها و اعمال است.

به عنوان مثال، برای اینکه به سادگی به خود اجازه دهد عاشق شود، به دیگری نزدیک شود، با او باز شود، طیف وسیعی از احساسات واقعی و پر جنب و جوش را تجربه کند، فرد به عقلانیت می رود. سپس کل روند عاشق شدن، به قولی، کاهش می یابد. از این گذشته، با پیروی از افکار او، دوره دسته گل آب نبات حدود دو هفته طول می کشد، سپس مردم یکدیگر را بهتر می شناسند و مطمئناً ناامید خواهند شد. سپس بحران‌های گوناگونی به وجود می‌آید که منجر به درد و ویرانی می‌شود…

رگرسیون

با کمک رگرسیون، فرد این فرصت را پیدا می کند که از تجربه احساسات بیش از حد اشباع شده اجتناب کند و به مراحل قبلی رشد خود بازگردد. شما می دانید که در طول زندگی، ما به طور مجازی با کسب تجربه جدید گامی رو به جلو برداریم.

اما گاهی اوقات شرایطی پیش می آید که ماندن در همان مکان دشوار است و ارزش آن را دارد که کمی به عقب برگردیم تا بعداً پیشرفت چشمگیری داشته باشیم. نمونه ای از رجعت معقول و سالم زمانی است که زنی که خشونت را تجربه کرده است به دنبال مکانی می گردد که احساس کند در رحم است. جایی که آرام شدن بی خطر بود، بنابراین در کمد پنهان می شود یا حلقه می زند و روزها، هفته ها را در این موقعیت می گذراند تا زمانی که قدرت پیدا کند.

از بیرون به نظر می رسد که چنین محافظت روانی رفتاری غیرعادی است، اما برای اینکه از هم نپاشد، مهم است که روان آن را به دوران قبل از تولد بازگرداند. از آنجایی که او قدرت واکنش معمول را ندارد. کودکی که یک برادر یا خواهر به دنیا می‌آید، با تماشای نحوه مراقبت والدین از نوزاد تازه متولد شده، شروع به رفتار مانند یک نوزاد می‌کند. و حتی اگر چنین پسرفتی باعث عصبانیت والدین شود، در این دوره برای او مهم است که احساس کند هنوز دوستش دارند و قابل توجه است.

بنابراین، ارزش دارد که او را روی دسته ها تکان دهید، سپس او فرآیند مهمی را برای خود تکمیل می کند و می گوید "بس است، من یک بزرگسال هستم"، ادامه رشد، که با سن او مطابقت دارد. اما گاهی اوقات مردم در پسرفت گیر می کنند. چرا زنان و مردان پنجاه ساله شیرخواره را می‌بینیم که نمی‌توانند مسئولیت را بر عهده بگیرند، «پسران» سی ساله‌ای که به بازی‌های جنگی ادامه می‌دهند و غیره.

آموزش واکنشی

به اصطلاح رفتار متناقض ایجاد می کند، که به آن ضد انگیزه نیز می گویند. این بدان معناست که فرد خشم زیادی را تجربه می کند، اما رفتاری مؤکد، مؤدبانه، حتی شیرین، دارد. یا از تمایلات همجنسگرایانه خود می ترسد و به همین دلیل به مبارزی سرسخت برای روابط دگرجنس گرا تبدیل می شود.

بیشتر اوقات ، در پس زمینه احساس گناه شکل می گیرد ، به خصوص اگر سعی در دستکاری آن داشته باشند. به اصطلاح "قربانی" از دستکاری کننده آزرده می شود، اما متوجه نمی شود که چرا، بنابراین فکر می کند که به نحوی بی دلیل عصبانی است، و این زشت است و غیره، بنابراین او "رهبری" می شود و سعی می کند او را "ممنون" کند.

تزریق داخلی

کاملاً برعکس فرافکنی، و به این معنی است که شخص، همانطور که بود، با تصویر یک فرد مهم "جاسازی شده" در درون خود، یا حتی بیش از یک زندگی می کند. بچه ها یاد می گیرند که چگونه زندگی کنند و ابتدا روی والدین خود تمرکز می کنند. این به آنها کمک می کند تا بین خوب و بد و نحوه عمل در شرایط خاص تمایز قائل شوند.

فقط در حال حاضر تصویر می تواند آنقدر «گیر» باشد که در بزرگسالی، چنین شخصی گاهی به «شنیدن»، به عنوان مثال، صدای مادرش ادامه می دهد و مطابق با آن در زندگی انتخاب می کند. یا برعکس، بر خلاف آن، اگر تصویر دارای تجربیات منفی باشد.

در ضمن، نشانه ها، گفته ها و ... چیزی جز درون گرایی نیست. به عبارت ساده، این چیزی است که ما از بیرون «بلع» می کنیم و با کمک تجربه خودمان کار نمی کنیم. مادربزرگم در بچگی می گفت فقط مرد قد بلند را خوش تیپ می دانند. اگر معلوم شد که او در زندگی نوه اش چهره قابل توجهی است ، هر چه که می توان گفت ، او فقط قد بلندها را انتخاب می کند. حتی با وجود این واقعیت که دیگران آن را دوست خواهند داشت.

محدودیت های زیادی در هر یک از ما وجود دارد، ماهیت هر یک را فقط می توان فهمید اگر از خود در مورد منشأ این یا آن بیانیه بپرسید، و همچنین، چرا برای ما هنوز از هم جدا نمی شویم.

نتیجه

اشکال دیگری از مکانیسم های دفاع روانی وجود دارد، اما در اینجا اصلی ترین و رایج ترین آنها وجود دارد. فراموش نکنید که در وبلاگ مشترک شوید تا از اطلاعات جدیدی که در مسیر خودسازی مفید خواهد بود آگاه شوید.

اگر علاقه داشتید، توصیه می‌کنم مقاله «متامدل NLP چیست و تمرین‌هایی برای توسعه آن چیست» و همچنین مقاله «کمال‌گرایان: چه کسانی هستند، تعریف سطح و توصیه‌های ویژه» را مطالعه کنید.

موفق باشید و دستاوردها!