مردم ملاقات می کنند، مردم عاشق می شوند، ازدواج می کنند. بچه دار شوید، خیانت کنید، عزیزان خود را از دست بدهید. آنها با تمام آسیب پذیری در برابر یکدیگر ظاهر می شوند. شک دارم که آنها انتخاب درستی کرده اند. از همدیگر خسته می شوند. آنها تصمیم می گیرند ادامه دهند. این عشق مدرن است، مجموعه‌ای گلچین بر اساس داستان‌های شخصی ستون عشق مدرن در نیویورک تایمز.
یک وکیل عجیب و غریب مبتلا به اختلال دوقطبی و یک خالق برنامه دوستیابی جاه طلب چه وجه مشترکی دارند؟ یک «کرم کتاب» و یک زن بی خانمان باردار؟ پیرمردی که شش سال پیش همسر محبوبش را دفن کرد و دختری که ناامیدانه در آرزوی نوازشی پدرانه بود که هرگز نمی دانست؟
همه آنها ساکن نیویورک هستند، زیبا، متنوع، چند ملیتی. و هر یک از آنها یک بار قهرمان ستون "عشق مدرن" در روزنامه نیویورک تایمز شدند. در پانزدهمین سال فعالیت خود، بر اساس بهترین نامه های دریافتی توسط سردبیران، سریالی کلید خورد.
در فصل اول، هشت قسمت وجود داشت - در مورد تاریخ هایی که در آنها مشکلی پیش آمد (یا کاملاً همه چیز اشتباه شد). درباره ناتوانی در باز شدن با دیگری از ترس اینکه هرگز آنطور که هستیم پذیرفته نشویم، به این معنی که محکوم به تنهایی ابدی هستیم.
این واقعیت که اغلب در بزرگسالی در یک رابطه سعی می کنیم چیزی را که در کودکی به دست نیاورده ایم به دست آوریم و در این صورت ارزش آن را دارد که صادقانه به خود اعتراف کنیم.
عشق بزرگتر از عشق و رابطه جنسی و طولانی تر از زندگی است
درباره ازدواج هایی که به نظر می رسد فراتر از پس انداز است. درباره فرصت های از دست رفته و عشق های زندگی نشده. اینکه این احساس محدودیت سنی نمی شناسد، تقسیم بندی جنسیتی را نمی شناسد.
عشق بزرگتر از عشق و رابطه جنسی و طولانی تر از زندگی است.
و مهم نیست که مردم در مورد این واقعیت که امروزه بیشتر ترجیح می‌دهند رابطه‌شان را دیرتر شروع کنند یا مجرد بمانند یا اینکه آمار طلاق به طور کلی رویدادی مانند ازدواج را زیر سوال می‌برد، چه می‌گویند، بدیهی است که همه ما هنوز به عشق نیاز داریم.
شاید در شکل کمی متفاوت از قبل. شاید بدون مبادله نذرها و «...تا مرگ جدا شوی» (و شاید هم با آنها) رقت انگیز. یک عشق مدرن متفاوت، غیرقابل پیش بینی و عجیب.