"او بدون مشکل بزرگ شد، تقریبا بدون اینکه ما متوجه باشیم" امانوئل (مادر سه فرزند) از فرد، کوچکترین سه برادر صحبت می کند. این امر مطالعات آمریکایی را توضیح می دهد که بر اساس آن، جوانتر کسی است که کمترین زمان و توجه را به او اختصاص می دهد. "اغلب می گویند که اینجا سخت ترین مکان است" حتی فرانسوا پیل را در نظر می گیرد. خیلی زود، کودک می تواند عادت کند که در صورت نیاز کمک کمی بخواهد و در نتیجه مستقل تر می شود. سپس یاد می گیرد که مدیریت کند: او همیشه نمی‌تواند روی فرزند بزرگ‌ترش حساب کند یا از والدینش کمک بخواهد، والدینش که بیشتر در دسترس هستند. بنابراین او به رفقای خود روی می آورد »مایکل گروس خاطرنشان می کند.
یک "بی عدالتی" سودمند!
«به طور کلی، بچه وسطی که بین بزرگترها و کوچکترها دوخته شده است، از یک وضعیت ناراحت کننده شکایت می کند. او نمی داند که او بعداً به او اجازه می دهد تا به یک بزرگسال آشتی جو تبدیل شود، آماده سازش! " فرانسوا پیل توضیح می دهد. اما مراقب باشید، زیرا می تواند مانند صدف بسته شود تا از درگیری جلوگیری کند و آرامشی را که برایش عزیز است حفظ کند…
اگر فرزند وسط «عدالت» را دوست دارد، به این دلیل است که از همان سنین کودکی می بیند که زندگی در حق او ناعادلانه است: بزرگتر امتیازات بیشتری دارد و دومی خرابتر. . او به سرعت انعطاف پذیری می کند، کمی شکایت می کند، اما خیلی سریع خود را به حدی تبدیل می کند که گاهی اوقات بسیار لجباز می شود... اگر اجتماعی است، این به خاطر توانایی او در سازگاری است، چه با شخصیت های مختلف یا تغییرات سنی برادران و خواهران اطرافش. به او.