آلنا ودوناوا با انتشار پستی در مورد کودکان بی سرپرست ، جنگی را در شبکه های اجتماعی برانگیخت

وودونایوا یک پست طولانی نوشت و توضیح داد که شب قبل در یک رستوران چه مشکلی برای او اتفاق افتاده است. همراه با آنها، یک گروه با بچه ها در سالن استراحت کردند. علاوه بر این، بچه ها، به بیان ملایم، نه خیلی رفتار کردند: آنها بین میزها دویدند، فریاد زدند. یکی از آنها در حالی که یک لیوان آب پرتقال در دستانش داشت، تلو تلو خورد و درست روی میزی که آلنا نشسته بود افتاد.

"بچه - با چانه روی زمین ، یک لیوان زیر پای من ، چکمه های جیر صورتی من" داخل گوشت ". در آن لحظه ، کفش ها بیش از همه مرا نگران کردند ، زیرا من از چهره آن مرد می ترسیدم. خدا را شکر هیچ اتفاقی نیفتاد. من به او کمک کردم تا بلند شود ، او را معاینه کردم. خش نیست. بیشتر فرار کرد. و والدین ... حتی متوجه سقوط نشدند "، - ودوناوا خشمگین است.

آلنا که به خانه بازگشت ، پشیمان شد که قبض کفش های آسیب دیده را به والدینش نداده است.

ستاره می نویسد: "برای من غیرممکن است که بفهمم اعتراف به چنین موقعیت هایی چقدر خودخواهانه و غیرمسئولانه است."

به گفته آلنا ، او از این واقعیت که والدین به فرزندان خود رعایت قوانین نجابت را آموزش ندادند بسیار عصبانی شد. و او واقعاً دوست ندارد در کافه یا رستوران بنشیند و به گریه کودکان گوش دهد.

"یک سوال از والدین. شرم بر شما؟ چرا ، اگر کودکان را با خود به مکان های عمومی می برید ، آنها را دنبال نمی کنید؟ چرا آنها حتی در یک رستوران این گونه رفتار می کنند؟ وقتی گریه می کنم متوجه می شوم. اما وقتی بچه ها که در سنی هستند که زمان آن فرا رسیده است که قوانین رفتاری در اماکن عمومی را بشناسند ، اینگونه رفتار می کنند ، فقط می گوید که والدین افرادی بسیار بد اخلاق و بی مسئولیت هستند. "

و از طریق سیستم آموزشی امروزه که امروزه شیک شده است ، قدم برداشتم:

"بزرگسالانی هستند که اینگونه توجیه می کنند:" ما هیچ چیزی را برای فرزندان خود ممنوع نمی کنیم! روش تربیت ما آزادی است! "تبریک می گویم ، این آزادی نیست ، این هرج و مرج است! یک فرد غیرقابل کنترل در خانواده شما در حال رشد است که ممکن است در آینده شرایط سختی داشته باشد. "

داینکو در صفحه خود نوشت: "مردم انفجاری همیشه در حال یخ زدن بودند" - عملاً در همان زمان.

این خواننده هنگام نشستن در کالسکه ساپسان دچار یک داستان ناخوشایند شد.

"عمویی با شلوار جین تنگ و ژاکت خز به شدت از راهنماها عصبانی بود که اجازه نمی دادیم بخوابد. ما به شما اجازه نمی دهیم که ساعت یک بخوابید. رئیس قطار البته برای او توضیح داد که کودکان ، از جمله کودکان ، می توانند کلاس اول باشند و یک کودک یک ساله (که حتی گریه نکرد ، اما فقط بازی کرد و خندید) یک دهانش را در دهان خود قرار داد ، "داینکو با مشترکین به اشتراک گذاشت.

"شما نمی توانید با کودکان به تئاتر بروید ، در هواپیماها آنها خشمگین و خشمگین هستند ، در قطارها خشمگین هستند ، در رستوران ها آنها خشمگین هستند. آیا کودکان زیر 16 سال باید به عنوان گیاه آپارتمانی رشد کنند؟ جالب است ، و کسانی که خشمگین هستند ، نیز ، تا سن هوشیار ، از اتاق خود خارج نشده اند؟ به طوری که برخی از دختران مهمانی مسکو در صفحه فیس بوک خود پستی با سرزنش ننویسند: "خوب ، آنها عصبانی شده اند" ، ویکتوریا گلایه می کند. خواننده صادقانه تعجب می کند: آیا واقعاً می توان به طور جدی تصور کرد که اگر کودکی راه رفتن را آموخته است ، او قبلاً همه قوانین آداب را آموخته است؟ و خود "مادران ایده آل" چگونه با فرزندان خود کنار می آیند؟ آیا آنها با داروهای آرام بخش پمپاژ می شوند؟ و توجه عموم را به یک نکته بسیار مهم جلب می کند:

شگفت‌انگیز است، وقتی در همان کلاس تجاری یا درجه یک عموی بسیار مهم بیش از حد مشروب می‌نوشد و شروع به پخش چرندیات مستی در کل کابین هواپیما می‌کند یا مسافران دیگر را آزار می‌دهد، هیچ‌کس جرات نمی‌کند دهانش را باز کند.»

در نظرات ، یک جنگ جدی رخ داد. پست Vodonaeva تقریباً هزار پاسخ در کمتر از یک روز جمع آوری کرد. پست داینکو - کمی بیش از 500 بیانیه.

مشترکین نام نویسندگان پست ها ، یکدیگر ، کودکان ، والدین و مدیریت رستوران را با انواع کلمات زشت صدا می کردند. تقریباً همه داستانهایی از زندگی خود را به خاطر می آورند: چگونه فرزندان دیگران به آنها زندگی ندادند ، چگونه با وظایف خود کاملاً کنار می آیند و وقتی در چنین شرایطی قرار می گیرند چگونه رفتار می کنند. برخی حتی پشیمان شدند که وودوناوا سیلی به سر پسر نرساند - آنها می گویند ، این برای او مفید خواهد بود.

"خوب ، شما کی هستید که وقتی می بینید پخش موسیقی را متوقف کنید ، بچه ها دیگر نمی دوند ، گارسون ها در سکوت یخ زدند؟ دیگر هیچ مشکلی در زندگی وجود ندارد ، مانند ناهار و کفش خراب شده - توسط کودکان ... کودکان دخالت می کنند - در خانه بنشینید و غذا بخورید! یا رستوران بخرید! ” - برخی نوشتند.

"من به صورت شما نگاه می کنم وقتی در رستوران نشسته ، یک کودک هار بر روی شما آب می ریزد. شما ، پیاده روی ، یکی از آن مادرانی هستید که با فرزندان خود مغز همه را در مکانهای آرام و مناسب ایجاد می کنید. "دیگران در پاسخ صفرا می اندازند.

برخی دیگر استعدادهای بینایی خود را نشان می دهند: "فوراً مشخص است: متأسفانه چنین کودکانی نمی توانند کافی باشند."

با این حال ، برخی عجله ای برای شکستن نیزه ندارند ، اما سعی می کنند سازش پیدا کنند:

"اگر چنین شرایطی وجود داشته باشد که هیچکس نتواند با آن برود؟ هیچ پرستار بچه ، هیچ مادربزرگ یا نمی تواند وجود داشته باشد ، آنها باید چکار کنند؟ آیا کودک را در خانه تنها نمی گذارید؟ یا برای تعطیلات نیامدن؟ من شخصاً نمی روم ، اما مردم متفاوت هستند ، شرایط متفاوت است ... ناگهان آنها آنقدر از کارهای خانه خسته شده بودند که وحشت زده شده و رفتند. "

رستوران نیز ضربات زیادی دریافت کرد: آنها می گویند ، تقصیر دولت است که آنها هنوز اتاق بچه ندارند ، اما آنها را با بچه ها اجازه ورود دادند.

و تعداد بسیار کمی از آنها به مهربانی دعوت کردند: "ما باید سعی کنیم یکدیگر را درک کنیم. هر چیزی می تواند رخ دهد. "