برتراند، پسر کوچکی، از مادرش سوال می کند. وقتی بچه بودم چطور بودم؟
او پاسخ می دهد که تو پرتره پدربزرگت بودی، طاس و چروکیده. در اعماق جنگل، بابون جوانی همین سوال را از مادرش می پرسد، سپس نوبت اسب آبی است که تعجب کند. پلنگ و شترمرغ، مار، کفتار، زگیل، آفتاب پرست نیز به دنبال خود می آیند.
همه کوچولوهای روی کره زمین همین سوال را می پرسند و از پاسخ راضی هستند. آنها یاد می گیرند که مدل های مقیاس پدر یا مادر خود هستند.
اما برای قورباغه، این یک مشکل دیگر است. وقتی آن مادر به او توضیح می دهد که وقتی او کوچک بود بچه قورباغه بود، او حرفش را باور نمی کند.
سپس برادران و خواهران او شروع به خواندن آواز قورباغه می کنند... او می فهمد که همه قورباغه ها زمانی قورباغه بوده اند.
در پایان رمان یک پارتیتور و شعر برای خواندن آهنگ قورباغه ها!
تصاویر رنگی پاستلی ساده و همیشه با طنز هستند
نویسنده: جین ویلیس و تونی راس
ناشر: جوانان گالیمارد
تعدادی از صفحات : 25
رده سنی : سال 7-9
یادداشت سردبیر: 10
نظر سردبیر: مضمونی که اغلب در دهان کودکانی مطرح می شود که فکر می کنند در دوران کوچکی چه شکلی بوده اند. رمان کوچکی که نشان می دهد همه مثل هم نیستند و مهم است که ریشه های خود را بدانید.