زن 37 ساله تصمیم گرفت بدون فرزند بماند زیرا نمی خواست به تنهایی فرزندی بزرگ کند.
الا هنسلی همیشه می دانست که نمی تواند زایمان کند. در سن 16 سالگی ، این دختر مبتلا به سندرم مایر-روکیتانسکی-کوستر-هاوسر تشخیص داده شد. این یک آسیب شناسی بسیار نادر در توسعه اندام های تناسلی است ، هنگامی که دیواره های واژن در هم آمیخته می شوند. در خارج ، همه چیز مرتب است ، اما در داخل ممکن است معلوم شود که نه رحم وجود دارد و نه قسمت فوقانی واژن. نه ماه بعد از تشخیص ، درمان سختی انجام شد. پزشکان نتوانستند کل سیستم اندام های تناسلی را بازیابی کنند ، این غیرممکن بود. الا به تازگی فرصتی برای رابطه جنسی پیدا کرده است.
فقط در سن 30 سالگی ، دختر سرانجام از بیماری خود رهایی یافت و خود را همانطور که هست پذیرفت - عقیم. اما ساعت بیولوژیکی حتی نمی خواست از بیماری او مطلع شود. آنها به طور غیرقابل انکاری تیک می زدند.
"من نمی توانستم بفهمم که این فشار جامعه است که انتظار دارد من مادر شوم یا غرایز مادری خودم؟" - نوشت الا.
یک روز ، الا از درهای کلینیک فناوری باروری عبور کرد. او در آن زمان 37 ساله بود. او می خواست تخمها را فریز کند - در صورتی که بالاخره بفهمد که او بچه می خواهد. به هر حال ، این یک گام مسئولانه است و الا نمی خواست باردار شود فقط به این دلیل که لازم بود.
"زنان عقیم همیشه با شفقت احاطه شده اند. اما در عین حال ، همه اطرافیان منتظرند شما از پوست خود بیرون بروید تا هنوز مادر شوید. سردرگمی پرستار در کلینیک را به یاد دارم. او از من پرسید چرا اینقدر تأخیر می کنم ، زیرا می دانستم که نمی توانم خود را باردار شوم. و من اصلا مطمئن نبودم که برای مادر شدن خلق شده ام "، - او.
این دختر همه چیز برای شروع پروتکل IVF داشت: یک شریک قابل اعتماد ، پول ، سلامتی ، تخم مرغ خوب ، حتی یک مادر جانشین - دوست الا موافقت کرد که برای او فرزندی حمل کند.
"من طرحی را برای نحوه انجام IVF تهیه کرده ام. من یک صفحه گسترده ایجاد کردم ، اسم آن را اسمه گذاشتند - این همان چیزی است که من به آن دخترم می گویم. من همه جوانب مثبت و منفی را نوشتم ، هزینه ها ، کل لیست روش ها - از آزمایش خون گرفته تا سونوگرافی و کاشت را محاسبه کردم. معلوم شد که 80 هزار دلار نیاز است. من می توانستم هزینه آن را بپردازم ، "الا می گوید. او سرانجام تصمیم گرفت یک دوره درمانی را بگذراند.
اما طرح او در جایی شکست خورد که الا کمترین انتظار را داشت. یک روز هنگام شام ، او تصمیم خود را به شریک خود گفت. پاسخ او مانند یک پیچ از سر به صدا برای او به نظر می رسید: "با دوست پسر آینده خود موفق باشید." این مرد به آرزوی خانواده و فرزندان الا پایان داد.
"همان شب ، پوشه برنامه اقدام من به سطل زباله رفت. الا اعتراف کرد که من با اسمه خداحافظی کردم.
اما حتی این سخت ترین کار نبود. سخت ترین کار این بود که با یک دوست که می خواست برای او جانشین مادر شود تماس بگیرید و بگویید چنین هدیه گران قیمت باید به زنی برسد که واقعاً به آن نیاز دارد. و همچنین - برای خود اعتراف کند که چرا مئتریسم را رها کرد.
"من همه چیز داشتم - بودجه ، متخصصان ، حتی دوست زیبای من. اما الا می گوید: "متشکرم ، نه." - شش ماه از آن زمان می گذرد ، اما من یک لحظه از تصمیمم پشیمان نیستم. من اکنون تنها هستم ، البته رابطه با شریک زندگی من قطع شد. و به دنیا آوردن فرزند به تنهایی ... من بسیاری از مادران مجرد را می شناسم ، آنها فقط باورنکردنی هستند. اما به نظر من این گزینه درست نیست. پس از همه ، برای مادر شدن به تنهایی ، واقعاً باید واقعاً فرزند بخواهید. او را بیش از هر چیز بخواهید اما من نمی توانم این را در مورد خودم بگویم. فکر می کنم فرزندم ، اسمه من - او جایی است. من فقط نمی توانم او را به این دنیا بیاورم. آیا هرگز پشیمان می شوم؟ شاید. اما من به صدای درونی خود گوش دادم و تنها چیزی که اکنون احساس می کنم این است که از انجام کارهایی که واقعاً نمی خواهم دست برداشته ام. اکنون می دانم که زندگی بدون فرزند انتخاب من است ، نه هوس ژنتیک من. من عقیم هستم ، اما تصمیم گرفتم بدون فرزند باشم. و این تفاوت بزرگی است. "