ماموپلاستی بعد از زایمان: تجربه شخصی ، قبل و بعد از عکس

این عمل برای من معنای روانی داشت. من حتی قبل از زایمان فشرده می کردم ، بدون آن لباس ها بد به نظر می رسید. من معمولاً لباس و بلوز در سایزهای 42-44 می خریدم ، اما سینه من همیشه بزرگ بود. اما من می خواستم این شکل هماهنگ به نظر برسد.

می خواستم احساس زیبایی بیشتری داشته باشم ، به خودم اطمینان بیشتری داشته باشم. من همیشه می خواستم بدنم با حالت درونی من مطابقت داشته باشد. اما اگر بتوان ماهیچه ها را بالا برد ، وزن را افزایش داد یا از دست داد ، سینه فقط با جراحی اصلاح می شود. به همین دلیل تصمیم گرفتم عمل کنم.

در آن زمان دخترم 4 ساله بود. من می دانستم که ماموپلاستی بهتر است بعد از تولد حداقل یک کودک انجام شود. از آنجا که در دوران بارداری ، سینه کشیده می شود ، شکل آن تغییر می کند ، بنابراین بهتر است همه چیز را بعد از آن اصلاح کنید.

من برای عملیات به عنوان یک پرواز به فضا آماده می شدم. من هر آنچه را که می توانستم مطالعه کردم: یاد گرفتم که چه نوع عملیات وجود دارد ، روش های دسترسی. به عنوان مثال ، می توانید به سادگی ایمپلنت بگذارید ، می توانید لیفت سینه انجام دهید. و هنگامی که لیفت و ایمپلنت با هم ترکیب می شوند ، گزینه ای نیز وجود دارد. من پزشک را به توصیه یکی از دوستانم انتخاب کردم ، بنابراین به او کاملاً اعتماد کردم. ما به گزینه اول بسنده کردیم.

نزدیکانم می گفتند من بسیار شجاع هستم. اگرچه شوهرم به من اطمینان داد که مرا به خاطر سینه هایم دوست ندارد ، اما قصد قاطع من را دید و فهمید که جنگیدن با من بی فایده است.

اصلا ترسناک نبود. حرکت چند دقیقه قبل از عمل شروع شد. وقتی می دانید که اکنون بیهوشی وجود دارد (و من برای اولین بار آن را انجام دادم) ، روی میز عمل دراز می کشید ، این برای شما کمی سوسیس درست می کند. سپس ، هنگامی که بعد از عمل بیدار می شوید ، احساسات نیز عجیب هستند. شما انتظار دارید که در حال حاضر چیزی شروع به آزار و اذیت می کند ، اما نمی توانید به طور کامل تصور کنید که چگونه خواهد بود. عملیات به خوبی پیش رفت. سریع شفا پیدا کردم بلافاصله پس از عمل ، برخی احساسات فشرده و دردناک وجود داشت. در روز دوم یا سوم ، وقتی تورم شروع شد ، درد شدت گرفت و من مجبور شدم حتی یک هفته مسکن بخورم. اما در کل همه چیز قابل تحمل بود. هیچ درد دیوانه واری وجود نداشت.

علاوه بر این ، پس از یک هفته می توانستم با آرامش روی سرم لباس بپوشم ، بالا بردن دست ها ضرری نداشت - در ابتدا فقط می توانستم آن چیزی را که جلو با دکمه بسته شده بود بپوشم.

در روزهای اولیه ، شوهرم بسیار کمک کننده بود. هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی. من حتی درزها را پردازش کردم. اما مهمتر از همه ، او از کودک مراقبت می کرد ، همه مسائل خانه. چهار روز اول پس از عمل ، من اصلاً نمی توانستم کاری انجام دهم. من فقط خوابیدم ، بهبود یافتم ، سپس کمی راه رفتن را شروع کردم. من نمی توانم چیزی سنگین تر از دو کیلوگرم بلند کنم - و این یک مشکل بود. دخترم می ترسید که نتوانم او را در آغوش بگیرم. اما من و شوهرم به او توضیح دادیم که موقتی است ، مادرم به زودی بهبود می یابد. و برای اینکه او نگران نباشد ، سعی کردم تماس لمسی بیشتری داشته باشم. ما خیلی بغل کردیم ، او اغلب روی شکم من دراز کشید…

حالا دیگر تمام شده است. قفسه سینه معلوم شد - جشن برای چشم اندازه سوم. من در همان دقایق اولیه به او عادت کردم ، انگار همیشه با آن کار می کردم.

به هر حال ، من برنامه هایم را از مادرم پنهان کردم. من نمی خواستم او دوباره نگران شود. و او همه چیز را تنها سه ماه پس از عمل ، هنگامی که وضعیت سلامتی بالاخره به حالت عادی بازگشت ، گفت. مامان ناله و زاری نمی کرد ، او همه چیز را بسیار آرام می گرفت - من حتی شگفت زده شدم.

حالا تقریبا یک سال گذشته است. سینه های جدید هیچ ناراحتی ایجاد نمی کنند ، برعکس ، آنها را خوشحال می کنند. فقط دخترم گاهی به خاطر می آورد که من نمی توانم او را در ماه های اول بعد از عمل بلند کنم. آیا می دانید چرا من نیز اصلا از جراحی پلاستیک پشیمان نیستم؟ زیرا او به من کمک کرد تا زندگی ام را تغییر دهم. من معتقدم که مهمترین چیز این است که همه کارها را در حد اعتدال انجام دهیم ، و برای طبیعی بودن تلاش کنیم. شاید روزی فرزندان بیشتری داشته باشم. همه پزشکان می گویند شیردهی با ایمپلنت مشکلی ندارد. البته هیچ XNUMX guarantee تضمینی وجود ندارد که سینه ها در همان فرم ایده آل باقی بمانند. اما این من را نمی ترساند.

همچنین در برنامه هایم اصلاح بینی دارم. بقیه برای من مناسب است