دین برای کودکان توضیح داده شد

دین در زندگی خانوادگی

«پدر مؤمن است و من ملحد. نوزاد ما غسل تعمید خواهد گرفت، اما زمانی که به اندازه کافی بزرگ شود که بتواند خودش بفهمد و تمام اطلاعاتی را که می‌خواهد برای تشکیل عقیده جمع‌آوری کند، خودش را انتخاب می‌کند که باور کند یا نه. هیچ کس او را مجبور به پذیرش این یا آن باور نمی کند. این یک چیز شخصی است،” یک مادر در شبکه های اجتماعی توضیح می دهد. اغلب، والدین دارای دین مختلط توضیح می دهند که فرزندشان بعداً می تواند دین خود را انتخاب کند. به گفته ایزابل لوی، متخصص مسائل مربوط به تنوع مذهبی در زوجین، چندان واضح نیست. برای او : " وقتی بچه به دنیا می آید، زن و شوهر باید از خود بپرسند که چگونه او را در دین تربیت کنند یا نه؟ چه چیزهای عبادی در خانه به نمایش گذاشته می شود، چه جشنواره هایی را دنبال خواهیم کرد؟ اغلب انتخاب نام کوچک تعیین کننده است. همانطور که مسئله غسل ​​تعمید در هنگام تولد کودک است. یکی از مادران صبر کردن را بهترین کار می‌داند: «به نظر من تعمید دادن آنها احمقانه است. ما از آنها چیزی نپرسیدیم. من یک مؤمن هستم اما جزء دین خاصی نیستم. من داستان‌های مهم کتاب مقدس و خطوط اصلی ادیان بزرگ را برای او تعریف می‌کنم، برای فرهنگ او، نه به ویژه برای اینکه او به آنها اعتقاد داشته باشد.» پس چگونه با فرزندان خود در مورد دین صحبت می کنید؟ مؤمنان یا غیر، زوج های مذهبی مختلط، والدین اغلب در مورد نقش دین برای فرزندشان تعجب می کنند. 

ادیان توحیدی و شرک آلود

در ادیان توحیدی (خدای واحد) شخص از طریق غسل تعمید مسیحی می شود. یکی از آنها یهودی است به شرط اینکه مادرش یهودی باشد. اگر از پدری مسلمان به دنیا بیایید مسلمان هستید. ایزابل لوی تصریح می کند: «اگر مادر مسلمان و پدر یهودی باشد، فرزند از نظر دینی اصلاً چیزی نیست». در دین مشرکین (چند خدا) مانند هندوئیسم، جنبه های اجتماعی و مذهبی هستی به هم پیوند خورده است. جامعه توسط کاست ها، یک سیستم سلسله مراتبی از طبقه بندی اجتماعی و مذهبی، که با اعتقادات و اعمال پرستش فرد مطابقت دارد، ساخته شده است. تولد هر فرزند و مراحل مختلف زندگی آن (دانش آموزی، سرپرست خانواده، بازنشسته و...) نحوه وجود آن را تعیین می کند. بیشتر خانه‌ها محل عبادت دارند: اعضای خانواده برای آن غذا، گل، بخور، شمع تهیه می‌کنند. معروف‌ترین خدایان و الهه‌ها، مانند کریشنا، شیوا و دورگا، مورد احترام قرار می‌گیرند، اما همچنین خدایانی که به‌خاطر کارکردهای خاص‌شان شناخته می‌شوند (به عنوان مثال الهه آبله) یا اعمال خود را انجام می‌دهند و تنها در یک منطقه محدود از آنها محافظت می‌کنند. کودک در قلب مذهبی رشد می کند. در خانواده های مختلط، پیچیده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد.

بزرگ شدن بین دو دین

تلاقی مذهبی اغلب به عنوان یک غنای فرهنگی در نظر گرفته می شود. داشتن پدر و مادری با مذهب متفاوت، تضمینی برای باز بودن است. گاهی اوقات می تواند بسیار پیچیده تر باشد. مادری برای ما توضیح می دهد: «من یهودی هستم و پدرش مسیحی است. در دوران بارداری به خودمان گفتیم که اگر پسر باشد ختنه می شود و تعمید می گیرد. وقتی بزرگ می‌شدیم با او درباره این دو دین صحبت می‌کردیم، این به او بستگی داشت که بعداً انتخاب کند.» به گفته ایزابل لوی «وقتی والدین از دو مذهب متفاوت هستند، ایده آل این است که یکی برای دیگری کناره گیری کند. یک دین واحد باید به کودک آموزش داده شود تا نکات مرجع محکم و بدون دوگانگی داشته باشد. در غیر این صورت، اگر بعد از آن هیچ پیگیری مذهبی در دوران کودکی در مدرسه تعلیمی یا قرآن وجود نداشته باشد، چرا باید کودک را غسل تعمید داد؟ ". برای متخصص، در زوج‌های مذهبی مختلط، کودک نباید بین پدر یک مذهب و مادر یک مذهب دیگر، وزن انتخاب کند. «زن و شوهری یخچال را به چند قسمت تقسیم کرده بودند تا غذای حلال مادر مسلمان و پدر کاتولیک طبقه بندی شود. وقتی کودک سوسیس می‌خواست، به‌طور تصادفی از یخچال بیرون می‌کشید، اما یکی از والدین برای خوردن سوسیس "درست" صحبت می‌کرد، اما کدام یک است؟ »ایزابل لوی توضیح می دهد. او فکر نمی کند این کار خوبی است که به کودک اجازه دهیم باور کند که بعداً انتخاب خواهد کرد. برعکس، در نوجوانی، کودک می‌تواند خیلی سریع افراط‌گرا شود، زیرا ناگهان یک دین را کشف می‌کند. ایزابل لوی می‌افزاید: «این ممکن است در صورتی اتفاق بیفتد که در دوران کودکی برای ادغام و درک درست دین، هیچ حمایت و یادگیری پیشرونده‌ای وجود نداشته باشد.

نقش دین برای کودک

ایزابل لوی فکر می کند که در خانواده های آتئیست ممکن است کمبودی برای کودک وجود داشته باشد. اگر والدین فرزند خود را بدون دین تربیت کنند، در مدرسه با دوستانش که از فلان اطاعت خواهند بود، با آن مواجه می شود. ” در واقع کودک در انتخاب دین آزاد نیست زیرا نمی داند آن دین چیست. «در واقع، برای او، دین، البته نقش «اخلاق» را دارد. ما از قوانین، ممنوعیت ها پیروی می کنیم، زندگی روزمره حول محور دین ساخته شده است.. این مورد سوفی است، مادری که شوهرش از همان فرقه مذهبی است: «من پسرانم را در دین یهود بزرگ می کنم. ما یهودیت سنتی را به همراه همسرم به فرزندانمان منتقل می کنیم. من به فرزندانم از تاریخ خانواده خود و قوم یهود می گویم. غروب های جمعه، گاهی که در منزل خواهرم شام می خوریم، سعی می کنیم کیدوش (نماز شبات) بخوانیم. و من از پسرانم می خواهم که میتزه (عشاق) خود را انجام دهند. ما کتاب های زیادی داریم. من اخیراً برای پسرم توضیح دادم که چرا آلت تناسلی او با دوستانش متفاوت است. من نمی خواستم این دیگران باشند که روزی به این تفاوت اشاره کنند. زمانی که کوچک بودم با اردوهای تابستانی یهودی که والدینم مرا به آنجا فرستادند، چیزهای زیادی در مورد دین آموختم. من قصد دارم همین کار را با فرزندانم انجام دهم.»

انتقال دین توسط پدربزرگ و مادربزرگ

پدربزرگ و مادربزرگ نقش مهمی در انتقال اعمال فرهنگی و مذهبی به نوه های خود در خانواده دارند. ایزابل لوی برای ما توضیح می‌دهد که شهادت تلخ پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را داشت که از اینکه نمی‌توانستند عادت‌های خود را به پسران کوچک دخترشان که با شوهر مسلمان ازدواج کرده بودند، منتقل کنند، ناراحت بودند. مادربزرگ کاتولیک بود، مثلاً به خاطر بیکن نمی توانست به بچه ها کیش لورن غذا بدهد. بردن آنها به کلیسا در روزهای یکشنبه، همانطور که او انجام می داد، غیرقانونی بود، همه چیز دشوار بود. نویسنده تحلیل می‌کند: «تکلیف اتفاق نمی‌افتد. یادگیری در مورد دین از طریق زندگی روزمره بین پدربزرگ و مادربزرگ، پدربزرگ، پدر و مادر، پدر و مادر و فرزندان، به عنوان مثال هنگام صرف غذا و به اشتراک گذاشتن غذاهای سنتی خاص، تعطیلات در کشور مبدأ برای پیوستن به خانواده، جشن تعطیلات مذهبی انجام می شود. اغلب، پدر و مادر یکی از والدین است که آنها را ترغیب می کند که برای فرزندان دینی انتخاب کنند. اگر دو دین در کنار هم قرار گیرند، کار بسیار پیچیده تر خواهد شد. کودکان نوپا ممکن است احساس سفتی کنند. از نظر ایزابل لوی، «کودکان تفاوت‌های مذهبی والدین را متبلور می‌کنند. نماز، غذا، ضیافت، ختنه، عشای ربانی و... همه چیز بهانه ای برای ایجاد درگیری در یک زوج مذهبی مختلط خواهد بود.»