فهرست
دانشمندان دلیل غیرمنتظره ای را برای هوس خوردن غذاهای ناخواسته ذکر کرده اند
بازاریابان مدتهاست آموخته اند که از کشفیات علمی به نفع خود استفاده کنند. به نظر می رسد تبلیغات مستقیماً روی مغز تأثیر می گذارد و ما را مجبور می کند غذای ناخواسته بخریم و بیش از حد لازم غذا بخوریم.
در ماه اکتبر ، مسکو میزبان مجموعه ای کامل از سخنرانی ها بود که توسط مدرسه نوویکوف و پروژه آموزشی "همگام سازی" سازماندهی شد. سخنرانی ها در مورد غذا بود. به هر حال ، غذا مدتهاست که تنها راهی برای ارضای گرسنگی نیست و به چیزی بیشتر تبدیل شده است ، به یک پدیده واقعی فرهنگی تبدیل شده است. به طور خاص ، متخصصان در مورد چگونگی تأثیر غذا بر مغز و اینکه چگونه مغز ما را مجبور به خوردن می کند ، صحبت کردند ، حتی زمانی که معده احساس نمی کند. و همچنین چرا ما عاشق شیرینی و پرخوری هستیم.
دکتر علوم زیستی (دانشگاه دولتی مسکو) ، متخصص در زمینه فیزیولوژی مغز.
"پاول سیمونوف ، فیزیولوژیست ، نیازهای بیولوژیکی انسان را به سه گروه تقسیم کرد: حیاتی-حیاتی ، حیات اجتماعی-مسئول تعامل با یکدیگر و نیازهای توسعه خود به آینده. گرسنگی متعلق به گروه اول است ، نیاز به غذا یک نیاز حیاتی است. "
چرا ما عاشق شیرینی هستیم
کربوهیدرات ها منبع اصلی انرژی هستند ، بنزینی اصلی که بدن ما روی آن کار می کند. بدن این را به خوبی درک می کند ، زیرا سیستم چشایی ما با مرکز گرسنگی در مغز ارتباط تنگاتنگی دارد. که ، به هر حال ، مسئول این واقعیت است که "اشتها با خوردن ایجاد می شود". غذایی که نشاط را افزایش می دهد (و این درست است شیرین ، چرب ، شور) ، آنقدر بر زبان تأثیر می گذارد که ما از آن لذت قوی را احساس می کنیم. در سطح ناخودآگاه ، ما چنین غذایی را ترجیح می دهیم - این غذا در سطح ژنتیکی برنامه ریزی شده است.
اگر ما در شرایطی زندگی می کنیم که احساسات منفی وجود ندارد ، وسوسه انگیز است که با خوردن غذاهای مختلف مغذی و ناسالم ، فقدان مثبت را جبران کنیم. از این نظر ، غذا اثر ضد افسردگی دارد. ویاچسلاو دوبینین می گوید ، اما یک داروی ضد افسردگی مشکوک است ، زیرا منجر به افزایش وزن می شود.
اعتیاد به غذاهای چرب و شیرین چیزی شبیه به اعتیاد ایجاد می کند - شما نمی توانید آن را مواد مخدر بنامید ، اما هنوز احساسات مثبت ناشی از چنین غذایی آنقدر قوی هستند که مغز نمی تواند در برابر آن مقاومت کند.
"بنابراین ، وقتی رژیم می گیریم ، افسردگی شروع می شود - احساسات مثبتی که در کنار غذای ناخواسته از دست داده ایم باید به نحوی دوباره پر شود. جایگزین با تازگی ، حرکت ، به دنبال منابع مثبت دیگر ، به جز در غذا ، "دانشمند توضیح می دهد.
به هر حال ، ما ناخودآگاه شیرینی می خوریم. جامعه شناسان آزمایشی را انجام دادند: مشخص شد که اگر آب نبات در یک گلدان شفاف باشد ، آنها به معنای واقعی کلمه روی دستگاه خورده می شوند. و اگر مات هستند - آنها همچنین غذا می خورند ، اما بسیار کمتر. بنابراین ، وسوسه باید پنهان شود.
چرا پرخوری می کنیم
گرسنگی یک نیاز اساسی است که ما از قدیم به ارث برده ایم ، زمانی که مجبور بودیم برای هر کالری بجنگیم. این یک نوع شلاق برای مغز ما است ، که اجازه نمی دهد ما بی حرکت بنشینیم ، تکرار می کند: پیش بروید ، حرکت کنید ، بگیرید ، جستجو کنید ، در غیر این صورت بدون انرژی می مانند.
"اجداد ما سیستم محدود کننده ای نداشتند تا زیاد غذا نخورند. مهم این بود که چیزی مضر نخورید. در طول زندگی خود ، یک فرد دائماً یاد می گرفت که به طور م andثرتری غذا برای خود پیدا کند. و در حال حاضر ، در جهان مدرن ، غذای موجود بیش از حد وجود دارد ، "ویاچسلاو آلبرتوویچ می گوید.
در نتیجه ، ما در این جهان فراوانی گرفتار احساسات مثبت می شویم. ما شروع به خوردن بیش از حد می کنیم - اولاً ، زیرا خوشمزه است ، و ثانیاً ، حافظه اجداد ما اصرار دارد که ما باید برای آینده خود را غرق کنیم.
غذا تضمین لذت است و اگر استرس ، افسردگی باشد ، همه چیز به خودی خود اتفاق می افتد. وسوسه خوردن غذای خوشمزه (یعنی شیرین و چرب) ، حتی اگر نیمه شب باشد ، به پوند اضافی تبدیل می شود. بنابراین ، شما باید خود را کنترل کنید ، با خودتان و با بدن خود مذاکره کنید.
"هیچ قرصی وجود ندارد که مرکز گرسنگی را خاموش کند. بنابراین ، نمی توان مراقبت از وزن را به پزشکان داروساز منتقل کرد. این مبارزه برای وزن شما بر روی وجدان ما باقی می ماند - از شمارش کالری هیچ راه فراری وجود ندارد. "
تبلیغات چگونه کار می کند
"مقایسه کنید که چقدر پول برای غذا و چقدر برای موزه ها ، تئاترها و آموزش خود هزینه می کنیم. این نشان دهنده اهمیت زیاد برنامه های مادرزادی است. شما باید غذا بخورید - این یک بازتاب ذاتی بسیار جدی است. "
محرک های خارجی وجود دارند که نیاز به غذا را برمی انگیزند: چشایی ، بویایی ، بصری ، لمسی و غیره. این برای بازاریابان کاملاً شناخته شده است ، بیهوده نیست که یک صنعت کامل ظاهر شده است - بازاریابی عصبی ، که تأثیر تبلیغات را بر روی ما مطالعه می کند. ناخودآگاه
"نیازها همیشه در رقابت هستند. ویاچسلاو آلبرتوویچ ادامه می دهد که رفتار ما معمولاً تنها توسط یکی از آنها تعیین می شود: گرسنگی یا کنجکاوی.
و تبلیغات به گونه ای طراحی شده است که دو نیاز قوی - گرسنگی и حس کنجکاوی - رقابت نکنید ، اما یکی به نفع دیگری کار می کند. ویدئوهای فریبنده کنجکاوی را برمی انگیزد ، علاقه اکتشافی به ما ، مملو از محرک های خارجی است که گرسنگی را بیدار می کند و در عین حال تقلید را نیز شامل می شود.
"ساده ترین راه برای تبلیغ غذا این است که به شخص نشان دهید که با لذت می جوید. نورون های آینه آتش می گیرند ، تقلید شروع می شود. تازگی و شگفتی احساسات مثبت را اضافه می کند. در نتیجه ، مغز نام محصول را به خاطر می آورد و در فروشگاه آن را به نور سفید می کشاند. "
فشار مضاعفی بر مغز وارد می شود: تبلیغات به ما احساسات مثبت بسیار قوی را می دهد ، ناخودآگاه را مستقیماً تحت تأثیر قرار می دهد ، بر رفلکس های ذاتی ، ما را مجبور می کند که به دنبال کیف پول باشیم و البته غذا بخوریم.
راستی
غذا نه تنها در آشپزخانه جداگانه ما ، بلکه در هنر جهانی نیز جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده است. چرا اندی وارهول قوطی های سوپ و سزان - به جای زنان گلابی کشید ، می توانید در 27 نوامبر در سخنرانی "غذا در هنر" پیدا کنید. ناتالیا وستریکووا ، منتقد هنری و مدرس تئوری و تاریخ هنرهای زیبا ، نگاه جدیدی به نقاشی های شناخته شده قدیمی به شما نشان می دهد.