بیلی کوپر نه ساله موفق شد با نوزاد آشنا شود. و از والدینش خواست بیش از بیست دقیقه برای او گریه کنند.
15 ماه زیاد است یا کمی؟ بستگی به این دارد که چرا. برای خوشبختی کافی نیست برای جدایی - بسیار. بیلی کوپر به مدت 15 ماه با سرطان مبارزه کرد. لنفوم زمانی کشف شد که برای انجام هر کاری دیر شده بود. متاستازها در سراسر بدن کودک پخش می شوند. نه ، این بدان معنا نیست که بستگان و پزشکان تلاش نکرده اند. ما تلاش کردیم. اما کمک به پسر غیرممکن بود. 15 ماه برای مبارزه با یک بیماری کشنده زمان زیادی است. 15 ماه خداحافظی با کودک در حال مرگ غیرقابل تحمل است.
پزشکان زمان بسیار کمتری به بیلی دادند. او باید شش ماه پیش می مرد. اما مادرش ، ریچل ، سومین فرزندش را باردار بود. و بیلی مصمم بود برای دیدن نوزاد زنده بماند.
"پزشکان گفتند که او تا تولد خواهرش دوام نخواهد آورد. ما خودمان باور نداشتیم ، بیلی در حال محو شدن بود. اما پسر ما دعوا می کرد. او به ما دستور داد که به محض تولد نوزاد با او تماس بگیریم. ”لی و راشل ، والدین این پسر گفتند.
کریسمس نزدیک بود. آیا بیلی برای دیدن تعطیلات زنده می ماند؟ به ندرت. اما والدینش هنوز از او می خواهند نامه ای به سانتا بنویسد. پسر نوشت. فقط این لیست شامل آن هدایایی نبود که خود او در خواب می دید. او چیزهایی را درخواست کرد که برادر کوچکترش رایلی شش ساله را خوشحال کند. و خودش منتظر ملاقات با خواهرش بود.
و سرانجام دختر متولد شد. خواهر و برادر ملاقات کردند.
راشل به یاد می آورد: "بیلی هر کاری را که برادر بزرگتر باید انجام می داد انجام داد: پوشک را عوض کرد ، شستشو داد ، برایش لالایی خواند."
پسر هر کاری را که می خواست انجام داد: از همه پیش بینی های پزشکان جان سالم به در برد ، در مبارزه با مرگ پیروز شد ، خواهر کوچک خود را دید و نامی برای او آورد. نام این دختر میلی بود. و بعد از آن ، بیلی در برابر چشمان ما محو شد ، گویی پس از رسیدن به هدفش ، دلیلی برای ادامه زندگی نداشت.
"این خیلی ناعادلانه است. من باید جای او بودم. "مادر بزرگ پسر شجاع گریه می کرد. و او به او گفت که نمی توانی اینقدر خودخواه باشی ، زیرا او هنوز نوه هایی دارد که باید از آنها مراقبت کند - رایلی و میلی کوچک.
بیلی حتی دستور چگونگی مراسم تشییع جنازه اش را صادر کرد. او می خواست همه لباس های ابرقهرمانی بپوشند. او اکیداً بیش از 20 دقیقه گریه والدین خود را ممنوع کرد. به هر حال ، آنها باید بر خواهر و برادرش تمرکز کنند.
در 22 دسامبر ، یک ماه پس از تولد میلی ، بیلی به یک مهمانسرا منتقل شد. شب کریسمس ، همه کنار تخت او جمع شدند. پسر برای آخرین بار به چهره خانواده اش نگاه کرد ، برای آخرین بار آه کشید.
"یک قطره اشک از زیر پلک هایش جاری شد. انگار خواب بود. ”بستگان سعی می کنند گریه نکنند. بالاخره خود بیلی این را درخواست کرد.