زندگی کرد - یک شاهزاده خانم بود. واقعی، افسانه ای و به همان زیبایی که در کتابها درباره آنها می نویسند. یعنی بلوند، با کمر زنبور و چشمان آبی درشت. در پادشاهی که او زندگی می کرد، همه از زیبایی او صحبت می کردند. فقط شاهزاده خانم همیشه ناراضی بود. یا تاج و تخت به او داده شد، یا شکلات خیلی تلخ است. و تمام روز غرغر می کرد.
او به نوعی از پسری که دنبال کالسکه اش می دوید، کلمات بلند غیرمعمولی شنید. و چنان خشم و قدرت عجیبی در آنها وجود داشت که شاهزاده خانم متوجه شد که اگر از این کلمات در پادشاهی استفاده شود ، قطعاً همه از او می ترسند و از این طریق او را بیشتر دوست خواهند داشت. و بنابراین او شروع به انجام این کار کرد. هر چیزی که به او نمی رسد بلافاصله فریاد می زند: "تو یک جانور بی مغز هستی" و خدمتکاران بلافاصله از هم جدا می شوند و کشیش می پرسد که آیا او چیز خاصی را خوشحال می کند. خیلی عصبانی است چون. شاهزاده خانم متوجه شد که در کلمات شیطانی قدرت زیادی وجود دارد و شروع به استفاده از آنها به چپ و راست کرد تا قدرت خود را تقویت کند…
اما یک روز این اتفاق افتاد. شاهزاده خانم بلوند، مثل همیشه غرغر می کرد و همه را سرزنش می کرد، به باغ مورد علاقه اش رفت. در اینجا او می تواند تنها باشد و قوهایی که در برکه شنا می کنند را تحسین کند. با عبور از یک جاده آشنا، او ناگهان متوجه یک گل عجیب و غریب جدید شد. او عالی بود. شاهزاده خانم روی او خم شد، عطر او را استشمام کرد و گفت: «آقای واندر فلاور اهل کجایی؟» و گل با صدای انسانی به او پاسخ داد که دانه او از کهکشانی دور آمده است تا به ساکنان زمین کمک کند تا مشکلات خود را حل کنند و در صورت لزوم توصیه کنند. مثلاً این مأموریت اوست. شاهزاده خانم و گل با هم دوست شدند. و پدر تزار شروع به ریختن به باغ کرد و از همه توصیه ها در مورد نحوه انجام امور دولتی به طور منطقی و صحیح خواست. و این پادشاهی نمونه شد. سفیران از سرتاسر جهان به اینجا آمدند تا حکمی در مورد چگونگی بهتر و صحیح تر زندگی کردن دریافت کنند. این فقط در مورد شاهزاده خانم شروع به صحبت کمتر. و زیبایی او نیز اگرچه او هنوز زیبا بود.
شاهزاده خانم ناراحت شد. او به سمت گل می آید و شروع می کند: "فکر می کردم فقط مرا دوست خواهی داشت، تنها به من کمک کن. و من می بینم که به زودی برای من - این همه سفرا و بیکار از کشورهای دیگر - نخواهد بود. و بنابراین شروع به تکرار هر روز کرد. شاهزاده خانم بیشتر و بیشتر ناراضی شد، بیشتر و بیشتر از کسانی که عشق و گل او را گرفتند سرزنش کرد.
یک روز با حال بدی از خواب بیدار شد: «اوه، بیدار شدم، اما قهوه هنوز آماده نشده است؟ آن خدمتکار بیکار کجاست؟ و لباس جدید من کجاست - دیروز پدرم به این بدجنس ها دستور داد آن را با مهره بدوزند؟ و اینکه امروز چنین ابرهای کثیفی به داخل نفوذ کرده اند، کل قلعه انگار جوهر است؟ شاهزاده ناله کرد و فحش داد. صبح همه از او نفرین و حتی دستبند دریافت کردند. "امروز مشکل من چیست؟" فکر کرد شاهزاده خانم "من می روم و از آن گل زشت راهنمایی می خواهم." باعث شد کمتر عاشق بشم همه او را تحسین می کنند.»
شاهزاده خانم در پارک قدم می زد و هیچ چیز او را خوشحال نمی کرد. بدون علف زمرد، بدون ماهی قرمز، بدون قوهای برازنده. و گل شگفت انگیزش وقتی نزدیکتر شد، پژمرده و بی جان شد. "چه بلایی سرت اومده؟" از شاهزاده خانم پرسید. گل پاسخ داد: من روح تو هستم. "امروز منو کشتي. من دیگر نمی توانم به کسی کمک کنم. تنها کاری که هنوز می توانم انجام دهم حفظ زیبایی توست. اما به یک شرط حالا خودت را در آینه نگاه کن...» شاهزاده خانم به او نگاه کرد و مات و مبهوت شد: یک جادوگر وحشتناک شیطانی از آینه به او نگاه می کرد، همه چروکیده و با دهانی پیچ خورده. "کیه؟" پرنسس گریه کرد
گل جواب داد: "این تو هستی." "اگر از کلمات گیج پر از قدرت شیطانی استفاده کنید چند سال دیگر اینگونه خواهید شد." این کلمات از کهکشان هایی برای شما ارسال می شود که می خواهند زیبایی های زمینی را از بین ببرند و دنیای شما را تسخیر کنند. قدرت زیادی در این کلمات و صداها نهفته است. آنها همه چیز و مهمتر از همه زیبایی و خود شخص را نابود می کنند. میخوای اینجوری باشی؟» شاهزاده خانم زمزمه کرد: "نه." "پس من خواهم مرد. اما به یاد داشته باشید، حتی اگر به طور تصادفی یک کلمه غوغایی به زبان بیاورید، تبدیل به کسی می شوید که از آینه به شما نگاه می کند. و با این کلمات گل مرد. شاهزاده خانم برای مدت طولانی گریست و ساقه مرده گیاه را با اشکهای خود آبیاری کرد. گریه کرد و از او طلب بخشش کرد.
از آن روز، شاهزاده خانم خیلی تغییر کرده است. او با خوشحالی از خواب بیدار شد، پدرش را بوسید، از همه کسانی که در طول روز به او کمک کردند تشکر کرد. او از نور و شادی می درخشید. همه دنیا دوباره در مورد زیبایی و شخصیت فوق العاده و آسان او صحبت کردند. و به زودی یکی بود که با خوشحالی به او "بله" گفت و با او ازدواج کرد. و خیلی خوشحال شدند.
فقط یک بار در روز شاهزاده خانم با یک سطل کریستالی به گوشه ای از باغ می رفت. او یک گل نامرئی را آبیاری کرد و معتقد بود که روزی جوانه جدیدی در اینجا ظاهر می شود، زیرا اگر عشق بورزید و آبیاری کنید، گل ها دوباره جوانه می زنند، زیرا باید میزان خوبی در جهان افزایش یابد. این چیزی بود که گل در فراق به او گفت و او صمیمانه به آن اعتقاد داشت.