چگونه بر اعتیاد به آدرنالین غلبه کنیم؟

شلوغی، عجله، دویدن با استراحت های گاه به گاه برای استراحت کوتاه - زندگی اکثر ساکنان فعال کلان شهرهای مدرن اینگونه به نظر می رسد. راه حل روزانه زنجیره ای از وظایف، اتخاذ تصمیمات مهم، که نه تنها خود ما، بلکه افراد دیگر نیز اغلب به آن وابسته هستیم، جستجوی راه هایی برای خروج از موقعیت های مشکل ساز بارها و بارها - همه اینها واقعیت های زندگی ما هستند. . زندگی با احساس استرس، با افزایش سطح آدرنالین تقریباً عادی شده است. ما عادت به تلاش بیش از حد را در خود ایجاد کرده ایم. و وقتی می آید - ناگهان! - شکستن، سکوت، مکث، ما گم شده ایم ... ما شروع به شنیدن خودمان می کنیم، خود را احساس می کنیم و خود را رو در رو با تمام تضادهای درونی، با تمام درگیری هایمان می یابیم، که از آن با موفقیت خود را با هیاهو و افزایش فعالیت بسته ایم.

وقتی زندگی واقعی ما پر و اشباع است، رنگ های روشن و تجربیات زیادی دارد که ما را «زنده» می کند. اما اگر خودمان به این سؤال پاسخ نداده‌ایم که «معنای زندگی چیست؟»، اگر زندگی خانوادگی برای ما زندگی روزمره خسته‌کننده و یکنواخت است، اگر کار یک کارکرد معمولی است، «روح شاعر» ما هنوز چیزی می‌خواهد. چیزی که آن را حتی در این تراوش خاکستری جستجو می کند. سپس با عجله وارد تجربیات شدیدی می شویم که راه رفتن روی لبه برای ما به ارمغان می آورد، تعادل بین "دریافت آن" و "شکست در آن"، بین موفقیت و شکست - و عادت به تیز بودن آدرنالین زندگی به سرعت تبدیل به ماهیت دوم می شود.

اما شاید اصلاً بد نباشد - زندگی در اوج احساسات، حرکت با سرعت سرسام‌آور، ارتقای پروژه به پروژه، حتی نداشتن زمان برای لذت بردن از موفقیت دستاورد قبلی؟ چرا توقف کنید، زیرا زندگی کردن بسیار جالب است؟ احتمالاً اگر مجبور نبودیم برای چنین ریتم دیوانه وار زندگی هزینه کنیم، همه چیز خوب می شد.

اثرات استرس

آدرنالین که بیش از حد وارد جریان خون می شود، منجر به از بین رفتن ایمنی می شود. قلب نمی تواند بارهای زیاد مداوم را تحمل کند، بیماری های قلبی عروقی رخ می دهد. اضطراب بی وقفه با بی خوابی همراه است. و تنش عصبی بی پایان با زخم معده و گاستریت "شیر" می شود. و این همه ماجرا نیست.

پس از بخش بعدی آدرنالین، کاهش فعالیت رخ می دهد، که در آن فرد احساس بی حالی و بی حسی می کند. او می خواهد دوباره صعود را تجربه کند. و او دوباره به اقداماتی متوسل می شود که منجر به ترشح آدرنالین در نتیجه استرس می شود. اعتیاد اینگونه شکل می گیرد.

مانند بسیاری از مشکلات ما، "از کودکی می آید." در اعتیاد به آدرنالین، بیش از حد حضانت "گناهکار" است (والدین بیش از حد به کودک توجه می کنند، اما در عین حال آزادی او را زیر پا می گذارند و اجازه نمی دهند احساس مسئولیت ایجاد شود) و کم حضانت (والدین عملاً این کار را نمی کنند. به کودک توجه کنید و او را به حال خود رها کنید). همچنین می توان به حضانت کم حضانت اشاره کرد که در زمان ما بسیار رایج است، زمانی که والدین در محل کار ناپدید می شوند و کودک در قالب اسباب بازی های گران قیمت مورد توجه قرار می گیرد، بدون اینکه متوجه شود کودک نیازی به طراحان و عروسک های گران قیمت ندارد. اما کلمات محبت آمیز و آغوش.

هر دوی این سبک‌های فرزندپروری منجر به این می‌شود که کودک درک روشنی از خود، توانایی‌ها و محدودیت‌های خود ایجاد نمی‌کند، او در درون خود با خلأ بزرگ می‌شود، در حالی که نمی‌داند با این پوچی چه کند.

اغلب این مشکل - پوچی و کسالت درونی - یک کودک یا نوجوان سعی می کند با کمک ورزش های شدید، الکل و مواد مخدر و همچنین جبران کمبود عاطفی با نزاع و رسوایی با عزیزان، آن را حل کند.

بزرگسالان همان راه های خروج را برای خود پیدا می کنند. چه باید کرد؟

سه نکته برای غلبه بر اعتیاد به آدرنالین

1. دریابید که واقعاً چه چیزی را از دست داده اید. شما باید با کاوش در خلا درون شروع کنید. در عوض چه چیزی باید وجود داشته باشد؟ دقیقا چه چیزی کم است؟ زمانی که این پوچی برای اولین بار ظاهر شد، چه اتفاقاتی در زندگی شما رخ داد؟ در گذشته زندگی خود را با چه چیزی پر کرده اید تا احساس رضایت و سرزندگی داشته باشید؟ چه چیزی تغییر کرد؟ چه چیزی جا افتاده؟ پاسخ های صادقانه به این سوالات به شما این فرصت را می دهد تا استراتژی مناسبی را برای درمان اعتیاد به آدرنالین انتخاب کنید.

2. سوئیچ کردن را یاد بگیرید. به محض اینکه متوجه شدید که فلان فعالیت شما را جذب می کند، دیگر آنقدر علاقه مند و خوشایند نیستید، زیرا با نیروهای ناشناخته ای شما را به خود می کشاند و رها نمی کند، متوقف شوید و کار دیگری انجام دهید. این می تواند یک فعالیت کم زحمت نباشد، اما در حالی که ذهن شما مشغول آن است، زمان خواهید داشت تا انگیزه های اقدامات خود را در مرحله قبل درک کنید و تعیین کنید که آیا این پیگیری یک دوز دیگر آدرنالین واقعاً ضروری است یا خیر.

اغلب چنین اعتیادی در دخترانی ایجاد می شود که به دنبال زیبایی (و نه برای رکوردهای المپیک) هر روز، گاهی حتی دو بار در روز به باشگاه می روند. در چنین شرایطی، انگیزه تمرین سریعاً نه دستیابی به ظاهر مورد نظر، بلکه احساس انگیزه، بالا بردن و متعاقب آن آرامشی است که تمرین می دهد. تلاش برای این احساسات گناه نیست، با این حال، با از دست دادن اندازه، دختران به تمرین معتاد می شوند (تمام وقت آزاد خود را به آنها اختصاص می دهند، حتی پس از آسیب دیدگی به تمرین ادامه می دهند، اگر مجبور به ترک تمرین شوند، احساس ناراحتی می کنند) . با جایگزینی بخشی از تمرین با سایر فعالیت ها، همان درایو را دریافت خواهید کرد، اما بدون آسیب به بدن.

3. یافتن فعالیت های جدید، که به شما کمک می کند احساس «زنده بودن» و سیری کنید. مهم ترین چیزی که باید در همه این فعالیت ها باشد، تازگی است. هر گونه برداشت جدید، اطلاعات جدید، مهارت های جدید نه تنها زندگی شما را اشباع می کند، بلکه به سلامت روان شما نیز کمک می کند، زیرا تأثیر تازگی منجر به ترشح اندورفین در خون می شود - هورمون های شادی. با اعتیاد به آدرنالین، ما بعد از این واقعیت اندورفین دریافت می کنیم: وقتی مقدار زیادی آدرنالین ترشح شده و باید اثر آن به نحوی کاهش یابد، بدن هورمون شادی تولید می کند.

در عوض، می‌توانید درست به هدف ضربه بزنید – برای رسیدن به تولید اندورفین به طور مستقیم، با دور زدن دوزهای عظیم آدرنالین. این به سفر به مکان‌های جدید (نه لزوماً به آن سوی جهان، بلکه فقط به منطقه همسایه شهر)، استراحت در گوشه‌های زیبای طبیعت، ورزش‌های فعال، برقراری ارتباط با مردم، ملاقات در باشگاه‌های علاقه‌مند، تسلط کمک می‌کند. یک حرفه جدید، مهارت های جدید (به عنوان مثال، یادگیری یک زبان خارجی یا یادگیری نحوه ایجاد وب سایت)، خواندن کتاب های جالب، و شاید حتی نوشتن خود (نه برای فروش، بلکه برای خودتان، برای خلاقیت شخصی). این لیست ادامه دارد. چه راهی را برای پر کردن زندگی خود پیشنهاد می کنید؟