Saudade یک کلمه پرتغالی است به معنی احساس خالی ناشی از فاصله نصب شده توسط یک عزیز. بنابراین این احساس فقدان یک مکان یا شخص در یک دوران است. واژه ای که از فرهنگ پرتغالی گرفته شده است ، اما اکنون به طور گسترده در فرانسه استفاده می شود ، اگرچه نمی توان آن را ترجمه کرد ، زیرا احساسی که بیان می کند بسیار پیچیده است.

ریشه شناسی ، دلتنگی برای میهن از زبان لاتین آمده است قطع، و نشان دهنده یک احساس پیچیده است که همزمان با سودا ، نوستالژی و امید ترکیب شده است. اولین ظاهر این کلمه در حدود 1200 ، در تصنیف های تروبادورهای پرتغالی برمی گردد. این فرهنگ ریشه در فرهنگ پرتغالی دارد و اساس بسیاری از افسانه ها مانند اسطوره Dom Sebastiao است.

این کلمه ترکیبی از احساسات شیرین و تلخ را تداعی می کند ، جایی که ما لحظاتی را که اغلب با عزیزی گذرانده ایم ، به یاد می آوریم ، که می دانیم دوباره دیدنش دشوار است. اما امید همچنان پابرجاست.

هیچ کلمه معادل فرانسوی برای ترجمه کلمه "saudade" از پرتغالی وجود ندارد ، و به دلایلی خوب: پیدا کردن کلمه ای که شامل یک خاطره شاد و رنج همراه با نارضایتی ، پشیمانی باشد ، دشوار است ، در حالی که با آن امیدی غیرممکن ترکیب شده است. به این کلمه ای است که مخلوطی اسرارآمیز از احساسات متناقض را به یاد گذشته تداعی می کند ، منشأ آن توسط زبان شناسان قابل تعیین نیست.

مانوئل دو ملو ، نویسنده پرتغالی ، سعود را با این عبارت مشخص کرد: "Bem que se padece y mal que se disfruta"؛ به معنای "نیکی تحمیل شده و شر از آن لذت می برد" ، که معنی کلمه واحد سعوداد را خلاصه می کند.

با این حال ، این کلمه می تواند تفاوت های ظریف و معنای زیادی داشته باشد به طوری که چندین نویسنده یا شاعر ایده خود را در مورد اینکه saudade چیست ارائه کرده اند. به عنوان مثال ، فرناندو پسوآ ، نویسنده معروف پرتغالی ، آن را "شعر فادو" تعریف کرد. با این حال ، همه قبول دارند که در این کلمه یک نوستالژی شدید ، کمی شبیه به عبارت "طحال" ، که توسط بودلر مشهور شده است ، مشاهده شود.

Fado یک سبک موسیقی پرتغالی است که اهمیت و محبوبیت آن در پرتغال اساسی است. در سنت ، این یک زن است که می خواند ، همراه با گیتار دوازده سیم ، توسط دو مرد. از طریق این سبک موسیقی است که سعوداد بیشتر در متون شاعران و خوانندگان بیان شد. در این متون موسیقی می توان نوستالژی گذشته ، افراد گمشده ، عشق از دست رفته ، وضعیت انسانی و تغییر احساسات در طول زمان را برانگیخت. خواندن این احساسات به شنوندگان اجازه می دهد تا معنای مبهم saudade را درک کنند. این وسیله بیان است که توسط تاریخ فرهنگی پرتغالی به این اصطلاح پیوند خورده است. اگرچه این کلمه عمیقاً پرتغالی است و ترجمه آن غیرممکن است ، بنابراین برای همه قابل دسترسی است و قادر است احساسات ابراز شده توسط خواننده فادو ، مانند آمالیا رودریگز ، خواننده معروف و با صدای او را با قلب بخواند. سراسر احساسات در سراسر جهان محو می شود ، و بنابراین دانش سعوداد.

بسیاری از زبان شناسان ، فیلسوفان ، فیلسوفان و نویسندگان در کتاب ها و رمان ها سعی کرده اند که سعود را واجد شرایط بدانند. آدلینو براز ، در کتاب ترجمه ناپذیر: مطالعه سعوداد ، این کلمه را "تنش بین اضداد" می داند: از یک سو احساس کمبود ، از سوی دیگر امید و میل به کشف مجدد. چیزی که ما فاقد آن هستیم

زبان پرتغالی از عبارت "داشتن سعودات" استفاده می کند ، که هدف آن می تواند یکی از عزیزان ، مکانی ، وضعیتی مانند دوران کودکی باشد.

پسوآ در نامه نگاری خود تأکید می کند: "من گذشته ای دارم ، فقط سعودی های مفقود شده ، که من آنها را دوست داشتم. این پادشاهی آن زمان نیست که من آنها را دوست داشتم ، بلکه سعادت این افراد بود. "

به گفته اینس اوسکی-دپره در کتاب خود لا سعوداد ، اصل پرتغالی از دلتنگی برای میهن با اولین فتوحات در آفریقا همراه خواهد بود. به وسیله این کلمه است دلتنگی برای میهن مهاجران احساسات خود را نسبت به سرزمین مادیرا ، آلکازارکوویر ، آرسیلا ، طنجه ، کیپ ورد و آزور بیان کردند.

سرانجام ، این احساس سعود ، رابطه ای دوسویه را در گذشته و حال به نمایش می گذارد. ما از بودن در گذشته خوشحالیم و از گذشتن در زمان حال غمگین هستیم.

سرانجام ، سعوداد یک نوستالژی مطلق است ، ترکیبی از احساسات که در فضا-زمانهای مختلف ذهن ما طنین انداز است ، جایی که عشق گذشته است ، اما هنوز هم وجود دارد.