سیگنال های مخفی: احساسات ما چه می گویند

ما اغلب از احساسات خود شکایت می کنیم. به عنوان مثال، ما نمی توانیم با عزیزان خود ارتباط برقرار کنیم زیرا از دست آنها عصبانی هستیم. می خواهیم خشم را از خود دور کنیم تا مزاحم ما نشود.

اما اگر واقعاً از شر خشم خلاص شویم چه اتفاقی می افتد؟ به احتمال زیاد، سایر احساسات ناخوشایند به جای آن خواهند آمد: ناتوانی، رنجش، ناامیدی. بنابراین، وظیفه ما این نیست که از شر احساسات خود خلاص شویم، بلکه یاد بگیریم چگونه آنها را مدیریت کنیم. اگر احساس خشم تحت کنترل ما باشد، ظاهر آن به حل موقعیت های مشکلی که در زندگی ما ایجاد می شود کمک می کند. برای یادگیری نحوه مدیریت احساسات، ابتدا باید مسئولیت کامل ظاهر آنها را بر عهده بگیرید.

چگونه انجامش بدهیم؟ اول از همه، با درک اینکه این یا آن احساس چه سودی برای ما دارد. با پذیرش هدف مفید احساسات و رفتاری که در آن بروز می کند، قادر به کنترل این رفتار خواهیم بود.

هر احساسی نشانه نیاز است

هر احساسی نشانه ای از نیاز است. اگر از خود این سؤال را بپرسیم: «احساس من نشان دهنده چه نیازی است؟»، می‌توانیم راه‌های رفتاری را پیدا کنیم که به ارضای این نیاز کمک کند. اگر این نیاز حیاتی نباشد، می‌توانیم از این نیاز خودداری کنیم. با ارضای نیازها به موقع، اجازه نمی دهیم احساس رشد کند و ما را جذب کند. این مدیریت احساسات شماست. به طور طبیعی، اگر نیاز ارضا شود، آنگاه احساسی که ما را آزار می دهد (نشان دهنده نیاز ارضا نشده) جای خود را به احساس دیگری می دهد - رضایت.

مشکل اینجاست که ما اغلب احساسات آزاردهنده را به عنوان تشکل های خودمان که متعلق به خودمان است درک نمی کنیم. اما با درک هدف مفید (احساسات) آن، می توانید نگرش خود را نسبت به آن تغییر دهید و بر این اساس آن را مناسب کنید. احساس به تجلی خود من تبدیل می شود، متحد.

نمونه هایی از سیگنال هایی که احساسات را نشان می دهند

حمله، به عنوان یک قاعده، گزارش می دهد که برخی از چیزهای مهم در مشارکت ها از بین نمی رود. ما نیاز به حمایت را احساس می کنیم، اما آن را گزارش نمی کنیم.

اضطراب برای مثال، قبل از امتحان، می تواند سیگنالی باشد که شما باید بهتر آماده شوید. و اضطراب در طول یک جلسه مهم به شما هشدار می دهد که باید به وضوح اوضاع را کنترل کنید.

اضطراب ممکن است نشان دهنده نیاز به ارائه چیزی در آینده باشد.

لاغری - نیاز به درخواست کمک از شخص دیگری.

خشم - حقوق من به نحوی تضییع شده است و باید عدالت برقرار شود.

حسادت - من بیش از حد روی کنترل زندگی شخص دیگری متمرکز هستم و وظایف خود را فراموش می کنم.

تمرین مدیریت احساسات

این کارگاه پنج مرحله ای به شما کمک می کند تا هدف مفید احساسات خود را درک کنید و اگر می خواهید رفتار معمولی را برای اقدامات مؤثرتر تغییر دهید.

1. فهرست احساسات

لیستی از احساسات خود را تهیه کنید. فقط در یک ستون نام احساسات مختلفی را که به یاد دارید بنویسید. آن را در یک ستون بنویسید، زیرا مکان سمت راست هنوز برای کارهای دیگر مورد نیاز است. استفاده از لیست های دانلود شده از اینترنت را توصیه نمی کنیم. ماهیت کار دقیقاً فعال کردن حافظه برای احساسات و نام آنها است. و لیست خوانده شده، همانطور که با تجربه مشخص شد، عملا در حافظه حفظ نمی شود. لیست خود را ظرف چند روز پر کنید. آن وقت است که متوجه می شوید دیگر نمی توانید یک نام را به خاطر بسپارید، می توانید از برگه تقلب اینترنتی استفاده کنید و آن احساساتی را که خارج از تجربه شما بود اضافه کنید.

2. ارزیابی

فهرستی از احساسات خود را بردارید و در سمت راست هر یک علامت بزنید که شما (یا مردم به طور کلی) آن را درک می کنند: به عنوان «بد» یا «خوب» یا، بهتر است بگوییم، خوشایند و ناخوشایند. چه احساساتی بیشتر شد؟ در نظر بگیرید که تفاوت بین آن احساسات خوشایند و احساسات ناخوشایند چیست؟

3. تجدید ارزیابی

به جای تقسیم معمول احساسات به «خوب» و «بد» که بیشتر ما به آن عادت کرده‌ایم، آنها را به عنوان احساساتی که باعث عمل می‌شوند و احساساتی که یک عمل یا ارضای یک نیاز را کامل می‌کنند، دوباره در نظر بگیرید. در سمت راست نام احساسات، علائم جدیدی را در لیست خود قرار دهید. این احتمال وجود دارد که در طول این کار احساسات جدیدی را به یاد آورید. آنها را به لیست اضافه کنید.

4. نتیجه گیری اولیه

مقایسه کنید که کدام احساسات بیشتر در بین احساساتی هستند که باعث عمل می شوند: خوشایند یا ناخوشایند. و چه احساساتی در میان اقدامات نهایی بیشتر است؟ در نظر بگیرید که چه نتایجی می توانید از این تجربه بگیرید. چگونه می توانید از آن برای خود و دیگران استفاده کنید؟

5. هدف از احساسات

لیست خود را بردارید در سمت راست، می توانید هدف مفید هر احساس را بنویسید. نیازی که نشان می دهد را تعیین کنید. بر اساس ماهیت این نیاز، هدف مفید احتمالی احساس را فرموله کنید. به عنوان مثال، چنین سابقه ای دریافت خواهید کرد: "ناراحتی سیگنالی است که من نمی دانم چگونه از حقوق خود دفاع کنم." آنچه را که این احساسات به شما می گویند تجزیه و تحلیل کنید. آنها شما را به انجام چه اقداماتی تشویق می کنند؟ آنها از چه چیزی دفاع می کنند یا به دنبال چه چیزی هستند؟ قسمت مفید آنها چیست. وقتی این احساسات را دارید، امیدوارید چه چیزی از دیگران یا از خودتان بگیرید؟

ممکن است چندین گزینه وجود داشته باشد و این خوب است. آنها ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. این به درک نه تنها خود، بلکه دیگران نیز کمک می کند. پس از همه، در پشت احساس بیان شده یک نیاز است. و شما می توانید مستقیماً به نیاز پاسخ دهید و نه به کلماتی که با احساس همراه است.