11 زیباترین زوج دوقلو در یکاترینبورگ: جزئیات عکس

نستیا می گوید:

- من و خواهرم از بدو تولد جدایی ناپذیر بودیم: مهد کودک ، مدرسه ، موسسه. با افزایش سن ، آنها حتی به هم نزدیکتر شدند ، فقط لباس های مشابه را کنار گذاشتند ، زیرا احمقانه به نظر می رسد. اگرچه در دوران کودکی ما بر سر لباس دعوا می کردیم: اگر مادرم لباس های مختلفی می خرید ، ما همیشه یک لباس را انتخاب می کردیم!

ارتباطی بین ما وجود دارد. وقتی اولین فرزندم را به دنیا آوردم ، خواهرم نتوانست جایی برای خود در محل کار پیدا کند و در تمام بدنش احساس درد کرد! زایمان سخت بود و مدتی بدون ارتباط باقی ماندم. و تا زمانی که او اعلام نکرد که زایمان کرده است ، از نظر جسمی بیمار بود. سپس ما آن را به هیجان نسبت دادیم ، اما پس از 3 سال من دوباره زایمان کردم و تاریخ تکرار شد: فقط این بار همه چیز سریعتر پیش رفت. حالا خواهر می گوید که می داند زایمان چیست و آماده به دنیا آوردن فرزندانش است. او عاشق مال من است! کودکان گاهی ما را گیج می کنند - خنده دار است.

در مدرسه ما برای یکدیگر شعر می خواندیم ، تست های کنترل را حل می کردیم ، مسابقات رله را اجرا می کردیم ... در موسسه ، ما نیز سعی کردیم جایگزین کنیم ، اما در تئاتر انجام این کار دشوارتر بود ، زیرا نقش های ما متفاوت بود و گفتار ما متفاوت بود ( خواهرم کمی غش می کند) گاهی معلم ها ما را می خریدند.

بعد از تئاتر ، ما وارد موسسه تلویزیونی اوستانکینو مسکو شدیم ، یا بهتر بگویم ، برای هر دوی ما ... کاتیا وارد شد! بنابراین تصمیم گرفتیم در هواپیما و محل اقامت پول پس انداز کنیم. مصاحبه به صورت رایگان انجام شد و خواهر ابتدا با مدارک خود برای خود آمد و یک روز بعد - برای من ، عینک گذاشتم و موهایش را عوض کردم. از او پرسیدند چرا ما دور هم جمع نشده ایم ، او پاسخ داد که من بیمار هستم. بنابراین ما در موسسه ثبت نام کردیم.

در زندگی شخصی من نیز مجبور شدم خواهرم را جایگزین کنم: وقتی در جوانی او از یک مرد جوان آزرده شد و می ترسید از او جدا شود ، من این کار را برای او انجام دادم!

از نظر ظاهری ، ما متفاوت هستیم و هرچه بزرگتر ، بیشتر. بعد از زایمان ، موهای من تغییر کرد ، مانند موهای خواهرم فرفری نشد. اما مردم هنوز ما را گیج می کنند. سلیقه ما تقریباً در همه چیز (غذا ، لباس ، سرگرمی) ، به جز مردان ، همزمان است. و خدا را شکر! ما هرگز مانند مردان دوقلوها با مردان مشترک نبودیم و عاشق یک مرد نشدیم! ما می دانیم که چند جفت دوقلو از این مثلث رنج برده اند.

اکنون او 100 کیلومتر از یکدیگر زندگی می کند و وقتی یکدیگر را می بینیم ، با خانواده و فرزندان خود وقت می گذرانیم ، راه می رویم ، در مورد زندگی زیاد صحبت می کنیم ، می خوانیم (سرگرمی مورد علاقه ما) و متأسفانه از هم جدا می شویم.

جولیا می گوید:

- در کودکی ، ما خیلی سوگند یاد می کردیم و بر سر چیزهای کوچک دعوا می کردیم: شخصی کلمه ای توهین آمیز گفت یا در نظرات با هم موافق نبود. در پایان نزاع ، آنها دیگر به یاد نمی آورند که از کجا شروع کرده اند و پنج دقیقه بعد دوباره یکدیگر را دوست داشتند. در مدرسه ، ما همیشه تکالیف خود را بین خود تقسیم می کردیم ، سپس تغییر می کردیم. از نظر عملکرد تحصیلی ، شاخص های یکسانی داریم.

به هر حال ، ما بهترین دوست داریم که هر دو از مهد کودک با او دوست هستیم. سپس در مدرسه و دانشگاه با هم درس خواندند. من و او کمی شبیه هم هستیم ، بنابراین گاهی ما را سه قلو می نامیدند.

ما همیشه در مدرسه و در دانشگاه توسط معلمان گیج می شدیم. فقط دوستان نزدیک می توانند تشخیص دهند. اما ما نسبت به آن آرامش داریم. من حتی به "Olya" - یک عادت پاسخ می دهم. و برخی حتی با مراجعه به یکی از ما "Olyayulya" را صدا می کنند.

اما شما می توانید ما را از هم جدا کنید: من آرام هستم ، و اولیا مزمن است. علاوه بر این ، من قد کوتاه تری دارم و صورتم گردتر است. خوشبختانه ، این چندان واضح نیست و برای اسناد جزئی (معمولی ، کتابخانه ای) از عکس فقط یکی از ما استفاده می کنیم. یک بار ما به بلغارستان رفتیم ، و اتفاقی افتاد که عکس خواهرم در ویزا قرار گرفت ، اما هیچ کس متوجه گرفتاری در مرز نشد. اما ، به عنوان یک قاعده ، آنها در فرودگاه مدت طولانی با گذرنامه چک می کنند ، کدام یک از ما کیست. به خاطر ما ، همیشه صف ایجاد می شود!

جولیا می گوید:

- رابطه بین ما به گونه ای است که می توانید به آن حسادت کنید! ما به تمام معنا این عبارت بهترین دوستان هستیم. ما همیشه از یکدیگر حمایت می کنیم ، نگران هستیم ، شادی می کنیم ، انتقاد می کنیم ، توصیه می کنیم ، کمک می کنیم. ما می توانیم صمیمی ترین را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم و مطمئن خواهیم بود که هیچ یک از ما این راز را فاش نخواهیم کرد.

در مدرسه ، در دانشگاه ، همه همیشه برای خود بودند. ما تکالیف را به تنهایی انجام دادیم ، زیرا هر کدام دیدگاه خود را در مورد یادگیری دارند. ما برای دانش یاد می گیریم نه برای نمایش. فقط یکبار خواهرم برای من اعتباری دریافت کرد که فکم شکسته شد. من نمی خواستم جلسه را طولانی کنم و دستکاری های دیگری را انجام دهم ، زیرا بقیه را خودم گذراندم - نیازی به صحبت و دهان باز کردن نبود!

مردم از بیرون می گویند در نگاه اول ما اصلاً نمی توانیم متمایز شویم. از حالت دوم ، می توانید تفاوت ها را پیدا کنید ، اما اگر کمی بیشتر صحبت کنید ، مشخص می شود که ما متفاوت هستیم. به طور کلی ، من فکر می کنم هر چه سن ما بالاتر می رود ، تفاوت های بین ما بیشتر می شود. به عنوان مثال ، شخصیت ها: خواهر جدی تر و آرام تر است. من بیشتر احساساتی هستم ، دوست ندارم آرام بنشینم. و خواهرم مرا دنبال می کند - این به او الهام می بخشد. ما یکدیگر را تحریک می کنیم. و ویژگیهایی مانند مسئولیت ، تمایل به توسعه در جهات مختلف ، دستیابی به اهداف مختلف و افتخار به نتیجه ، ما را متحد می کند.

من در ورزش های مختلف مشغول بوده ام و یک روز تصمیم گرفتم که وقت آن است که دانش خود را به اشتراک بگذارم. او شروع به انجام تمرینات گروهی ، آمادگی جسمانی بر اساس تمرین کرد. سپس به تدریج به ورزشگاه رفت. و اکنون این بخشی جدایی ناپذیر از زندگی من است! خواهرم چند بار در تمرین جایگزین من شد. و حدود یک سال بعد من همچنین تصمیم گرفتم که خودم را در مربیگری درک کنم!

ما با هم مطالعه و کار نکردیم ، به همین دلیل حلقه اجتماعی در پنج سال گذشته متفاوت بوده است. گاهی اوقات آشنایان آنی به من خوش آمد می گویند - آنها فکر می کنند این اوست. قبل از این ، من در حیرت ایستاده بودم ، نمی فهمیدم چه کسی و چرا با من صحبت می کند. و اکنون من به آن عادت کردم و فقط لبخند می زنم تا مردم را نترسانم ، و در پایان اعتراف می کنم که من یک خواهر دوقلو هستم. چند بار خواهران آشنا به او گفتند: "آنه ، چرا اینقدر عصبانی هستی و سلام نمی کنی؟" و آن من بودم.

بسیاری از مردم می پرسند: "چگونه می توان شما را متمایز کرد؟" باز هم ، من و خواهرم می دانیم که این بی معنی است. به عنوان مثال ، شما می گویید: "جولیا بلندتر از آنی است." فرد خوشحال است که سرانجام دیگر گیج نمی شود. اما تا زمانی که با هم باشیم کار می کند. با ملاقات با یکی از ما ، یک فرد ناآشنا نمی فهمد که در مقابل او - آنیا یا جولیا؟

ماریا می گوید:

- به محض ورود مادرم از بیمارستان ، نخ قرمز روی بازوی من بست تا ما را متمایز کند. در نگاه اول ، ما بسیار شبیه به هم هستیم ، اما اگر بهتر بشناسید ، مشخص می شود که ما در ظاهر متفاوت هستیم و شخصیت های ما متفاوت است. من 5 دقیقه از داشا بزرگتر هستم ، کمی بلندتر و کمی بزرگتر ، و همچنین خال هایی بالای لب دارم. ویژگی های خواهرم کمی نرمتر است. از دوران کودکی ، داشا همه چیز را بعد از من تکرار کرد: من اولین کسی بودم که رفتم و اولین کسی بودم که صحبت کردم ، و سپس او دنبال کرد.

من و خواهرم از هم جدا نیستیم ، در مدرسه پشت یک میز نشستیم ، یک تخصص را یاد گرفتیم و با هم کار کردیم. آنها تقریباً به همان شیوه تحصیل کردند. آنها هرگز با معلمان تقلب نکردند ، اگرچه همه دوستان ما توصیه کردند. ما فقط از یکدیگر کپی کردیم و معلمان این را می دانستند ، بنابراین ما فقط یک کار را بررسی کردیم. من فقط چند بار در محل کار و بیمارستان تظاهر کردم که خواهرم هستم.

من و خواهرم بسیار صمیمی هستیم و به همه اسرارمان به یکدیگر اعتماد داریم. ارتباطی بین ما وجود دارد. یک بار ، وقتی داشا در حال تنظیم رابطه خود با دوست پسرش بود ، من احساسات او را تجربه کردم: شروع به لرزیدن کردم و شروع به گریه کردم ، اگرچه در اتاق دیگری بودم و نمی دانستم در آنجا چه می گذرد. و وقتی آنها آرایش کردند ، احساس بهتری داشتم.

آرتم می گوید:

"مدتی طول می کشد تا مردم دیگر ما را گیج نکنند. برای مثال ، یک دانشگاه را در نظر بگیرید: برخی از معلمان در هفته دوم تفاوت ها را به وضوح مشاهده کردند ، در حالی که برخی دیگر بیش از یک سال گیج شدند. اگرچه همه چیز ساده است: ما مدل موهای متفاوتی داریم ، و چهره ها نیز اگر دقیق نگاه کنید. خوب ، و برادرم گسترده تر است - او به هر حال ازدواج کرده است!

و ما شخصیت های متفاوتی داریم. کوستیا آرام تر و سنجیده تر است ، و من فعال هستم. در حالی که از جهات مختلف شبیه هم هستیم ، هر دو سعی می کنیم در هر موقعیتی کار درست را انجام دهیم.

در کودکی ، ما ، مانند بسیاری از برادران ، دائماً می جنگیدیم ، نمی توانستیم چیزی را به اشتراک بگذاریم ، اما همیشه بهترین دوستان باقی می ماندیم. یک بار ، در سال دوم تحصیل در موسسه ، مجبور شدم گزارشی از روانشناسی را برای برادرم تحویل دهم ، زیرا او مجبور بود در کلاس غیبت کند. لباسش را عوض کردم و خوب رد شدم.

ما سرشار از علایق مشترک هستیم: ما هر دو عاشق فعالیت های بیرون از خانه هستیم: پیاده روی ، فوتبال ، والیبال.

اکنون ما کمتر یکدیگر را می بینیم - او ازدواج کرده است ، او زندگی خودش را دارد ، من خودم. اما او برادر من باقی می ماند و ما همیشه از ملاقات خوشحالیم!

یانا می گوید:

- من و اولیا دائما با هم هستیم. البته هرکدام از ما به دنبال کار خود هستیم ، اما قطعاً هر روز یکبار یکدیگر را می بینیم. اکنون ما بسیار متفاوت هستیم. البته ، می توان ویژگی های یکسانی را ردیابی کرد ، اما می توانید ما را با مدل مو ، با گودی روی گونه ها ، با شکل ، با سبک لباس ما را متمایز کنید.

موارد زیادی در مدرسه وجود داشت که ما چیزی را برای یکدیگر منتقل می کردیم ، به عنوان مثال ، ادبیات. در زمانی که من آثار بولگاکوف را می خواندم ، اولیا نمی توانست حتی بر یک کتاب تسلط داشته باشد. وقتی به او زنگ زدند تا درباره کار او پاسخ دهد ، من بلند شدم و به او گفتم. در خانه ، آنها نیز از آن استفاده کردند - من مشکلات را حل کردم ، او علوم انسانی را انجام داد ، و سپس آنها به یکدیگر اجازه تقلب دادند. یک بار من و مادرم برای استراحت در قطار بودیم. من آنقدر خسته بودم که بلافاصله به رختخواب رفتم و خواهرم تصمیم گرفت همه را خوشحال کند و در آن زمان شروع به خواندن آهنگ معروف "پسر می خواهد به تامبوف" کرد. و دوباره او را روشن کرد تا اینکه تصمیم گرفت به رختخواب برود. اما به محض اینکه او دراز کشید ، من بیدار شدم ... و شروع به خواندن همان آهنگ کردم! به زودی ، مردی از محفظه بعدی به ما حمله ور شد ، مات و مبهوت از این که چگونه یک کودک می تواند یک آهنگ را تمام شب بخواند.

همین بچه ها برای ما جذاب به نظر می رسند. اما ما هرگز عاشق یک نفر نخواهیم شد ، زیرا ما خیلی متفاوت هستیم. ما همچنین از تیم های مختلف فوتبال حمایت می کنیم: اولیا - برای زنیت ، من - برای اورال. کتاب های مختلف می خوانیم. اما سلیقه ما در عشق ما به هنر منطبق است و اغلب با هم به کنسرت ، نمایشگاه و موزه می رویم.

هر دو عاشق نقاشی هستیم. در کودکی ، حتی ماشین شخص دیگری رنگ آمیزی شده بود (اوه ، ما آن را گرفتیم!). البته در ابتدا همه را متقاعد کردیم که این کار ما نیست ، اما بعداً اعتراف کردیم. مامان و بابا در آن لحظه متوجه شدند که ما باید به مدرسه هنر اعزام شویم. در آنجا به ما آموختند که وسیع تر فکر کنیم ، چیزها را متفاوت ببینیم.

سیریل می گوید:

- آنها اغلب ما را گیج می کنند. یک روز ، دوست دخترم برادرم را گرفت و تصمیم گرفت که من آرتیوم هستم. این س ofال که چگونه می توان آنها را تشخیص داد ، متداول ترین است ، اما ما پاسخ آن را نمی دانیم. شخصیت های ما تقریباً یکسان هستند ، ترجیحات به طور کلی در همه چیز همگرا هستند: هر دوی ما به ورزش می پردازیم ، به باشگاه می رویم ، ما دائماً به دنبال راه هایی برای توسعه خود هستیم ، کتاب می خوانیم ، دوره های مختلف تجاری را خریداری می کنیم ، انگلیسی …

ما مشق های مدرسه را در مدرسه به اشتراک گذاشتیم ، که به ما کمک کرد آن را با مدال طلا به پایان برسانیم. دروس بر اساس این اصل تقسیم شدند: شما یک چیز را یاد می گیرید ، من - دیگری. ما بر همه رشته ها به طور یکسان تسلط داشتیم ، بنابراین فقط وظایف را به نصف تقسیم کردیم تا سریعتر انجام شود. بعد از مدرسه وارد USUE شدیم ، اما در دانشکده های مختلف.

در وقت آزاد ما به انجمن های توسعه مختلف می رویم ، به آموزش ها می رویم. ما به تجارت بسیار علاقه مند هستیم. همیشه و در همه چیز به یکدیگر انگیزه می دهیم ، زیرا نمی توانیم اجازه دهیم یکی از ما بهتر از دیگری باشد. ما همیشه در رقابت هستیم.

اما هیچ ارتباط ذهنی بین ما وجود ندارد - ما همیشه وقتی این نظریه را از ما می پرسند ، آن را رد می کنیم.

ماریا می گوید:

- ما هر روز ارتباط برقرار می کنیم ، در غیر این صورت ، اگر تمام عمر با هم باشیم: ما به یک مهد کودک ، در کلاس مشابه در مدرسه ، در یک گروه در دانشگاه رفتیم ، سپس با هم کار کردیم.

ما شباهت زیادی نداریم ، بنابراین هرگز تظاهر به یکدیگر نمی کردیم. هنگامی که در مدرسه ابتدایی بودیم روی میزهای مختلف در ردیف های مختلف نشسته بودیم. ما یک دیکته به زبان روسی نوشتیم ، پس از آن معلم به مادر ما گفت که اگرچه دور از هم نشسته بودیم ، اما اشتباهات مشابهی را مرتکب شدیم. در موسسه مورد مشابهی در سخنرانی ها وجود داشت: من یک کلمه را فراموش کردم و تصمیم گرفتم آن را از پولینا تماشا کنم. اما بعد معلوم شد که او همان کلمه را از دست داده است!

در شرکت ، ما اغلب بدون گفتن یک کلمه به صورت گروهی پاسخ می دهیم. گاهی اوقات با شخصی صحبت می کنم ، چند س himال از او می پرسم ، سپس پولینا می آید ... و دقیقاً همان را می پرسد! در این موارد ، من شروع به خندیدن می کنم و خودم به س questionsالات پاسخ می دهم.

سلیقه ما یکسان است ، اما سبک لباس پوشیدن کمی متفاوت است. من شلوار جین و کفش ورزشی را بیشتر دوست دارم. در نوجوانی ، من موهای کوتاهی داشتم ، در حالی که پولینا موهای بلندی داشت. در حال حاضر هر دو دارای موارد طولانی هستند. یک سرگرمی معمولی وجود دارد - ما عاشق پختن کلوچه و کیک هستیم. اما پولینا عاشق نقاشی است و من به رقص مشغول بودم.

علیرغم این واقعیت که پولیا در حال حاضر در شهر دیگری زندگی می کند ، ما دائماً ارتباط داریم - فقط صبح امروز دو بار از طریق پیوند ویدیویی تماس گرفتیم. من به دیدار او می آیم ، او - به من. با هم قدم می زنیم ، می رویم کافه.

اولگا می گوید:

- حالا ما بیشترین اعتماد را به یکدیگر داریم! اگرچه در دوران کودکی چنین درک متقابل وجود نداشت - آنها دائماً می جنگیدند. الان یادآوریش خنده دار است

آنها در مدرسه در یک کلاس درس می خواندند و به مدت شش سال بسکتبال بازی می کردند. ما همیشه از یکدیگر حمایت می کردیم ، کمک می کردیم ، اما هر یک کار خود را به شدت انجام می داد ، جایگزین یکدیگر نمی شد. زیرا احساس مسئولیت می کردم و نمی خواستم اشتباهی انجام دهم ، و سپس در حضور خواهرم سرخ می شوم.

ما از نظر ظاهری (من یک سانتی متر پایین تر ، پیشانی و لبخندهای متفاوتی دارم) و از نظر شخصیت متفاوت هستیم: خواهرم بسیار مهربان ، قابل اعتماد و ساده لوح است. برعکس ، من سخت گیرتر و جدی تر هستم. خواهرم به نظر من در مورد مردم و نحوه رفتار من در برخی شرایط اهمیت می دهد.

اما ، با وجود همه تفاوت ها ، ما اغلب گیج و گیج بودیم. حتی پدربزرگ و مادربزرگ ما. و افرادی که از آنجا می گذرند همیشه برمی گردند و به ما نگاه می کنند. و آنها به یکدیگر می گویند: "ببینید ، آنها یکسان هستند" ، اما این بسیار شنیدنی است.

اکنون ما زمان زیادی را با دخترم می گذرانیم - خواهرم فقط او را می ستاید!

الکسی می گوید:

- برادرم بهترین دوست من است. ما آنقدر به هم نزدیک هستیم که می توانیم همه چیز را به یکدیگر بگوییم. و با افزایش سن ، رابطه حتی قوی تر می شود. سلیقه و علایق ما در همه چیز منطبق است. ما اغلب از یکدیگر دیدن می کنیم ، می توانیم قدم بزنیم یا به ساحل برویم.

ما هرگز خودمان را به عنوان یکدیگر فاش نکرده ایم. هر کس زندگی خودش را می کند. و اگر فردی ناآشنا نتواند ما را متمایز کند ، دوستان قدیمی این کار را در فاصله ای زیاد ، در تاریکی و از پشت انجام می دهند.

کاتیا می گوید:

- ما در یک نگاه و حتی در یک نگاه یکدیگر را درک می کنیم. ما همیشه از یکدیگر حمایت می کنیم. ما همچنین می توانیم افکار یکدیگر را از راه دور بخوانیم. به عنوان مثال ، ما در کریمه ، در هتل های مختلف بودیم. و بدون تعیین وقت قبلی ، آنها به همان مکان ، در همان زمان آمدند. ما بسیار شگفت زده شدیم ، زیرا شهر بزرگ است!

سلیقه و علایق ما در همه چیز منطبق است: موسیقی ، سبک لباس ، مدل مو - دسته ، فقط هر دو موهای بسیار بلندی دارند ، بنابراین با نان راحت تر است. اگر یکی بیمار شود ، به این معنی است که دیگری در همان روز شروع به بیماری می کند. بنابراین ، ما مدرسه ، و بخش ورزش (ما قبلاً والیبال انجام می دادیم) و موسسه را از دست دادیم و با هم کار می کردیم (بخندید)!

ما بینایی و دندانهای کاملاً یکسانی داریم ، پزشکان تعجب می کنند که چگونه می تواند باشد. اما من (من 5 دقیقه بزرگتر هستم) چانه تیزتری دارم و تانیا گرد است. کودکان اغلب ما را متمایز می کنند. خواهرزاده محبوب ما ویکا شروع به تشخیص ما از 2 سالگی کرد. حتی نوه های کوچک ما این کار را بدون مشکل انجام می دهند.

و البته ، جوانان محبوب ما دیما و آندری در همان روز اول ملاقات شروع به تشخیص ما کردند. برای آنها ، ما اصلا شبیه هم نیستیم!

ما واقعاً می خواهیم فرزندان دوقلوی خود را داشته باشیم - این رویای ما است. ما برای یکدیگر هستیم - پشتیبانی و پشتیبانی در همه چیز! با تشکر از مادر و پدر ما!

سه مکان اول رای گیری جوایزی از روز زن و "خانه سینما" دریافت می کنند (خیابان Lunacharskogo ، 137 ، تلفن. 350-06-93. بهترین فیلم های برتر ، نمایش های ویژه ، تبلیغات):

مقام اول توسط Ekaterina و Tatiana Twins گرفته شد. آنها چند بلیط برای هر فیلم در "خانه سینما" دریافت می کنند و جوایز مارک دار دریافت می کنند.

مقام دوم توسط آناستازیا شیباک و اکاترینا سونچیک گرفته شد. جایزه آنها چند بلیط برای هر فیلم در "خانه سینما" است.

مقام سوم - جولیا و آنا کازانتسفس. آنها جوایز مارک دار روز زن را دریافت می کنند.

تبریک می گویم!