با افزایش سن، به طور فزاینده ای متوجه می شویم که عادات و محافل اجتماعی ما در حال تغییر هستند. اگر قبلاً به راحتی آشناهای جدیدی پیدا می کردیم و تا صبح آماده راه رفتن بودیم ، اکنون که بسته تر شده ایم ، به تنهایی نیاز داریم. این طبیعی است - با افزایش سن، بسیاری افراد درونگرا می شوند. بررسی کنید که آیا با چک لیست ما تغییر کرده اید یا خیر.
به گفته روانشناسان، درونگرایی یا برونگرایی از ویژگیهای ذاتی است. اما تعداد بسیار کمی از انواع «خالص» در زندگی واقعی وجود دارد. ما را می توان درونگرا دانست و منابع را از درون خود استخراج کرد، اما در عین حال دوستانه بود و قادر بود با دیگران ارتباط برقرار کند. و ما می توانیم برونگرا به دنیا بیاییم، اما به دلیل شرایط مختلف بسته می شویم.
آنچه بسیاری از محققان بر آن توافق دارند این است که بسیاری از ما در ابتدا با افزایش سن برونگراتر می شویم. و دلایلی برای آن وجود دارد. اولاً، همانطور که بزرگتر می شویم، از نظر درونی بالغ می شویم - تجربه زندگی را جمع می کنیم، خود و دیگران را بهتر می شناسیم. ما مقداری خودکفایی به دست می آوریم. ما درس های زندگی می آموزیم - گاهی اوقات درس های دردناک. یاد می گیریم به خودمان تکیه کنیم.
ثانیاً رفتار برون گرا در جوانی ناشی از فطرت ماست. در این سن، وظیفه نماینده بشریت به عنوان یک گونه بیولوژیکی، یافتن جفت و به دنیا آوردن فرزندان است. و برای مدتی بازتر برای ارتباط و آشنایی باقی می‌مانیم.
اما پس از آن، در طول سال ها، صرف نظر از اینکه زندگی شخصی چگونه توسعه می یابد، طبیعت انرژی ما را از دایره بیرونی به درون، به خانواده هدایت می کند. حتی اگر خانواده ما فقط خودمان باشیم و مثلاً یک گربه.
برای تجربه هیجان (این در مورد رابطه جنسی نیست، بلکه در مورد افزایش انرژی حیاتی است) و شادی، دیگر نیازی به حضور در یک کنسرت پر سر و صدا یا در یک مهمانی در میان افراد زیادی نداریم. ما خودتنظیمی را یاد می گیریم و ارزش لحظاتی را که به حال خود رها می شویم را درک می کنیم. و عوامل تحریک کننده مانند موسیقی بلند، زمزمه صداها، پخش نور و بسیاری از افراد به سرعت ما را خسته می کنند.
نشانه های «تبدیل» به درون گرا
1. خانه ای که در آن به نظم و آرامش می پردازید «محل قدرت» شما شده است. در اینجا شما منبع انرژی حیاتی را بازیابی می کنید و حوصله خود را به تنهایی ندارید. اگر با یک خانواده زندگی می کنید، پس برای برقراری ارتباط بیشتر به زمان و مکان برای حفظ حریم خصوصی نیاز دارید.
2. سر کار هستید و یکی از دوستان به شما پیامک می دهد و پیشنهاد ملاقات و چت را می دهد. به احتمال زیاد، جلسه را تغییر می دهید و عصر به خانواده می روید. بله، شما دوست دختر خود را دوست دارید، اما باید برای ملاقات و صحبت با او هماهنگ شوید. بنابراین، ترجیح می دهید از قبل برنامه ریزی کنید.
3. اما همیشه نیازی به جلسات از پیش برنامه ریزی شده نیز ندارید. بنابراین، می توانید پیشنهاد همکاران را برای نوشیدنی در عصر جمعه رد کنید. شما تیم فوق العاده ای دارید، اما در طول هفته کاری از برقراری ارتباط با همکاران خسته می شوید، بنابراین شرکت دوستان، اقوام یا یک شب آرام را به تنهایی انتخاب می کنید.
4. ظاهر آینده، در یک مهمانی یا یک مراسم جشن، بیشتر از اینکه انتظار شادی داشته باشید، باعث اضطراب شما می شود. می دانی که به سرعت از صداها و چشمک زدن چهره ها خسته می شوی و بدون توهین به کسی به دنبال بهانه ای می گردی تا از آنجا بروی.
5. به همین دلیل آمدن مهمان برای شما آسان ترین اتفاق نیست. و با گذشت سالها، یک "فیلتر" داخلی فعال می شود - افرادی که می خواهید در قلمرو خود ببینید کمتر و کمتر می شوند.
6. گفتگوی جدی با یک دوست برای شما بسیار مهمتر از صحبت های سطحی در مورد هر چیزی است. هر چه سن شما بالاتر باشد، برقراری ارتباط "گذرا" از جذابیت کمتری برخوردار است - بسیار ارزشمندتر از دقایقی که در گفتگوی عمیق با افراد مهم صرف می شود.
7. وقتی به تعطیلات می روید، ترجیح می دهید مثل قبل با یک شریک یا به تنهایی به جای یک شرکت پر سر و صدا سرگرم کننده بروید.
8. کمتر احتمال دارد که تلویزیون، رادیو یا پخش کننده موسیقی را که نیاز به سکوت دارید روشن کنید. شما به خصوص از این همه برنامه، اخبار با دردسرهای منفی و برنامه های رسوایی خود خسته شده اید.
9. برقراری ارتباط با افراد بیش از حد احساساتی برای شما سخت تر می شود، به خصوص اگر آنها "در حال حاضر" بی تاب هستند تا شما را در یک گفتگوی طوفانی درگیر کنند. و خدای ناکرده اگر دوستانه با این سؤال شروع به اذیت کردن شما کنند: "خب، چرا اینقدر جوشیده ای؟"
10. معاشقه و نیاز به جلب رضایت جنس مخالف بسیار کمتر از قبل است. این بدان معنا نیست که تعارف و توجه برای شما ناخوشایند است. فقط این است که شما خیلی بیشتر روی خودتان متمرکز هستید تا اینکه دیگران چگونه شما را درک می کنند.
11. شما هنوز دوستانی دارید، اما احتمال اینکه جزئیات رابطه خود با عزیز یا اقوامتان را با آنها در میان بگذارید بسیار کمتر است. و نه به این دلیل که به اطرافیان خود اعتماد ندارید - فقط نیازی به شکایت یا برعکس، لاف زدن و دریافت مشاوره احساس نمی کنید. برای انجام این کار، به احتمال زیاد یک روان درمانگر دارید.
12. هنگامی که در یک مکان جدید هستید، دیگر مانند قبل، ابتدا از عابران راهنمایی نخواهید کرد. و دلیل آن تنها این نیست که شما از یک گوشی هوشمند با ناوبر استفاده می کنید. فقط به تکیه کردن به خود عادت کرده اید و تماس با غریبه ها به انرژی نیاز دارد که یاد گرفته اید پس انداز کنید.
13. در سال های اخیر دایره ارتباط شما به طرز چشمگیری تغییر کرده است. افراد سمی، حسود، پرخاشگر و کسانی که "خون آشام های انرژی" نامیده می شوند به تدریج از آن ناپدید می شوند. صحبت کردن با آنها می تواند به شما صدمه بزند، و با افزایش سن، برای زمان و قدرت ذهنی خود ارزش قائل می شوید تا برای کسانی که شما را ویران می کنند تلف کنید.
14. شاید افراد کمتری در اطراف شما وجود داشته باشند - با بسیاری از کسانی که 10، 15 سال پیش با شما معاشرت داشتند، مدت زیادی است که ارتباط شما را از دست داده اید. اما اگر زندگی افراد جالب و صمیمی به شما می دهد، از چنین آشنایی قدردانی می کنید. و توانایی شنیدن خود به شما کمک می کند تعیین کنید که آیا این شخص "شما" است و آیا آماده هستید که به تدریج با او دوست شوید.