ما دائماً در حال تغییر هستیم، اگرچه همیشه متوجه آن نمی شویم. تغییرات زندگی می تواند ما را شادتر یا غمگین تر کند، به ما خرد بدهد یا از خود ناامیدمان کند. همه چیز به این بستگی دارد که آیا ما برای تغییر آماده هستیم یا خیر.
1. ظاهر یک حیوان خانگی
تعداد لایک های زیر عکس با گربه ها در شبکه های اجتماعی به خوبی حکایت از عشق به حیوانات چهارپا دارد. این خبری نیست: حیوانات خانگی فضای راحتی ایجاد می کنند، به مقابله با استرس و اضطراب کمک می کنند. در خانه هایی که گربه یا سگ زندگی می کند، افراد کمتر دچار بیماری قلبی می شوند. بسیاری از مردم یک حیوان خانگی را برای خود انتخاب می کنند، مانند یکی از اعضای خانواده از آن مراقبت می کنند.
اما حتی یک سگ یا گربه معمولی حیاط از یک پناهگاه می تواند برای مدت طولانی منبع شادی باشد. کسانی که 15 تا 20 دقیقه در روز با حیوانات خانگی بازی می کنند، سطح سروتونین و اکسی توسین را افزایش می دهند، انتقال دهنده های عصبی که به طور سنتی با شادی و شادی مرتبط هستند. عکس آن نیز صادق است: در سگ ها، سطح اکسی توسین نیز در طول تعامل با صاحبش افزایش می یابد.
2. ازدواج کردن
استرسی که هنگام برنامه ریزی عروسی تجربه می کنیم، با شادی از چشم انداز پیوند زندگی با یک عزیز غلبه می کند. علاوه بر سود آشکار، افراد متاهل از مصونیت روانی برخوردار می شوند - آنها کمتر از افسردگی رنج می برند، کمتر به مواد مخدر معتاد می شوند و نسبت به افراد مجرد از خود و زندگی خود رضایت بیشتری دارند. درست است، این مزایا فقط برای کسانی است که ازدواج خوشبختی دارند.
سبک حل تعارض زنان شامل همدلی و هماهنگی بیشتر با احساسات شریک است.
در خانواده های ناکارآمد، جو روانی نسبتاً ظالمانه است، تهدیدهای ذکر شده حتی خطرناک تر می شوند. استرس، اضطراب و آزار عاطفی بیشتر بر زنان تأثیر می گذارد. و این طور نیست که آنها تمایل دارند همه چیز را به دل بگیرند.
دلیل آن در مکانیسم های حل تعارض است: سبک زنان شامل همدلی و هماهنگی بیشتر با احساسات شریک است، در حالی که شوهران معمولا کمتر پاسخگو هستند و در موقعیت های تعارض ترجیح می دهند از گفتگوی ناخوشایند اجتناب کنند.
3 طلاق
جدایی با کسی که زمانی عمیقاً دوستش داشتند می‌تواند آزمایشی جدی‌تر از مرگ او باشد. در واقع، در این مورد، ما ناامیدی تلخی را تجربه می کنیم - در انتخاب، امیدها و رویاهایمان. ما می توانیم رفتار خود را از دست بدهیم و در افسردگی عمیق فرو برویم.
4. بچه دار شدن
با ظهور کودکان، زندگی روشن تر و غنی تر می شود. این چیزی است که عقل سلیم می گوید. اما آمار نشان می دهد که همه چیز چندان واضح نیست. یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که والدین آینده تمایل دارند اخبار مربوط به اضافه شدن جدید به خانواده خود را با هیجان و هیجان تجربه کنند. اما بعداً، دو سوم آنها در سال دوم تربیت کودک، زمانی که سرخوشی اولیه سپری شد و زندگی به مسیر ثابتی بازگشت، افت سطح شادی را تجربه کردند.
بارداری باید مطلوب باشد و به خصوص در سال های اولیه باید حمایت عزیزان را احساس کنیم.
درست است، یک مطالعه قبلی خوش‌بینی را افزایش می‌دهد: امروزه، والدین به طور کلی خوشحال‌تر از 20 سال پیش نیستند، اما هنوز هم خوشحال‌تر از کسانی هستند که اصلاً فرزندی ندارند. در مورد شرایطی که تعیین می کند تولد یک کودک برای ما تجربه مثبتی خواهد بود یا خیر، روانشناسان تقریباً اتفاق نظر دارند: بارداری باید مطلوب باشد و ما باید حمایت عزیزان را به خصوص در سال های اولیه احساس کنیم.
5. فوت والدین
اگرچه همه ما از این طریق می گذریم و ممکن است سعی کنیم خود را از قبل آماده کنیم، از دست دادن یک عزیز هنوز یک تراژدی است. اینکه احساس غم و اندوه چقدر قوی خواهد بود به ارتباط با والدین بستگی دارد. معمولاً مردان بیشتر از دست دادن پدرشان غمگین می شوند، در حالی که دختران به سختی با از دست دادن مادر خود کنار می آیند.
هر چه جوان تر باشیم، دردمان بیشتر می شود. کودکانی که در جوانی والدین خود را از دست داده اند، سیستم ایمنی ضعیف تری دارند و بیشتر در معرض خطر افسردگی و خودکشی هستند. اگر والدین ناراضی بوده و با خودکشی از دنیا رفته باشند، خطر افزایش می یابد.