تغییر در رژیم غذایی الا 23 ساله را از یک بیماری خطرناک نجات داد. مقایسه جدی بودن داستان او و شیوه سبک و شادی که او با آن می گوید دشوار است. الا با لبخند به آپارتمان بزرگش اشاره می کند.
او ادامه می دهد: «به نظر می رسید باردار بودم، شکمم بزرگ بود... سرم می چرخید، مدام درد داشتم. به نظر می رسید که جسد تقریباً از بین رفته است. الا در مورد بیماری خود صحبت می کند که تغییر بزرگی در زندگی او در صبحی در سال 2011 ایجاد کرد. او سال دوم تحصیل در دانشگاه سنت اندروز بود. همه چیز عالی پیش می رفت، من دوستان فوق العاده و یک مرد جوان داشتم. بزرگترین استرس زندگی من، شاید نداشتن وقت برای انجام تکالیف بود. یک روز صبح بعد از یک مهمانی که در آن مقدار زیادی مشروب نوشیده بود، الا با احساس خستگی و مستی بسیار از خواب بیدار شد. معده اش خیلی متورم شده بود. من هرگز یک هشدار دهنده نبوده ام و تصمیم گرفته ام که این فقط یک واکنش آلرژیک است. با این فکر به خودم آرامش دادم و به خانه رفتم.
"بعد از مدتی، من به معنای واقعی کلمه شروع به بزرگ شدن کردم و نمی توانستم خودم را از روی مبل بلند کنم. چهار ماه بعد در بیمارستان های مختلف لندن سپری شد. به نظر می رسید هیچ تحلیلی در دنیا وجود ندارد که من از آن عبور نکنم. با این حال، وضعیت بدتر می‌شد.» دکترها جواب ندادند شخصی به روان تنی اشاره کرد که الا آن را غیرواقعی می دانست. او 12 روز را در آخرین بیمارستان کرامول گذراند، جایی که بیشتر اوقات در آنجا می خوابید. متأسفانه بعد از این 12 روز، پزشکان هنوز چیزی برای گفتن به من نداشتند. اولین بار بود که واقعا ترسیدم. لحظه ناامیدی و از دست دادن ایمان بود.»
سپس یک تصادف خوشحال کننده اتفاق افتاد که پرستار فشار خون او را اندازه گرفت و متوجه شد که ضربان قلب الا در حالت ایستاده به 190 رسیده است. وقتی الا نشست، امتیاز به 55-60 کاهش یافت. در نتیجه، او مبتلا به سندرم تاکی کاردی وضعیتی، که پاسخ غیرطبیعی سیستم عصبی خودمختار به وضعیت عمودی است، تشخیص داده شد. اطلاعات کمی در مورد این بیماری وجود دارد، این بیماری عمدتاً زنان را مبتلا می کند. پزشکان این بیماری را یک بیماری مزمن می نامند و داروهایی را پیشنهاد می کنند که فقط علائم را تسکین می دهند. او شروع به مصرف داروها و استروئیدها کرد که توسط پزشکان به عنوان تنها راه حل تعیین شد - هیچ تغییری در رژیم غذایی پیشنهاد نشد. قرص ها تسکین موقتی ایجاد کردند، اما الا 75 درصد مواقع هنوز خواب بود. من که کاملاً افسرده بودم، هیچ کاری نکردم، 6 ماه با کسی ارتباط نداشتم. پدر و مادرم و مرد جوانی به نام فلیکس تنها کسانی بودند که می دانستند چه اتفاقی برای من می افتد.
نقطه عطف زمانی بود که متوجه شدم سفر مراکش که مدت ها رزرو شده بود، نزدیک است. فلیکس سعی کرد من را منصرف کند، اما من اصرار به سفر کردم که به فاجعه تبدیل شد. نیمه هوشیار و با ویلچر به خانه برگشتم. دیگه اینجوری نمیشد ادامه داد متوجه شدم که پزشکان به او کمک نمی کنند، وضعیت را به دست خودم گرفتم. در اینترنت با کتابی از کریس کار، یک آمریکایی 43 ساله مواجه شدم که با تغییر رژیم غذایی گیاهی بر سرطان غلبه کرد. کتابش را در یک روز خواندم! بعد از آن تصمیم گرفتم رژیم غذایی ام را تغییر دهم و خانواده ام را در جریان قرار دادم که ایده من را کاملاً ساده نگرفتند. مسئله این است که من همیشه به عنوان کودکی بزرگ شدم که از میوه ها و سبزیجات متنفر بود. و اکنون این کودک با اطمینان به والدین خود می گوید که گوشت، لبنیات، شکر و همه غذاهای تصفیه شده را کاملاً حذف می کند. من به مدت دو ماه یک منو برای خودم تهیه کردم که عمدتاً از همان محصولات تشکیل شده بود.
به زودی متوجه تفاوت شدم: کمی انرژی بیشتر، کمی درد کمتر. به یاد می‌آورم که فکر می‌کردم «اگر پیشرفت‌های پایداری وجود داشته باشد، قطعاً به گوشت باز خواهم گشت». ".
پس از 18 ماه، الا با پوستی درخشان، بدنی لاغر و خوش فرم و اشتهای فوق العاده به حالت اول بازگشته است. او به فکر بازگشت به رژیم غذایی قبلی خود اجازه نمی دهد. روش جدید غذا خوردن او را به قدری نجات داد که پزشکان مورد او را برای کمک به سایر بیماران با تشخیص مشابه مثال زدند.
در حال حاضر، الا وبلاگ خود را دارد، جایی که سعی می کند به هر مشترکی که شخصاً برای او نامه نوشت پاسخ دهد.