سن چهارم: زمانی که زمان شروع زندگی است

در دوران جوانی و جوانی در مسکو در خانه دوست مادرم، خاله زینا، زینیدا نائومونا پارنس اقامت داشتم. او دکترای علوم، شیمیدان مشهور، نویسنده یک کشف جهانی بود. هر چه بزرگتر می شدم، دوستی ما قوی تر می شد. گوش دادن به هر یک از اظهارات او برای من جالب بود، او توانست مغز مرا به سمتی غیرمنتظره بچرخاند.

اکنون می فهمم که خاله زینا مسکو معلم معنوی من شده است ، افکار خردمندانه او برای همیشه جذب من شده است. بنابراین. او عاشق پرواز به پاریس بود و برای برقراری ارتباط با پاریسی ها به طور خاص زبان فرانسه را یاد گرفت. و بعد از اولین سفر پیش خاله سالخورده خودش، شوکه شده آمد: «نینوش، پیرمردی آنجا نیست! مفهوم «سن سوم» وجود دارد. افراد سن سوم بلافاصله بعد از بازنشستگی و تا سنین بالا مجانی به نمایشگاه ها و موزه ها می روند، زیاد مطالعه می کنند، به تمام دنیا پرواز می کنند. نینوش، پیری ما اشتباه است!»

سپس برای اولین بار به این واقعیت فکر کردم که زندگی نه تنها در 30 یا 40 سالگی می تواند زیبا باشد. و دیگر زمانی برای فکر کردن به سن وجود نداشت. زندگی کار دشواری به من داد - تسلط بر یک حرفه جدید. از تلویزیون فاصله گرفتم و مربی تجارت شدم. شروع کردم به نوشتن کتاب های درسی در زمینه بلاغت عملی و کتاب های تربیتی. تقریباً هر روز با یک میکروفون در دست دور تماشاگران می دوم و به جوانان کمک می کنم تا سبک ارتباطی خود را پیدا کنند و یاد بگیرند که چگونه خود و پروژه خود را با کلمات سرگرم کننده، کوتاه و قابل فهم ارائه کنند.

من کارم را خیلی دوست دارم، اما گاهی سن مرا به یاد خودش می اندازد. سپس دستانم درد می کند و نوشتن روی تخته برایم سخت می شود. آن خستگی از قطارها و هواپیماهای ابدی، از جدایی از شهر مادری و همسر محبوبش می آید.

نمایشگاه ها، موزه ها، تئاترها و آموزش زبان کجا هستند؟ چرا اینقدر سخت کار می کنم؟ چرا نمی توانم توقف کنم؟ و یک سوال دیگر: آیا پیری آرام در زندگی من وجود خواهد داشت؟ و سپس تصمیم گرفتم نوار را برای خودم تعیین کنم - در سن 70 سالگی، آموزش را متوقف کنم، روی مربیگری و نوشتن کتاب تمرکز کنم. و در 75 سالگی، می خواهم به طور کامل قالب زندگی خلاقانه دیوانه ام را تغییر دهم و تازه زندگی را شروع کنم.

در این سن، تا آنجا که من اکنون می فهمم، زندگی در شادی اصلا آسان نیست. برای نجات مغز و مهمتر از همه - سلامتی لازم است. ما باید حرکت کنیم، درست غذا بخوریم و با مشکلاتی که گریبان هر فرد را می گیرد کنار بیاییم. شروع کردم به رویاپردازی در مورد چهارمین سنم! من قدرت و حتی این فرصت را دارم که امروز شرایط را برای یک زندگی شگفت انگیز در دوران پیری سازماندهی کنم.

من مطمئناً می دانم که نمی خواهم فرزندانم را با مشکلاتم بار کنم: بگذار آنطور که می خواهند کار کنند و زندگی کنند. من از تجربه خودم می دانم که زندگی در ترس دائمی و مسئولیت کامل در قبال والدین مسن چقدر دشوار است. ما می توانیم خانه سالمندان مدرن خود را سازماندهی کنیم!

من رویای فروش یک آپارتمان در مسکو و نیژنی نووگورود، جمع آوری دوستان، اقامت در یک مکان زیبا را دارم. کاری کنید که هر خانواده خانه جداگانه خود را داشته باشد، اما دارو و خدمات مشترک باشد. شوهرم کاملاً به درستی اظهار داشت که فرزندان ما باید یک هیئت نظارت ایجاد کنند - اگر اسکلروز ما زودتر از آنچه دوست داریم رخ دهد چه؟

من به یک آشپز خوب و آشپزخانه های راحت در هر محفظه نیاز دارم - من قطعا تا آخرین دقیقه زندگیم آشپزی خواهم کرد! ما همچنین به اتاق‌های مهمان خوب برای فرزندان، نوه‌ها و آن دسته از دوستانمان نیاز داریم که به دلایلی نمی‌خواهند در پانسیون ما مستقر شوند - پشیمان خواهند شد، بنابراین خانه‌ها یا آپارتمان‌های اضافی باید از قبل تهیه شود.

نکته خنده دار این است که این افکار نه تنها مرا در غم و اندوه فرو نمی برد، بلکه برعکس مرا با خود می برد و شادی را در من برمی انگیزد. زندگی طولانی است، این عالی است.

مراحل مختلف زندگی فرصت های مختلفی را برای چیز اصلی فراهم می کند - احساس لذت از بودن. من دو نوه خیلی کوچک دارم. من خیلی دوست دارم در عروسی آنها شرکت کنم! یا، در موارد شدید، یک تبریک ویدیویی خنده دار ضبط کنید، در باغ زمستانی در یک مکان زیبا و مورد علاقه در کنار شوهر خود بنشینید. و یک لیوان شامپاین بلند کنید که در سینی زیبا برای من آورده شود.

و چی؟ رویاها تنها زمانی محقق می شوند که بلندپروازانه، اما خاص و مطلوب باشند. علاوه بر این، من هنوز زمان دارم. نکته اصلی این است که تا سن چهارم زندگی کنم، زیرا من عمداً سوم را رد کردم.