چگونه یک مشتری می تواند بفهمد که کار او با یک روان درمانگر موثر است؟

درمان «روشن»

در شرایطی که مشتری با یک درخواست خاص وارد می شود - به عنوان مثال، برای کمک به حل یک تعارض یا انتخاب مسئولانه - ارزیابی عملکرد نسبتاً آسان است. تعارض حل می شود، انتخاب انجام می شود، به این معنی که کار حل شده است. در اینجا یک وضعیت معمولی است.

زنی پیش من می آید که با شوهرش مشکل دارد: آنها نمی توانند در مورد چیزی به توافق برسند، دعوا می کنند. او نگران است که به نظر می رسد عشق از بین رفته است و شاید زمان طلاق فرا رسیده باشد. اما همچنان می خواهد سعی کند رابطه را اصلاح کند. در اولین جلسات به بررسی سبک تعامل آنها می پردازیم. او سخت کار می کند و در ساعات آزاد کمیاب با دوستانش ملاقات می کند. او بی حوصله است، سعی می کند او را به جایی بکشاند، او به دلیل خستگی امتناع می کند. او آزرده می شود، ادعا می کند، او در پاسخ عصبانی می شود و حتی کمتر می خواهد با او وقت بگذراند.

یک دایره باطل، که فکر می کنم برای بسیاری قابل تشخیص است. و بنابراین ما دعوا را پشت سر هم با او مرتب می کنیم، سعی می کنیم واکنش، رفتار را تغییر دهیم، رویکرد متفاوتی پیدا کنیم، در شرایطی به سمت شوهرش برویم، برای چیزی از او تشکر کنیم، چیزی با او در میان بگذاریم... شوهر متوجه تغییرات می شود و همچنین می پذیرد. قدم به سوی . به تدریج، روابط گرم تر می شود و کمتر متضاد می شود. با این واقعیت که هنوز امکان تغییر وجود ندارد، از خود استعفا می دهد و مدیریت سازنده را یاد می گیرد، اما در غیر این صورت درخواست خود را شصت درصد برآورده می کند و درمان را کامل می کند.

وقتی معلوم نیست…

داستان کاملاً متفاوت است اگر مشتری با مشکلات عمیق شخصی همراه شود، زمانی که چیزی باید به طور جدی در خودش تغییر کند. تعیین اثربخشی کار در اینجا آسان نیست. بنابراین، دانستن مراحل اصلی کار عمیق روان درمانی برای مراجعه کننده مفید است.

معمولاً 10-15 جلسه اول بسیار مؤثر تلقی می شوند. با شروع درک اینکه چگونه مشکلی که او را از زندگی باز می دارد تنظیم شده است، اغلب احساس آرامش و اشتیاق می کند.

فرض کنید مردی با شکایت از فرسودگی شغلی، خستگی و عدم تمایل به زندگی با من تماس می گیرد. در طول چند ملاقات اول، معلوم می شود که او اصلاً قادر به دفاع و ارتقای نیازهای خود نیست و با خدمت به دیگران زندگی می کند - هم در محل کار و هم در زندگی شخصی. و به طور خاص - او به ملاقات همه می رود، با همه چیز موافق است، نمی داند چگونه "نه" بگوید و به تنهایی اصرار می کند. بدیهی است که اگر اصلاً مراقب خود نباشید، فرسودگی شروع می شود.

و بنابراین، هنگامی که مشتری دلایل آنچه برای او اتفاق می افتد را می فهمد، تصویر کلی اعمال خود و پیامدهای آنها را می بیند، بینشی را تجربه می کند - پس اینجاست! باقی مانده است که چند قدم برداریم و مشکل حل خواهد شد. متأسفانه این یک توهم است.

توهم اصلی

درک با تصمیم یکسان نیست. زیرا تسلط بر هر مهارت جدید نیازمند زمان و تلاش است. به نظر می رسد مشتری به راحتی می تواند بگوید "نه، متاسفم، نمی توانم این کار را انجام دهم / اما من آن را اینگونه می خواهم!"، زیرا او می داند که چرا و چگونه آن را بگوید! A طبق معمول می گوید: "بله عزیز / البته من همه کارها را انجام خواهم داد!" - و به شدت از دست خودش عصبانی است، و مثلاً به طور ناگهانی از شریک زندگی اش ناراحت می شود ... اما واقعاً چیزی برای عصبانی شدن وجود ندارد!

مردم اغلب متوجه نمی شوند که یادگیری یک روش جدید رفتاری به آسانی برای مثال، یادگیری رانندگی با ماشین است. از نظر تئوری، شما می توانید همه چیز را بدانید، اما پشت فرمان بنشینید و اهرم را در جهت اشتباه بکشید، و سپس در پارکینگ جا نمی شوید! زمانی که رانندگی استرس زا نیست و به لذت تبدیل می شود و در عین حال برای شما و اطرافیانتان به اندازه کافی ایمن است، یاد بگیرید چگونه اقدامات خود را به شیوه ای جدید هماهنگ کنید و آنها را به چنان خودکاری برسانید. در مورد مهارت های روانی هم همینطور است!

سخت ترین

بنابراین، در درمان، لزوماً مرحله ای پیش می آید که ما آن را "فلات" می نامیم. مثل آن بیابانی است که باید چهل سال در آن راه بروی، دایره های پیچ در پیچ و گاه از دست دادن ایمان به رسیدن به هدف اولیه. و گاهی اوقات غیر قابل تحمل است. از آنجا که یک فرد از قبل همه چیز را می بیند، "آنگونه که باید باشد" را می فهمد، اما آنچه سعی می کند انجام دهد یا به کوچکترین چیز منجر می شود، یا عملی بسیار قوی (و در نتیجه ناکارآمد) یا چیزی به طور کلی مخالف آنچه که می خواهد انجام می شود. بیرون - و از این رو مشتری بدتر می شود.

او دیگر نمی خواهد و نمی تواند به روش قدیمی زندگی کند، اما هنوز نمی داند چگونه به شیوه ای جدید زندگی کند. و افراد اطراف به تغییرات همیشه به شیوه ای خوشایند واکنش نشان نمی دهند. اینجا یک مرد کمک کننده بود، او همیشه به همه کمک می کرد، او را نجات می داد، او را دوست داشتند. اما به محض اینکه او شروع به دفاع از نیازها و مرزهای خود می کند، این باعث نارضایتی می شود: "شما کاملاً بدتر شده اید" ، "اکنون امکان برقراری ارتباط با شما وجود ندارد" ، "روانشناسی به خوبی به ارمغان نمی آورد."

این دوره بسیار دشواری است: شور و شوق گذشته است، دشواری ها آشکار است، "جنگ های" آنها در یک نگاه قابل مشاهده است، و نتیجه مثبت هنوز نامرئی یا ناپایدار است. شک های زیادی وجود دارد: آیا می توانم تغییر کنم؟ شاید ما واقعاً داریم مزخرف می کنیم؟ گاهی اوقات می خواهید همه چیز را رها کنید و از درمان خارج شوید.

چه کمکی می کند؟

عبور از این فلات برای کسانی که تجربه روابط نزدیک اعتماد دارند راحت تر است. چنین فردی می داند که چگونه به دیگری تکیه کند. و در درمان، بیشتر به متخصص اعتماد می کند، به حمایت او تکیه می کند، تردیدها و ترس های خود را آشکارا با او در میان می گذارد. اما برای فردی که به مردم و خودش اعتماد ندارد، خیلی سخت تر است. سپس زمان و تلاش بیشتری نیز برای ایجاد یک اتحاد مشتری-درمانگر مورد نیاز است.

همچنین بسیار مهم است که نه تنها خود مشتری برای کار سخت آماده شود، بلکه بستگان او نیز درک کنند: برای مدتی برای او سخت خواهد بود، شما باید صبور باشید و حمایت کنید. بنابراین، ما قطعا بحث می کنیم که چگونه و چه چیزی را به آنها اطلاع دهیم، چه نوع حمایتی را درخواست کنیم. هرچه نارضایتی کمتر و حمایت بیشتر در محیط وجود داشته باشد، برای مددجو در این مرحله راحت‌تر زنده می‌ماند.

به تدریج حرکت کنید

مشتری اغلب می خواهد به یک نتیجه عالی فورا و برای همیشه دست یابد. پیشرفت آهسته ممکن است حتی متوجه نشود. این عمدتاً حمایت یک روانشناس است - برای نشان دادن اینکه پویایی برای بهتر شدن وجود دارد و امروز یک فرد موفق می شود کاری را انجام دهد که دیروز قادر به انجام آن نبود.

پیشرفت می تواند جزئی باشد - یک قدم به جلو، یک گام به عقب، یک قدم به طرفین، اما ما قطعا آن را جشن می گیریم و سعی می کنیم از آن قدردانی کنیم. برای مشتری مهم است که بیاموزد خود را برای شکست ها ببخشد، در خود به دنبال حمایت باشد، اهداف دست یافتنی تر تعیین کند، سطح بالای انتظارات را پایین بیاورد.

این دوره چقدر می تواند طول بکشد؟ من این عقیده را شنیده ام که درمان عمیق به ازای هر 10 سال از زندگی مشتری، به حدود یک سال درمان نیاز دارد. یعنی یک فرد 30 ساله به حدود سه سال درمان نیاز دارد، یک فرد 50 ساله - حدود پنج سال. البته همه اینها بسیار تقریبی است. پس فلات این سه سال مشروط می تواند دو یا دو سال و نیم باشد.

بنابراین، برای 10-15 جلسه اول یک پیشرفت نسبتاً قوی وجود دارد، و سپس بیشتر درمان در حالت پلاتو با افزایش بسیار آرام انجام می شود. و تنها زمانی که تمام مهارت های لازم به تدریج به کار گرفته می شوند، تثبیت می شوند و در یک روش جدید زندگی کل نگر جمع می شوند، یک جهش کیفی رخ می دهد.

تکمیل به چه صورت است؟

مشتری به طور فزاینده ای نه در مورد مشکلات، بلکه در مورد موفقیت ها و دستاوردهای خود صحبت می کند. او خودش متوجه نکات دشوار می شود و خودش راه هایی برای غلبه بر آنها پیدا می کند، می داند که چگونه از خود محافظت کند، می داند چگونه از خود مراقبت کند و دیگران را فراموش نکند. یعنی او شروع به کنار آمدن با زندگی روزمره و شرایط بحرانی خود در سطح جدیدی می کند. او به طور فزاینده ای احساس می کند که از نحوه تنظیم زندگی خود راضی است.

ما کمتر شروع به ملاقات می کنیم، بلکه برای شبکه ایمنی. و سپس، در نقطه‌ای، جلسه نهایی را برگزار می‌کنیم و با گرمی و شادی مسیری را که با هم طی کرده‌ایم یادآوری می‌کنیم و دستورالعمل‌های اصلی برای کار مستقل مشتری در آینده را مشخص می‌کنیم. تقریباً این روند طبیعی درمان طولانی مدت است.