مشتری: دخترم 16 سالشه. "نیاز به صحبت کردن"
درخواست: «پنج نفر از ما دوست هستیم. در میان ما دختری است که برای دوستی ما ارزشی قائل نیست. همه از او توهین شده بودند، او را از دوستان در تماس حذف کردند. چگونه می توانم دوستانم را با او آشتی کنم؟» اعتلای روحی، سوزش چشم. تمایل به صحبت و تصمیم گیری مهم.
این درخواست را روشن می کنم: «یعنی چه ارزشی برای دوستی قائل نیست؟ چرا فکر می کنید باید آنها را آشتی دهید؟»
- او دوستان دیگری دارد - یک شرکت متفاوت. او زمان بیشتری را با آنها می گذراند. او به قول خود عمل نمی کند: به ما می گوید که با ما خواهد رفت و سپس امتناع می کند و با آنها می رود. چرا می خواهم آشتی کنم؟ خودش از من پرسید، چون قبلا همیشه او را با آنها آشتی می دادم، اما این بار خودم از او رنجیده بودم، آشتی نکردم. اما از Friends in Contact پاکش نکردم.
آیا فکر می کنید او نگران این موضوع است؟
نظر. اگر مشاور بخواهد بپرسد که آیا دوست واقعاً علاقه یا تمایلی به حفظ دوستی دارد، یعنی در مورد تمایل به اقدام، سؤال خوب است. پرسش از احساسات پرسشی به خلأ است.
- نگرانی، اما نه خیلی زیاد. او یک شرکت دیگر دارد. ن. بیشتر نگران است چون او را دوست داشت. او اولین کسی بود که او را از مخاطبین حذف کرد.
- دیگران در مورد آن چه احساسی دارند؟
نظر. سوال در مورد چیست و چرا؟ شما می توانید برای مدت طولانی در مورد احساسات صحبت کنید. یک سوال معقول این خواهد بود: آیا آشتی دادن آنها واقع بینانه است؟ دختر چه فرصت هایی برای این کار می بیند؟
"آنها از او حمایت می کنند. و بلافاصله پس از او او را از دوستان خود حذف کردند. اما به هر حال حذف نمی کنم. ما هنوز با او صحبت می کنیم. اگر برای مدت طولانی با هم ارتباط برقرار نکنیم، شاید آن را حذف کنم.
خب حذفش نکن دیگران در مورد آن چه احساسی دارند؟
- خوب. فکر می کنم منتظرند من با آنها آشتی کنم.
- آیا به آن نیاز داری؟
نظر. دختر می خواست کاری کند، فعال بود، چرا باید فعالیت خاموش شود؟ به جای بحث درباره «چرا به این نیاز دارید»، بهتر است طرحی برای آشتی دادن آنها ارائه دهید. دوستی را ملاقات کنید، به او بگویید که چرا او را آزرده خاطر کرده است، در مورد اینکه آیا او آماده است با دوستان خود محترمانه تر رفتار کند، صحبت کنید، و به طور خاص - اگر موافقت کردید که ملاقات کنید، پس بیایید، دوستان خود را پویا نکنید ... بهتر است این کار را انجام دهید و توبه کنید. انجام ندادن و توبه کردن بهتر است تلاش کنی و یاد بگیری تا هیچ کاری نکنی و فکر نکنی.
بنابراین من با او بحث نکردم. من دوست ندارم که به قولش عمل نکند، اما می تواند با هرکسی دوست شود. و من فقط به وعده های او و همه چیز تکیه نمی کنم. اگر نتیجه داد - خوب است، اگر درست نشد - لازم نیست.
-اگه قسم نخوردی، ن نمیخواد تحمل کنه، اولین قدم رو بر نمیداره، پس چرا بهش نیاز داری؟ آیا واقعاً می خواهید آنها را آشتی دهید؟ شاید اتفاقی بین آنها افتاده است که شما از آن خبر ندارید؟ اما شما دوست هستید، با همه صحبت کنید، ببینید منتظر چه چیزی هستند، چقدر به آنها آسیب می رساند. اگر واقعاً نمی خواهند تحمل کنند، همه چیز را همانطور که هست رها کنید - به برقراری ارتباط مانند قبل ادامه دهید، اگر می خواهد اولین قدم را بردارد یا حداقل تمایلی در این مسیر نشان می دهد - به او کمک کنید. اگر نه، زمان همه چیز را سر جای خودش قرار می دهد. شما نمی توانید او را بزرگ کنید، او در حال حاضر 16 سال دارد…
- گوش کنید…
نظر. معلوم شد - پوچی. شور و شوق محو شد، درس های زندگی آموخته نشد. درک احساسات زمانی که ارائه چیزی در سطح اعمال غیرممکن است ممکن و ضروری است. در این بین می توانید روی اعمال تمرکز کنید، در مورد اعمال، کردار، اعمال صحبت کنید!