چگونه از نگرانی در مورد این سوال که "مردم چه خواهند گفت؟"

می گویند کلمه نیک شفا می دهد و بد باعث فلج می شود. فرض کنید امروز 99 تعریف و یک سرزنش شنیدید. حدس بزنید در حالی که سعی می کنید به خواب بروید چه چیزی را در سر خود مرور می کنید؟

این طبیعی است که نگران نحوه رفتار با ما باشیم، به خصوص وقتی صحبت از کسانی است که دوستشان داریم و به آنها احترام می گذاریم. علاوه بر این، این تمایل به شدت در ذهن ریشه دوانده است: همین چند قرن پیش، تبعید بدترین مجازات ممکن تلقی می شد. اجداد ما در درجه اول به خاطر بقا به جامعه نیاز داشتند و تمام تلاش خود را برای حفظ شهرت خوب انجام دادند.

اما برگردیم به زمان ما. امروزه غذا و سرپناه ما به گروه خاصی از مردم بستگی ندارد، اما هنوز هم نمی توانیم بدون آنها کار کنیم، زیرا به تعلق و حمایت نیاز داریم. با این حال، این خطر را بپذیرید که از هر استاد خودیاری بپرسید که آیا ارزش این را دارد که در مورد اینکه دیگران در مورد ما چه فکری می‌کنند نگران باشیم، و تقریباً مطمئناً راهنمایی‌های زیادی در مورد اینکه چگونه به نظرات دیگران اهمیت نمی‌دهید، دریافت خواهید کرد.

و مشکل در اینجا نهفته است: بیشتر توصیه‌هایی که درباره «چگونه نگرانی را متوقف کنیم» چنان تحقیرآمیز و متکبرانه به نظر می‌رسد که وسوسه‌انگیز است که چشمان خود را گرد کنید و فریاد بزنید: «اوه، همین!» علاوه بر این، این ظن وجود دارد که چنین مشاورانی فقط اهمیت می دهند که دیگران در مورد آنها چه فکر می کنند، در غیر این صورت چرا آنها آن را به شدت انکار می کنند.

بیایید به دنبال میانگین طلایی باشیم. به احتمال زیاد، شما می خواهید انتقاد سازنده ای را از کسانی که برای شما مهم هستند بشنوید، اما در عین حال از شایعات، تهمت ها و آشنایی افراد خارجی دور شوید. مطمئناً افراد حسود و منتقدان کینه توز راه به جایی نخواهند برد، اما در اینجا XNUMX راه وجود دارد که می توانید نظر آنها را از ذهن خود بیرون کنید.

1. تعیین کنید که واقعا برای چه کسانی ارزش قائل هستید

مغز ما عاشق اغراق کردن است. اگر او زمزمه کند که مردم شما را قضاوت خواهند کرد، همه در مورد شما فکر بدی خواهند کرد یا یک نفر غوغا می کند، از خود بپرسید: دقیقاً چه کسی؟ با نام تماس بگیرید. لیستی از افرادی تهیه کنید که نظر شما برایتان مهم است. همانطور که می بینید، «همه» به یک رئیس و یک منشی پرحرف تقلیل یافته است، و این تمام نیست. مقابله با این موضوع بسیار ساده تر است.

2. به صدای چه کسی در سرتان می‌آید گوش دهید

اگر محکومیت شما را می‌ترساند، حتی زمانی که انتظاری از آن ندارید، به این فکر کنید که چه کسی ترسیدن را به شما آموخته است. در کودکی اغلب این جمله مضطرب را شنیده اید که "همسایه ها چه خواهند گفت؟" یا "بهتر است این کار را نکنید، دوستان متوجه نمی شوند"؟ شاید میل به رضایت همه از بزرگان منتقل شده است.

اما خبر خوب این است که هر باور مضری که آموخته شود را می توان آموخت. با گذشت زمان و تمرین، می‌توانید «آنچه همسایه‌ها می‌گویند» را با «دیگران آنقدر با خودشان مشغول هستند که زمانی برای فکر کردن به من ندارند» یا «اکثر مردم اهمیتی نمی‌دهند که اینجا چه می‌شود» جایگزین کنید. "تنها تعداد کمی از مردم آنقدر به زندگی دیگران علاقه مند هستند که زندگی خود را صرف شایعات می کنند."

3. تسلیم رفلکس تدافعی نشوید

اگر ندای درون با اصرار دستور می دهد: «از خود دفاع کن!»، به این معنی که این تنها راه برای پاسخ به هر انتقادی است، کاری غیرعادی انجام دهید: فریز کنید و گوش دهید. اگر فوراً یک دیوار دفاعی درست کنیم، همه چیز از آن خارج می شود: هم سرزنش و ادعا و هم اظهارات عملی و توصیه های مفید. هر کلمه ای را یاد بگیرید و سپس تصمیم بگیرید که آن را جدی بگیرید یا خیر.

4. به شکل توجه کنید

از کسانی که وقت می گذارند و به شیوه ای مؤدبانه و با درایت نظرات سازنده خود را بیان می کنند، قدردانی کنید. فرض کنید شخصی با دقت از کار یا کار شما انتقاد می کند، اما شما نه، یا انتقاد را با تحسین کم می کند - با دقت گوش کنید، حتی اگر در نهایت نصیحت نکنید.

اما اگر طرف مقابل شخصی شد یا تعارفات مشکوک را با روحیه "خب، حداقل شما تلاش کردید" را بسنجید، آزادانه نظر او را نادیده بگیرید. اگر کسی لازم نمی داند که حداقل کمی از ادعاها بکاهد، اجازه دهد آنها را برای خود نگه دارد.

5. فقط به این دلیل که مردم شما را قضاوت می کنند به این معنی نیست که حق با آنهاست.

باید به خاطر داشت که نظر خصوصی حقیقت نهایی نیست. لازم نیست با مخالفان موافق باشید. با این حال، اگر هنوز احساس مبهمی دارید که آنها در مورد چیزی حق دارند، از توصیه های زیر استفاده کنید.

6. آرام بمانید یا حداقل صورت صاف بپوشید.

حتی اگر «بخار از گوش خارج شود»، دو دلیل وجود دارد که در ضدحمله عجله نکنید. با رفتار صحیح خود دو چیز را به دست می آورید. اولاً، از بیرون به نظر می رسد که بی ادبی و بی ادبی به شما مربوط نیست - هر شاهد اتفاقی تحت تأثیر چنین محدودیتی قرار می گیرد. ثانیاً، این دلیلی است برای افتخار به خود: شما تا سطح مجرم خم نشده اید.

7. به این فکر کنید که چگونه با آنچه ممکن است اتفاق بیفتد کنار بیایید.

مغز ما اغلب در بدترین حالت یخ می زند: "اگر دیر بیام، همه از من متنفر خواهند شد"، "قطعا همه چیز را خراب خواهم کرد و آنها مرا سرزنش خواهند کرد." اگر تخیل دائماً انواع بلاها را از بین می برد، به این فکر کنید که اگر کابوس به حقیقت پیوست چه کاری انجام دهید. با چه کسی تماس بگیریم؟ چه باید کرد؟ چگونه همه چیز را درست کنیم؟ وقتی به خودتان اطمینان می دهید که می توانید از پس هر موقعیتی، حتی سخت ترین، برآیید، بدترین و بعید ترین سناریو چندان ترسناک نمی شود.

8. به یاد داشته باشید که نگرش نسبت به شما می تواند تغییر کند.

مردم بی ثبات هستند و دشمن امروز ممکن است متحد فردا باشد. به یاد داشته باشید که چگونه نتایج رای گیری از انتخاباتی به انتخابات دیگر تغییر می کند. روندهای مد چگونه می آیند و می روند. تنها ثابت تغییر است. کار شما این است که به دیدگاه های خود پایبند باشید و نظرات دیگران می تواند هر چقدر که شما دوست دارید تغییر کند. روزی می رسد که شما سوار بر اسب خواهید شد.

9. باورهای خود را به چالش بکشید

کسانی که بیش از حد نگران نظرات دیگران هستند، بار کمال گرایی را به دوش می کشند. اغلب به نظر آنها می رسد که فقط کسانی که از هر نظر کامل هستند از انتقاد اجتناب ناپذیر محافظت می شوند. در اینجا نحوه خلاص شدن از شر این باور آمده است: چند اشتباه عمدی انجام دهید و ببینید چه اتفاقی می افتد. یک ایمیل با اشتباه تایپی عمدی ارسال کنید، یک مکث ناخوشایند در مکالمه ایجاد کنید، از فروشنده در یک فروشگاه سخت افزاری که در آن کرم ضدآفتاب دارند بپرسید. به این ترتیب می دانید وقتی اشتباه می کنید چه اتفاقی می افتد: هیچ چیز.

شما خشن ترین منتقد خودتان هستید. منطقی است، زیرا به زندگی شما مربوط می شود. اما هر فردی در این سیاره نیز به شدت به زندگی خود علاقه دارد، به این معنی که هیچ کس به شما وسواس ندارد. پس آرام باشید: انتقاد اتفاق می‌افتد، اما با آن مانند یک خانه‌فروشی رفتار کنید: هر چیزی که کمیاب و ارزشمند است را بگیرید، و بقیه را همانطور که می‌خواهند بگیرید.

درباره نویسنده: الن هندریکسن یک روانشناس بالینی، متخصص در اختلالات اضطرابی و نویسنده کتاب چگونه خودتان باشید: منتقد درونی خود را آرام کنید.