فهرست
این اتفاق می‌افتد که والدین کودکان را شکست می‌دهند - سیلی، سیلی. و هر خرابی یک فاجعه کوچک است که در آن هم کودک و هم بزرگسال به کمک نیاز دارند. برای جلوگیری از خرابی چه چیزهایی باید بدانید؟ ما تمرین هایی را به اشتراک می گذاریم که به والدین یاد می دهد تا با احساسات کنار بیایند.
اینکه قاطعانه سیلی و دستبند را خشونت بنامیم و بگوییم این امکان پذیر نیست، به معنای افزودن احساس گناه و درد بیشتر به یک موقعیت دشوار است. چگونه بودن؟
ایست، ناتوانی جنسی! می تواند غیر از این باشد!
پشت هر شکست والدین چیز مهمی نهفته است. و اغلب کتک زدن و فحش دادن - از ناتوانی جنسی. این ناتوانی در رابطه با دوران کودکی خود، با هنجارها و قوانین آموخته شده در خانواده والدین، با زندگی در نظام توتالیتر شوروی است. از احساسات خود، خستگی، ازدحام، مشکلات حل نشده در محل کار و با عزیزان.
و البته این ناتوانی در اقدامات تربیتی. والدین مستقیماً در این مورد صحبت می کنند: "ما هیچ نمونه ای نداریم که چگونه یک فرد شایسته را بدون کمربند و دمپایی بزرگ کنیم."
در لحظه خرابی، یک موج عاطفی قدرتمند مادر یا پدر را فرا می گیرد
ساده ترین و قوی ترین الگوهای رفتاری در والدین بیدار می شود، به عنوان مثال، یک واکنش پرخاشگرانه. کمی آرامش می دهد و بنابراین الگو ثابت می شود. با هر شکست، او قدرت بیشتری بر شخص پیدا می کند.
فقط منع خودت برای جیغ زدن، زدن، زدن کافی نیست. واکنش از اعماق رشد می کند و در آنجا نیاز به تغییر دارد. برای انجام این کار، ایجاد یک استراتژی و اجرای گام به گام آن مهم است.
استراتژی برای انتقال به یک رابطه ایمن با کودک:
- با احساسات و نگرش های خود کار کنید؛
- ایجاد یک مخاطب امن؛
- اطاعت را به فرزندتان بیاموزید.
با احساسات و نگرش خود کار کنید
شناخت احساساتی که منجر به فروپاشی شده است و یادگیری نحوه زیست محیطی بیشتر با آنها، وظیفه اصلی کار روی خودتان برای والدین است. اساساً، این در مورد یادگیری تفکر در مورد احساسات درست در نقطه ظهور آنها است.
سوالات زیر به این امر کمک می کند:
- در زمان خرابی چه احساسی داشتید؟ عصبانیت؟ خشم؟ کینه؟ ناتوانی جنسی؟
- چگونه این احساسات خود را در سطح بدن نشان دادند - آیا می‌خواستید پاکوب کنید، دست‌هایتان را تکان دهید، مشت‌هایتان را گره کنید، ضربان قلبتان را افزایش دهید؟
- این احساسات چگونه هستند؟ در چه موقعیت های دیگری در حال یا گذشته با واکنش مشابهی مواجه شده اید - در خودتان یا در افراد دیگر؟
بهتر است یک دفتر خاطرات داشته باشید و به این سوالات به صورت مکتوب پاسخ دهید.
در ابتدا، اینها در پی خرابی ضبط می شوند، اما با گذشت زمان، یاد می گیرید که احساسات خود را درست در لحظه وقوع آنها "گرفتن" کنید. این مهارت درجه واکنش را بسیار کاهش می دهد.
پشت ناتوانی والدین در یک فروپاشی اغلب ترکیبی از خستگی و عوامل درونی (موقعیت های آسیب زا از گذشته، تجربه دوران کودکی، نارضایتی از زندگی) وجود دارد. بیشتر استراحت کنید، مراقب خود باشید - رایج ترین توصیه دوستان و همکاران. بله، مهم است، اما این همه ماجرا نیست.
ورزش می تواند به والدین با فرزندان کمک کند
روانشناسان موظف به انجام درمان شخصی هستند. این برای اینکه داستان های مشتری را با داستان های خود اشتباه نگیرید، به منظور گسترش دیدگاه خود نسبت به مشکلات، حفظ تعادل درونی هنگام ملاقات با احساسات قوی افراد دیگر، ضروری است. چی کار باید بکنیم؟
1. داستان های ناخوشایند و آسیب زا از زندگی خود، از جمله دوران کودکی را از نظر احساسی ببندید
روش های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد، اما نتیجه یکسان است - خاطره یک رویداد دشوار "چسبیده"، باعث اشک و شرایط دشوار می شود. می توانید بارها و بارها داستان را برای یک فرد نزدیک و حامی بگویید. یا افکار و احساسات خود را در یک دفترچه یادداشت کنید، نقاشی کنید. روش های حرفه ای زیادی برای درمان تروما وجود دارد، می توانید به متخصص مراجعه کنید.
2. یاد بگیرید که از کنار به موقعیت نگاه کنید
برای این کار تمرین خاصی وجود دارد. به عنوان مثال، در فروشگاهی که معمولاً از یک خط یا یک فروشنده کمی اذیت می شوید، سعی کنید تصور کنید که همه اینها در تلویزیون اتفاق می افتد. شما فقط در حال تماشای یک خبر هستید. سعی کنید درگیر نشوید، یک «عصای جادویی» پیدا کنید - نقاط روی کاغذ دیواری را بشمارید، الگوی روی زمین را در نظر بگیرید.
پس از تمرین در موقعیت های ساده، می توانید موارد پیچیده تر را امتحان کنید. تصور کنید ناله می کنید "مامان، من بستنی می خواهم!" همچنین یک برنامه تلویزیونی. روشن نشوید، یک عامل حواس پرتی برای احساسات خود پیدا کنید.
3. بتواند در مقابل احساسات شدید کودکان مقاومت کند
من برای شما یک مثال می زنم. بچه زانویش را خاراند و گریه می کند، خیلی ناراحت است، درد می کند. مامان هم ناراحت و ترسیده، می خواهد هر چه زودتر بچه را آرام کند و می گوید: «گریه نکن، همه چیز تمام شد! اینم مقداری آب نبات برای شما!» در نتیجه، کودک آب نبات می خورد، همه آرام شدند.
با این حال، هم کودک و هم مادر با خیال راحت از تماس با احساسات خود اجتناب کردند.
و یک مثال دیگر. همان بچه، همان زانو. مامان با احساسات کودک ارتباط برقرار می کند: "بله، تو درد می کشی و ناراحتی، اما اینطور شد - بگذار کمکت کنم آرام شوی، سپس یک چسب زخم می خریم و زانویت را درمان می کنیم. " مادر درد و رنجش کودک را تحمل می کند و به او کمک می کند تا با احساساتش کنار بیاید و آنها را نامگذاری کند و بپذیرد.
با رعایت این توصیه ها می توانید با آرامش با لحظات نافرمانی، هوی و هوس، کج خلقی، ناله ارتباط برقرار کنید، یاد بگیرید که با وجود خستگی حالت درونی خود را حفظ کنید و به طور موثرتری به کودک در رفع نیازهایش کمک کنید. با برداشتن کتاب ها و مقاله ها می توانید کاری را به تنهایی انجام دهید. مشکلات مخصوصا سخت را بهتر است با یک روانشناس خانواده حل کنید.
یک مخاطب امن ایجاد کنید
تئوری دلبستگی ثابت می کند که کودک نیاز به رفتار ثابت والدین دارد، این امر امنیت درونی ایجاد می کند و ناتوانی در زندگی بزرگسالی او کمتر خواهد بود.
تحریم های نافرمانی و تفریح دلپذیر باید عمدی و منسجم باشد. به عنوان مثال، والدین یک قانون و یک تحریم را معرفی می کنند: "اگر اتاق را تمیز نکنید، کنسول بازی نمی کنید." و هر بار که لازم است بر اجرای این قانون نظارت شود - به طور مداوم. وقتی یک بار بیرون نمی روید و هیچ تحریمی وجود ندارد، این از قبل ناسازگار است.
یا مثلاً رسم بر این است که شنبه ها به دیدن مادربزرگتان برای یک ضیافت خوشمزه بروید. این هر شنبه اتفاق می افتد، به جز در موارد استثنایی - به طور مداوم.
البته، سرگرمی ها و هدایا نیز خود به خود هستند - برای شادی. و سازگار - برای امنیت داخلی
شادی در یک رابطه نیز مهم است. به یاد داشته باشید که بیشتر دوست دارید با فرزندتان چه کاری انجام دهید؟ گول زدن یا در آغوش گرفتن؟ انجام صنایع دستی؟ با هم فیلم های آموزشی تماشا کنید؟ خواندن؟ این کار را بیشتر انجام دهید!
تکیه بر ارزش ها به ایجاد آگاهانه ارتباط کمک می کند. به این فکر کنید که چه ارزش هایی پشت والدین شما نهفته است - خانواده، مراقبت یا شادی؟ چه اقداماتی می توانید آنها را برای کودکان پخش کنید؟
به عنوان مثال، برای شما، ارزش خانواده مراقبت از یکدیگر است. چگونه می توانید این مراقبت را به فرزندان خود بیاموزید؟ البته، با مثال خودشان - مراقبت از خود، شریک زندگی، والدین سالخورده، کمک به سازمان های خیریه. و سپس شام خانوادگی می تواند به یک گردهمایی رسمی خانواده تبدیل نشود، بلکه به مکانی تبدیل شود که کودکان مراقبت کردن را یاد می گیرند.
اطاعت را به فرزندتان بیاموزید
اغلب دلیل فروپاشی نافرمانی کودکان است. یکی از مادران گفت: "چند بار اول با آرامش به او گفتم که از کابینت بالا نرود، سپس سه بار دیگر آن را فریاد زدم و بعد مجبور شدم کتک بزنم!" مامان در این شرایط به سادگی نمی دانست چگونه روی پسرش تأثیر بگذارد.
گوش دادن به اندازه صحبت کردن یا خواندن یک مهارت مهم است. بالاخره ما به بچه هایمان چیزهای مفید مختلفی یاد می دهیم و فکر نمی کنیم که خودشان باید بتوانند این کار را انجام دهند. اما اغلب ما به آنها اطاعت را آموزش نمی دهیم، بلکه فوراً نتیجه را می خواهیم!
چگونه اطاعت را به کودک بیاموزیم؟
- به تدریج و به طور مداوم سیستمی از قوانین و پیامدها را معرفی کنید.
- شما می توانید اطاعت را در یک بازی یا در یک افسانه آموزش دهید - با استفاده از مثال اسباب بازی ها یا شخصیت های افسانه، می توانید کار قوانین و عواقب را نشان دهید.
- برای روش های حرفه ای در مورد آموزش مهارت اطاعت به کودک می توانید با متخصص اصلاح تعامل کودک و والدین تماس بگیرید.
گاهی به نظر می رسد که ناتوانی از والدین جدایی ناپذیر است. در واقع، موقعیت هایی وجود دارد که در آن ما - والدین - نمی توانیم کاری انجام دهیم. اما این در مورد شکست های ما صدق نمی کند، چنین مشکلاتی کاملاً قابل حل هستند.