«هیچ گروهی از مرگ وجود ندارد»

تنها 1 درصد از خودکشی های نوجوانان در روسیه با گروه های مرگ در شبکه های اجتماعی مرتبط است. این را وادیم گایدوف، معاون رئیس اداره اصلی تضمین نظم عمومی وزارت امور داخلی روسیه اعلام کرد. کارشناسانی که با نوجوانان دشوار سر و کار دارند با او موافق نیستند. به گفته روانشناس خانواده، نویسنده کتاب های نوجوانان، نامزد جایزه بین المللی ادبی به یاد آسترید لیندگرن کاترینا موراشوا، اصلاً «گروه‌های مرگ» وجود ندارد.

نزدیک به یک سال است که موضوع گروه های مرگ نوجوان از صفحات مطبوعات خارج نشده است. چه اتفاقی می افتد؟

کاترینا موراشوا: هیستری بر سر گروه های به اصطلاح مرگ یک پدیده اجتماعی رایج است. به طور دوره ای، ما تحت پوشش چنین «امواج» قرار می گیریم.

در اینجا لازم است در مورد سه پدیده صحبت شود. اولین واکنش گروه بندی در نوجوانان است. در حیوانات نیز یافت می شود. به عنوان مثال، بابون ها و کلاغ های جوان به صورت دسته جمعی جمع می شوند. به صورت گروهی، جوانان در تعامل اجتماعی و دفع حملات آموزش می بینند.

پدیده دوم این است که کودکان و نوجوانان عاشق اسرار خطرناک هستند. داستان های ترسناکی را که بچه ها در اردوگاه های پیشگام به یکدیگر می گویند را به یاد بیاورید. از دسته «یک خانواده یک پرده سیاه خرید و چه چیزی از آن آمد.» این همچنین می تواند شامل اختلافات باشد، "ضعیف است یا نه" شما به تنهایی شب به قبرستان می روید. اینها همه اسرار با تعصب عرفانی است.

پدیده سوم مشخصه هوش نابالغ است - جستجو برای تئوری های توطئه. یکی باید این همه کار بد را انجام دهد. به عنوان مثال، در دوران کودکی من، این فکر در میان بود که شیشه های دستگاه های نوشابه عمدا توسط جاسوسان خارجی به سیفلیس آلوده شده است.

در مورد گروه های مرگ، هر سه عامل بر هم منطبق بودند. یک واکنش گروه‌بندی وجود دارد: همه گل میخ می‌پوشند - و من پرچ می‌پوشم، همه پوکمون می‌گیرند - و من پوکمون می‌گیرم، همه آواتار نهنگ آبی می‌پوشند - و من باید یک آواتار نهنگ آبی داشته باشم. باز هم، راز خطرناکی با افکار مرگ، عشق و هویج و سر و کله زدن در این موضوع وجود دارد که هیچکس مرا درک نمی کند.

و البته تئوری توطئه. پشت همه این گروه های مرگ باید یک نفر باشد، دکتر ایول از یک فیلم ارزان هالیوود. اما بیشتر این پدیده ها برای مدتی عمل می کنند - و خود به خود می میرند.

برای اینکه این هیستری واقعاً انبوه شود، احتمالاً درخواستی برای آن نیز لازم است؟

یک درخواست هم باید باشد. به عنوان مثال، هیستری در مورد گروه های مرگ را می توان با تمایل به "سفت کردن پیچ ها" در اینترنت توضیح داد. یا مثلاً والدین می خواهند به نحوی به فرزندانشان توضیح دهند که گشت و گذار در اینترنت مضر است. شما می توانید آنها را با گروه های مرگ بترسانید. اما همه اینها ربطی به واقعیت ندارد.

هیچ خودکشی دسته جمعی الهام گرفته از اینترنت وجود ندارد. نبودند و نخواهند بود! اصولاً نمی توان از طریق اینترنت فرد را به سمت خودکشی سوق داد. ما غریزه بسیار قدرتمندی برای حفظ خود داریم. نوجوانانی که دست به خودکشی می زنند این کار را به این دلیل انجام می دهند که زندگی آنها در زندگی واقعی به نتیجه نرسیده است.

امروز ما در مورد «گروه های مرگ» تحت هیستری بودیم، اما قبل از آن چه امواجی وجود داشت؟

می توان وضعیت «بچه های نیل» را به یاد آورد، که، همانطور که ادعا می شود، تقریباً نماینده نژاد جدیدی از مردم هستند. مادران شروع کردند به گروه بندی در اینترنت و تبادل نظر که فرزندانشان بهترین هستند. اما یک تئوری توطئه وجود دارد - هیچ کس این کودکان را درک نمی کند. این هیاهوی یک دیوانه بود. و «کودکان نیلی» اکنون کجا هستند؟

موارد خنده دار وجود داشت. پس از انتشار آهنگ "آنها ما را نمی گیرند" توسط گروه تاتو، دختران به طور دسته جمعی به سراغ من آمدند. آنها ادعا می کردند که لزبین هستند و هیچ کس آنها را درک نمی کند.

چند سال پیش برای یک جلسه به عنوان کارشناس به اسمولنی دعوت شدم. در مورد موضوع «با باشگاه های کامپیوتری چه کنیم؟» بحث شد. می گفتند بچه ها در آنها زامبی هستند، بچه های مدرسه پول می دزدند تا آن را خرج بازی های رایانه ای کنند و به طور کلی یک نفر قبلاً در این باشگاه ها مرده است. آنها پیشنهاد دادند که فقط با پاسپورت وارد شوند. من با چشمان گرد به تماشاچیان نگاه کردم و گفتم کاری لازم نیست انجام شود، فقط صبر کنید. به زودی هر خانه ای یک کامپیوتر خواهد داشت و مشکل باشگاه ها خود به خود از بین می رود. و همینطور هم شد. اما کودکان به خاطر بازی های رایانه ای به طور انبوه مدرسه را ترک نمی کنند.

اکنون فیلیپ بودیکین، مدیر یکی از به اصطلاح "گروه های مرگ" در یک بازداشتگاه پیش از محاکمه در سن پترزبورگ نشسته است. او در مصاحبه های خود مستقیماً اعلام کرد که نوجوانان را به خودکشی تشویق می کند. او حتی تعداد کسانی که خودکشی کردند را نام برد. میگی چیزی نیست؟

پسر به دردسر افتاد و حالا گونه هایش باد می کنند. او کسی را به چیزی هدایت نکرد. قربانی نادان بدبخت، روی «لایک» روشن شد.

هیستری عمومی با شروع شد مقالات در نوایا گازتا. بیان شد که همه والدین موظف به مطالعه مطالب هستند…

مواد وحشتناک، بسیار ناخوشایند. ما مجموعه ای از هر چیزی که ممکن است ساخته ایم. اما حقایق به صورت حرفه ای جمع آوری شد. به این معنا که اثر حاصل شد. یک بار دیگر تکرار می کنم: مبارزه با گروه های مرگ غیرممکن است، زیرا آنها به سادگی وجود ندارند. هیچ کس بچه ها را به سمت خودکشی سوق نمی دهد.

پس چه چیزی می تواند یک مرد جوان را وادار کند که دست روی دست بگذارد؟

وضعیت مزمن نامطلوب در زندگی واقعی. نوجوان در کلاس مطرود است، وضعیت بدی در خانواده دارد، از نظر روانی ناپایدار است. و در پس زمینه این بی ثباتی مزمن، وضعیت حاد دیگری باید اتفاق بیفتد.

به عنوان مثال، دختری با پدر الکلی خود زندگی می کند که سال ها او را مورد آزار و اذیت قرار داده است. سپس با مردی آشنا شد که همانطور که به نظر می رسید عاشق او شد. و در آخر به او می گوید: تو به من نمی خوری، تو کثیفی. به علاوه ذهنیت ناپایدار. اینجاست که یک نوجوان می تواند خودکشی کند. و او این کار را انجام نمی دهد زیرا یک دانش آموز یک گروه در اینترنت ایجاد کرده است.

و چرا این هیستری به راحتی توسط والدین برداشت می شود؟

چون تا حدودی به آن علاقه دارند. باید مسئولیت ناراضی بودن فرزندانشان را به کسی واگذار کرد. خیلی راحت است. چرا دختر من تماماً آبی و سبز رنگ شده است؟ چرا او مدام دستانش را می برد و از خودکشی صحبت می کند؟ بنابراین این به این دلیل است که در اینترنت به این سمت هدایت می شود! و والدین نمی خواهند ببینند چند بار در روز با دخترشان در مورد آب و هوا و طبیعت صحبت می کنند.

وقتی والدینتان "افراد خودکشی" خود را برای قرار ملاقات نزد شما می آورند و شما به آنها می گویید: "آرام باشید، گروه مرگ وجود ندارد"، آنها چه واکنشی نشان می دهند؟

واکنش متفاوت است. گاهی معلوم می شود که جلسه اولیاء در مدرسه بوده است. از معلمان خواسته شد که هوشیار باشند. و والدین بعداً می گویند که فکر می کردند همه چیز مزخرف است ، آنها فقط می خواستند تأیید افکار خود را بگیرند.

و افرادی با روان نابالغ ادعا می کنند که شرورهای وحشتناکی در اینترنت نشسته اند که فقط می خواهند فرزندان ما را نابود کنند و شما فقط نمی دانید. این والدین تازه شروع به وحشت می کنند.

رمانی از داگلاس آدامز وجود دارد «راهنمای هیچیکر برای کهکشان» - این یک «انجیل هیپی» است. شعار اصلی این اثر این است: «نترسید». و در کشور ما، بزرگسالان که در زمینه هیستری جمعی افتاده اند، در رفتار والدین خود تجدید نظر نمی کنند. آنها دیگر با کودکان ارتباط برقرار نمی کنند. آنها شروع به وحشت می کنند و تقاضای ممنوعیت می کنند. و مهم نیست چه چیزی را ممنوع کنید - گروه های مرگ یا اینترنت به طور کلی.

منبع: روزبالت