دوبروفسکی: چرا آنها هیچ شانسی با ماشا نداشتند

چرا ماشا با نامحرم ازدواج می کند؟

ماشا در غیاب دوبروفسکی که برای آزاد کردن عروس اسیر وقت نداشت، البته اراده کافی برای "نه" گفتن در محراب را ندارد. او با شاهزاده دوست داشتنی ازدواج می کند. برخلاف دوبروفسکی که در سنت های دموکراتیک بزرگ شده بود، ماشا با پدری روانی بزرگ شد. صاحب زمین که مستعد نشان دادن قدرت و تحقیر دیگران است، همه اطرافیان خود - اول از همه، دختر مهربانش - را مجبور می کند که از اراده او پیروی کنند.

بنابراین تسلیم بی چون و چرا، که با این حال، بسیاری از خانم های جوان در آن روزها بزرگ شده اند، پایه های حق تصمیم گیری در مورد چیزی را در زندگی خود می کشد و باعث انفعال و فداکاری می شود. برابری جنسیتی هنوز خیلی دور است و ازدواج والدین به جای اینکه استثنا باشد یک هنجار است. و ماشا از کسانی نیست که قادر به چالش است. این درام که مانند ساعت بازی می‌شود، فانتزی‌های مربوط به عشق را، هم در مورد ازدواج احتمالی برای عشق و هم در مورد عشق یک پدر، از بین می‌برد.

انتظارات فریب خورده، ایمان از بین رفته به توانایی های قهرمانانه دوبروفسکی که با جادو و عشق پدرانه هم مرز است، منجر به ناامیدی و تمایل به تسلیم شدن در برابر سرنوشت می شود. و پوشکین در پایان خود صادق است: بدون پایان خوش. زندگی ماشا در محراب خراب نشد. همه چیز خیلی زودتر اتفاق افتاده است و بنابراین سرنوشت او عشقی نیست که اتفاق افتاده است، بلکه یک زندگی زندگی نشده خواهد بود.

تقریباً هر دختری در رویای نجات دهنده ای است که ظاهر او بسیاری از مشکلات را حل می کند. هرکسی مجذوب مرد جوان کاریزماتیک، جوان و شجاعی می شود که شیوه زندگی قدیمی را به چالش می کشد. به خصوص اگر دختر در خود قدرت، اراده، یا توانایی مقاومت احساس نکند. اما هیچ «دوبروفسکی» هیچ «ماشا» را از دیکته های ظالمانه اراده دیگری نجات نخواهد داد و در دیگری رشد نخواهد کرد که باید در فضای عشق و احترام رشد می کرد.

اگر ماشا با دوبروفسکی فرار کند چه؟

دلیلی برای خوشحالی ندارند. جوانی، جسارت و گریزان بودن دوبروفسکی احساسات متضادی را در زنان اطرافش برمی انگیزد: ترس، تحسین و جذابیت. رویای یک دزد نجیب قطعاً بسیار هیجان انگیز است. اما همسر کسی که همه قوانین را زیر پا گذاشته است چگونه است؟ اینکه خودش غیرقانونی شود، هر چیزی را که در آن بزرگ شده از دست بدهد؟

بالاخره ماشا از کسانی نیست که بتواند از اعتراض و زندگی خارج از عادات و قوانین لذت ببرد. دوبروفسکی که زود بدون خانه والدین رها شده، از دارایی و نام نیک خود محروم شده است، همچنین مانند یک مرد خانواده بالقوه مرفه به نظر نمی رسد. بنابراین توهم عشقی مشتاقانه محکوم به نابودی است: ناامیدی و درد از دست دادن اجازه نمی دهد آنها به یک زوج خوشبخت تبدیل شوند.