«ساده تر نخواهم بود»: به خودتان اجازه دهید پیچیده باشید

بعد از ۴۰ سالگی شروع به مراقبت از پوستم کردم و فقط عصرها به دریا می رفتم. تابستان امسال، در لباس شنای راه راه تیره، هزاران سخت پوست درخشان را در موج سواری دیدم. یکی از آنها به حلقه من گیر کرد و پس از فروکش کردن موج برای مدتی درخشید. زیبا بود. دریا برق زد. به دخترم زنگ زدم، با هم این درخشش و این لحظه را تحسین کردیم و هر دو آن را به یاد آوردیم…

دکتر هاوس گفت: «من غمگین نیستم، من پیچیده هستم، دختران آن را دوست دارند.» و حقیقت دارد. اما در عین حال، پیچیده (مخصوصاً زنان پیچیده) با غمگین، غمگین و حتی بدتر از آن ناشاد اشتباه گرفته می شوند. "چقدر همه چیز برای شما سخت است!" - با لحن اتهامی می گویند و این را عیب می دانند.

سخت بودن چه اشکالی دارد؟ به هر حال، این بدان معنی است که شما دلایل زیادی برای گیج شدن (عمیق کردن، درک کردن) دارید، اما راه های زیادی برای سرگرم شدن نیز وجود دارد. و این یک لذت لوکس، چند طبقه و پیچیده خواهد بود. حتی اگر آبجو با اسپرت باشد. زیرا انواع پیچیده گیرنده ها، تداعی ها، تقویت کننده های طعم بیشتری دارند. آنها احساسات تندتر و واکنش های حجیم تری دارند. و بنابراین نیاز کمتری برای شاد بودن دارند. آنها آنقدر پیچیده هستند که می توانند از چیزهای ساده لذت ببرند. آنها به تنهایی می توانند.

می دانید، عطرهای خوب، وقتی آنها را روی یک تکه کاغذ استشمام می کنید، بوی متفاوتی نسبت به بدن، پشت گوش دارند، نه مانند مچ دست، و در عصر - نه مثل صبح. صبح سبک تر، عصر قوی تر. و در دنیای من، هر فرد و هر شیئی انگار با چنین ارواح پاشیده شده است. همه چیز در آن حرکت می کند، همه چیز شکل و معنا، عمق و رنگ را تغییر می دهد و هر چه بیشتر، شدیدتر می شود. به نظر من به این میگن بزرگ شدن و پختگی.

من دوستی دارم که 12 سال بزرگتر است. وقتی من سی ساله بودم و او چهل و دو ساله بود، یک بار کیبورد را کنار زد، روی صندلی دراز شد، استخوان هایش را خرد کرد و نفسش را بیرون داد: «خیلی بلندهای دیگر در پیش داریم.» سپس در چهل سالگی دلایلی برای خوش بینی پیدا نکردم. اما اکنون او 55 ساله است و نمی توان اعتراف کرد که واقعاً اوج های زیادی وجود داشته است و همان انتظار می رود. زیرا اگر پیچیده باشید، با افزایش سن دنیا برای شما چند بعدی‌تر می‌شود، مانند یک برگ چای در آب جوش باز می‌شود. مثل رابطه جنسی است: نوجوانان کمیت دارند، بزرگسالان کیفیت دارند. نوجوانان در شورت خود سیگار و شن ارزان قیمت دارند، بزرگسالان ویسکی و تشک ارتوپدی دارند. و این روند طبیعی امور است.

بزرگ شدن به معنای داشتن یک مجموعه کفش و ساختن یک کمد لباس جدید نیست. این چیزهای جدید زیادی نیست، بلکه بسیاری از علایق و احساسات پرشور جدید است. و بسیاری از راه های موفق برای کنار آمدن با خود و زندگی و لذت بردن از همه آن.

و تجربه، هیچ جا نمی توانید آن را بدست آورید. داره انباشته میشه و همچنین به ادراک حجم می دهد، به همه چیز جلوه ای سه بعدی می دهد. شما قبلاً چیزهای زیادی را امتحان کرده اید، ترجیحات، دلبستگی هایی دارید - در رنگ ها، بوها، حس های لمسی، پارچه هایی برای اثاثه یا لوازم داخلی صندلی ...

بله، برای شما مهم است. اگر روکش، مثلاً یک فرش مصنوعی قهوه‌ای باشد، البته نه یخی، اما زنده خواهید ماند - یک بزرگسال برای این کار است. اما اگر کتانی سبک - شما می توانید از این قبل خوشحال باشید. می‌توانی در لابی هتل بنشینی، منتظر کسی بمانی، به دستت روی تکیه‌گاه و بافتن نخ‌ها در پارچه نگاه کنی و شادی کنی.

و در همه چیز همینطور است: در غذا و مشروبات الکلی، در شهرها، معماری آنها (ببین چه پلکانی است!)، مکان ها، امور و مسیرها، آب و هوا و طبیعت، سینما و موسیقی، ارتباطات و دوستی - در آنچه مهم است، اما در چه چیزی در یک شخص چشمان خود را ببندید ... انتخاب از بین انبوه - وزوز و طعم های مورد علاقه آنها. و همه اینها شما را سنگین نمی کند، بلکه آن را آسان تر می کند.

یک چیز دیگر، اگر هیچ یک از این اتفاق نیفتاد. جایی چیزی شکست و نشد. و شما یک منبع درونی عمیق ندارید - وابستگی های بزرگ و کوچک، عشق ها، همدردی ها، شادی ها، طعم های زندگی... فرصت های مالی می توانند همه اینها را تقویت کنند، اما نمی توانند جایگزین آن شوند.

و اگر در مورد چیزی که می توانید بگویید بسیار کم است: "اوه، چقدر دوستش دارم! من فقط دوستش دارم.» یعنی می توان گفت - عشق کار نمی کند. اما به نظر می رسد گاهی اوقات باید خوشحال باشید و به خود نگاه می کنید و می پرسید: "من در زندگی چه چیزی را بیشتر دوست دارم؟ در حال حاضر چه کسی را می خواهم ببینم؟ برای اینکه من الان خیلی خوشحالم کنم - وای! و در جواب سکوت. و شما هنوز هم می توانید با یک قاشق روی یک قابلمه مسی از خواسته ها بتراشید، اما فایده ای ندارد. و این زمانی است که شروع می شود: «مرطوب کننده پاشنه پا کجاست؟ چرا چای سرد و شامپاین گرم است؟ و تکه های یخ داخل لیوان شکل اشتباهی دارند.

اما اگر همه چیز بزرگ شده باشد - در زندگی چیزهای بیشتری دارید که دوست دارید. از جمله عجیب و غریب‌ها، دانه‌های شن و شکاف‌هایی که مدت‌ها پیش کشف کرده‌اید و به آن‌ها عادت کرده‌اید و زندگی را هر روز زینت می‌دهند. زیبایی این است که شما قبلاً خود را به خاطر چیزهای عجیب و غریب بخشیده اید و با همه سابقه روابط دارید: انکار، عصبانیت، چانه زنی، افسردگی، پذیرش - و همه اینها پشت سر شماست. شما آنها را در خود دوست دارید و می دانید که آنها شما را از بقیه متمایز می کنند. من از آن مطمئن شدم.

و همچنین اشتباهات شما که یا اشتباهات واقعی بودند یا عشق واقعی که همیشه درست است. اما بزرگسالی، بلوغ و پیچیدگی زمانی است که می‌دانی چگونه زخم‌هایت را لیس بزنی، زخم‌هایت را پودر کنی، یا مثل دستورات با افتخار بپوشی. و کمتر احساس تنهایی کنید، و اگر آن را احساس کردید، پس از آن نترسید.

چقدر عجیب است گوش دادن به ندای سادگی، شادی های انسانی «ساده»، بی تکلفی آسایش، پاشیدن خاکستر بر سر - بله، آنها می گویند، من برای خوشبختی به شرایط بیشتری نیاز دارم، لوازم جانبی بیشتر، و شراب بندری ارزان و «رفیق» سیگار برای خوش گذرانی من کافی نیست. اشتیاق به بی بند و باری نوجوانی، بی پروایی و ناامیدی در همه چیز - گاهی اوقات ظاهر می شود. اما وقتی چیزهای مختلف را می دانی و دوست می داری، آنقدر با جزئیات دوست می داری، با ذوق گاز می خوری، پشیمان نمی شوی که 20 سالت نیست. و اینکه چطور ساعت‌ها در ساحل دراز کشیده‌اید و از سوختن نترسیدید و خودتان را تا حد تغییر کامل سوختید، بدون دلتنگی شیرین به یاد می‌آورید.

همانطور که یک فروشنده بسیار موفق کولر گازی می گوید: وقتی جای خود را در زیر نور خورشید پیدا کردید، انتخاب شما این است که در سایه بمانید. ورطه ای از چیزهای جالب و لیست بلندبالایی از سریال ها وجود دارد که هنوز باید تماشا شوند.